بررسی بازی Cyberpunk 2077

بدون شک سایبرپانک ۲۰۷۷، یکی از مهم‌ترین بازی‌های چند سال اخیر به‌حساب می‌آید. سایبرپانک ۲۰۷۷ خیلی زود و پس از همان اخبار اولیه، به بازی مورد‌انتظاری تبدیل شد و در چند سال اخیر هم نمایش‌ها و اطلاعات جذابش، این اشتیاق را بیشتر و بیشتر کرد. پس از چند بار تأخیر خوردن و حواشی مختلف، از فشار کاری مضاعف روی اعضای استودیو گرفته تا شایعه‌هایی مبنی بر آماده نبودن آن، بالاخره سایبرپانک ۲۰۷۷ رسما منتشر شد و خب این روز‌ها، همه جا صحبت از آن است؛ از ویدیو‌های عجیبی که از باگ‌های بازی منتشر می‌شوند تا حتی پس دادن پول خریداران بازی و مسائل دیگر. اما بیایید برای چند دقیقه، تمام این ذهنیتی را که این مسائل ایجاد کرده‌اند کنار بگذاریم و دقیق‌تر، در مورد نقاط ضعف و قوت آن و کیفیت کلی‌اش صحبت کنیم. پس لطفا ابتدا بررسی ویدیویی سایبرپانک 2077 را تماشا کنید تا بعد هم به سراغ متن برویم:

تماشای ویدیو در یوتیوب

سایبرپانک ۲۰۷۷ با مقدمه و شروعی واقعا طوفانی آغاز می‌شود. بازی ابتدا امکان ساخت کاراکتری با جزییات زیاد را، از موارد ظاهری گرفته تا یک‌سری قابلیت‌ها برای‌تان فراهم می‌کند و همینطور اجازه می‌دهد تا از بین سه Lifepath موجود، یکی را انتخاب کنید. بسته به انتخابی که در این قسمت دارید، بازی را در نقطه متفاوتی آغاز خواهید کرد؛ مثلا با انتخاب نومد، همه‌چیز از یک گاراژ در وسط بدلند که منطقه بیابانی و خارج‌شهر است آغاز می‌شود. فارغ از اینکه چه مسیری را انتخاب کنید، ساعات و اتفاقات اولیه بازی واقعا جذاب هستند؛ سایبرپانک ۲۰۷۷ خیلی خوب در این بخش بازیکن را وارد داستان و ماجراهایش می‌کند، دنیای زیبای نایت‌سیتی را به نمایش می‌گذارد، با معرفی عالی چند شخصیت مهم و تاثیرگذارش آن ارتباط اولیه بین گیمر و کاراکتر‌ها را رقم می‌زند و از همه مهم‌تر، با ریتم خیلی درست و هیجان‌انگیز او را به دل چند مأموریت نفس‌گیر می‌فرستند که مخصوصا آخرین‌ِ آن‌ها، یکی از بهترین دقایقی است که در کل بازی تجربه می‌کنیم. قسمت‌هایی ابتدایی و مقدماتی بازی که با اتفاقی شوکه‌کننده هم به پایان می‌رسند، آنقدر میخ اول را محکم می‌کوبند که ناخودآگاه حس می‌کنیم بله؛ سایبرپانک ۲۰۷۷ دقیقا همان‌چیزی است که باید باشد.

اول از همه، نمی‌دانم انتظار شما از سایبرپانک ۲۰۷۷ دقیقا چه بود. شاید برخی یک نقش آفرینی عمیق و پرجزییات می‌خواستند، برخی دنبال اکشن درجه‌یکی بودند یا برخی هم انتظار تجربه‌ای جهان‌باز در حد چیزی مثل GTA را داشتند. اما واقعیت این است که سایبرپانک، هرچند مولفه‌هایی از تمام این موارد را در خود دارد، ولی اگر بخواهم فقط و فقط یک ویژگی بازی را به‌عنوان تمرکز اصلی آن و به بیان بهتر نقطه قوت اصلی آن معرفی کنم، تلاشش برای روایت داستانی عالی و به‌نمایش گذاشتن شخصیت‌هایی است که در طول ماجراجویی‌مان، با آن‌ها به‌معنی واقعی کلمه زندگی خواهیم کرد و تعامل خواهیم داشت. سی‌دی پراجکت رد، قبلا در دنیای ویچر هم نشان داده بود که چقدر برای داستان و شخصیت‌پردازی ارزش قائل است و اگر نظر من را بخواهید، سایبرپانک ۲۰۷۷ در این زمینه حتی چندین سطح از تمام ساخته‌های قبلی این استودیو هم بهتر است.

سایبرپانک ۲۰۷۷، به‌معنی واقعی کلمه داستان و ماجراجوییِ شخصِ شما در نایت سیتی است و بازی هم آنقدر آزادی‌عمل و قدرت اختیار به‌تان می‌دهد تا بتوانید این داستان را به شکلی که دوست دارید رقم بزنید و از طرفِ خودش هم، آنقدر کارش را در جنبه‌های مختلف داستان‌گویی خوب و درجه یک انجام می‌دهد تا فارغ از هر انتخابی که داشتید، بتوانید واقعا از روایت بازی لذت ببرید. آنچه که درنهایت منجر به چنین کیفیتی در داستان‌گویی شده، مثل پازلی است که قطعات ریزی کنار هم قرار گرفته‌اند تا شکل نهایی آن ساخته شود. اصلی‌ترین و بدون اغراق مهم‌ترین قطعه در این بین هم بحث شخصیت‌پردازی بازی است. سایبرپانک ۲۰۷۷، دنیای بزرگی دارد و در گوشه‌و‌کنار این جهان، کاراکتر‌های مختلفی زندگی می‌کنند که به‌اقتضای مأموریت‌های اصلی و فرعی بازی، با آن‌ها سر و کار داریم. اما شاهکار سی‌دی پراجکت رد در این بین، این است که توانسته برای هرکدام از این کاراکتر‌ها، قصه‌ای خلق کند که خیلی سخت کسی بتواند راحت از کنارشان بگذرد و شوقی برای شنیدن آن، نداشته باشد.

برای درک بهتر این موضوع، بد نیست به این اشاره کنیم که خیلی از ماها، ممکن است در بازی‌ها خیلی حوصله دیالوگ‌های طولانی را نداشته باشیم و ترجیح بدهیم به‌جای این کار سراغ فعالیت‌های جذاب‌تر بازی برویم. اما شخصیت‌های سایبرپانک ۲۰۷۷، آنقدر جذاب و واقعی هستند که حداقل به‌شخصه، از ارتباط برقرار کردن و هم‌صحبتی با آن‌ها، گاهی حتی از اکشن‌ترین قسمت‌های بازی هم بیشتر لذت بردم. برای مثال، لابه‌لای تنوع بالایی که مراحل بازی دارند، برایم مرحله‌ای که در آن باید به‌سراغ یک سری ماشین‌های یاغی بروید و آن‌ها را سر عقل بیاورید، تبدیل به قسمتی فراموش‌نشدنی شده است؛ چرا که سازندگان در این مرحله حتی شخصیت چندتا ماشین را هم به بهترین شکل ممکن تعریف کرده‌اند و ماجراهای‌شان آنقدر جذاب است که به معنی واقعی کلمه، گوش دادن به تک تک حرف‌های آن‌ها لذت عجیبی برایم داشت. یا مثلا مرحله‌ای که در آن با یکی دیگر از شخصیت‌های بازی، به سفری عجیبی در دنیایی عجیب می‌رویم و برای دقایقی انگار درست مثلِ خود شخصیت V، از تمام دغدغه‌ها و شلوغی‌های نایت‌سیتی فاصله می‌گیریم، یکی دیگر از مثال‌های بارز تاثیر شخصیت‌پردازی فوق‌العاده در جذابیت بازی است که باعث می‌شود تا تمام تعامل‌ها، صحبت‌ها و ارتباط برقرار کردن‌هایمان در بازی با کاراکتر‌های مختلف، به تجربیاتی فراموش‌نشدنی تبدیل شوند.

اما بالاتر هم اشاره کردیم که کیفیت بالای داستان بازی، نشات‌گرفته از جزییات ریزتری است که شخصیت‌پردازی فقط یکی از آن‌ها بود. به همین میزان، کلیت داستان، چه در ماموریت‌های اصلی و چه در ماموریت‌های فرعی هم واقعا ارزشمند است و تصمیمات بازیکن هم این وسط نقش خیلی مهمی در روایت آن ایفا می‌کند. خط اصلی داستان بازی، انصافا جذاب است و در نهایت هم بسته به انتخاب‌های شما، به یکی از پایان‌های چندگانه‌ای ختم می‌شود که حسن ختام خوبی به‌حساب می‌آیند. در این بین یکی از عناصری که کمک زیادی به تاثیرگذاری بیش‌تر داستان می‌کند، نقش مهم دیالوگ‌نویسی عالی در بازی است. در تجربه سایبرپانک ۲۰۷۷، با افراد مختلفی ارتباط خواهید داشت و سیستم دیالوگ بازی هم امکان انتخاب نحوه‌ی برخوردتان با آن‌ها را ممکن می‌کند. دیالوگ‌های بازی، بسیار هوشمندانه و پرجزییات نوشته شده‌اند و انصافا هم حق انتخاب در آن‌ها، نقش قابل‌قبولی در تعیین مسیر شما در بازی یا نحوه برخورد افراد با کاراکترتان ایفا می‌کند.

مهم‌تر از آن، دیالوگ‌ها در سایبرپانک ۲۰۷۷، عمق و جزییات واقعا خوبی دارند و خواندن‌شان، مثل خواندن یک رمان درجه یک لذت‌بخش است! البته اشاره کنم که کلا ساختار زبانی استفاده‌شده در بازی، به‌خاطر اینکه استفاده زیادی از اصطلاحات غیررسمی دارد و همین هم صحبت‌های رد‌و‌بدل شده را جذاب می‌کند، ممکن است برای برخی افراد کمی سخت هم به‌نظر برسد. همینطور چون صحبت از بحث انتخاب‌ها در بازی شد، باید اشاره کنیم که متاسفانه انتخاب اولیه‌ی Lifepath‌ها در بازی، آنطور که انتظار می‌رفت ارزش تکرار بالایی به بازی نمی‌دهد؛ چرا که انتخاب این مسیر‌های سه‌گانه، بیش‌تر مقدمه بازی را تغییر می‌دهد، در جریان دیالوگ‌ها، یک سری گزینه منحصربه‌فرد برای‌تان فعال می‌کند و کمی هم روی نوع برخورد شخصیت‌ها با کاراکتر شما تاثیر دارد. در نتیجه اگر انتظار داشتید که بر اساس این انتخاب، روند بازی دست‌خوش تغییر زیادی شود و در نتیجه تجربه با هریک از آن‌ها کاملا متفاوت باشد، انتظارتان برآورده نخواهد شد.

در کنار خط اصلی داستانی سایبرپانک ۲۰۷۷، شاهد تعداد زیادی ماموریت فرعی هم هستیم. اگر ویچر ۳ را بازی کرده باشید، به‌خاطر دارید که آن‌جا هم ماموریت‌های فرعی بازی هم واقعا کیفیت و تنوع بالایی داشتند. خب چنین اتفاقی در سایبرپانک ۲۰۷۷ هم به بهترین شکل ممکن رخ داده است. ماموریت‌های فرعی، گاهی شما را به مسابقات مشت‌زنی می‌برند، گاهی وسط بیابان‌های بدلند درگیر یک مسابقه ماشین‌سواری می‌کنند و گاهی هم به دقایقی آرام و فراموش‌نشدنی از هم‌صحبتی با شخصیت‌های مختلف مربوط می‌شوند. در تمام این حالت‌ها، آنچه که اهمیت زیادی دارد این است که انصافا تقریبا تمام این ماموریت‌های فرعی، به شکلی هستند که مشخص است سازندگان برای‌شان ارزش قائل بودند و سعی کردند در قالب آن‌ها، ماجراها و اتفاقاتی خاطره‌انگیز برای بازیکن رقم بزنند. در نتیجه هرگز احساس نخواهید کرد که ماموریتی وقت شما را تلف کرده یا فرضا شاهد کارهای تکراری و کلیشه‌ای نخواهید بود که صرفا برای طولانی‌تر کردن گیم‌پلی در آن گنجانده شده باشد. در حالت کلی، سایبرپانک ۲۰۷۷ به‌لطف تمام این ویژگی‌هایی که مفصل در موردشان صحبت کردیم، واقعا داستان و روایتی فراموش‌نشدنی دارند و پس از تمام کردنش، این حس را خواهید داشت که انگار درست مثل شخصیت V، وارد شهری واقعی شده‌اید، در کنار آدم‌هایش زندگی کرده‌اید و در نهایت هم ماجراجویی‌ها و سرنوشت‌تان را به شکلی که دوست داشتید و با آدم‌هایی که دوست داشتید رقم زده‌اید.

مثل هر تجربه نقش آفرینی دیگری، به مرور زمان و با کسب امتیاز تجربه، سطح شخصیت شما ارتقا پیدا می‌کند و می‌توانید توانایی‌های وی را در شاخه‌های اصلی و زیرشاخه‌های مربوط به آن‌ها ارتقا بدهید. برای مثال می‌توانید وضعیت جسمانی شخصیت‌تان را بهبود ببخشید یا اینکه با افزایش هوش او، امتیاز‌هایتان را در زیربخش‌های هوش خرج کنید تا مهارت بالاتری در هک کردن داشته باشید. گستردگی مهارت‌ها در سطح خوبی است و در نتیجه به همان میزان که می‌توانید با انتخاب‌هایتان خصوصیات رفتاری شخصیت خودتان را تعیین کنید، در اینجا هم امکان ساختش با مهارت‌های منحصربه‌فرد را دارید. همچنین سیستم لوت بازی هم که یکی دیگر از عناصر مهم جنبه نقش آفرینی آن به‌حساب می‌آید، ارزشمند است و اگر بازیکنی باشید که حوصله زیادی برای گشتن محیط‌ها دارد، می‌توانید آیتم‌هایش ارزشمندی به‌دست بیاورید که یا به‌عنوان سلاح و تجهیزات قابل‌استفاده هستند یا می‌توانید با آن‌‌ها، از طریق سیستم کرفت که انصافا آن هم کیفیت خوبی دارد، موارد مختلفی بسازید. در نتیجه می‌توان گفت که جنبه‌های نقش آفرینی سایبرپانک ۲۰۷۷، پیچیده نیستند اما در سطح فعلی هم اجازه خلق شخصیت دلخواه و نقش آفرینی در قالب وی را فراهم می‌کنند.

تاثیر منفی هوش مصنوعی ضعیف روی روند بازی وقتی ناراحت‌کننده‌تر می‌شود که بدانیم هسته اصلی و پایه‌ای اکشن‌ها ایراد و مشکل خاصی ندارد. برای مثال، سایبرپانک ۲۰۷۷ تنوع خیلی خوبی از اسلحه‌ها و تجهیزات مناسب را در اختیارتان قرار می‌دهد، می‌توانید به لطف سیستم ارتقای شخصیت کاملِ بازی، به سبکی که دوست دارید، چه به راه انداختن حمام خون باشد و چه پیشروی هوشمندانه با هک کردن دوربین‌ها، ربات‌ها و حتی خودِ دشمنان بازی را پیش ببرید یا حتی یک کاتانا در دست بگیرید و به‌معنی واقعی کلمه دشمنان‌تان را سلاخی کنید! اما نتیجه نهایی شده اینکه با وجود همه این جذابیت و پتانسیلی که در هسته اصلی اکشن و مبارزات بازی وجود دارد، خیلی از سناریو‌های نبرد در بازی درگیر رفتار‌های احمقانه هوش مصنوعی شده و لذت بردن از آن‌ها واقعا سخت می‌شود. حتی مثلا یک سری مبارزه با باس و موجودات قدرتمند هم در بازی وجود دارد که این بخش‌ها هم ممکن است تحت‌تاثیر همین مشکل، آن لذتی را که باید نداشته باشند.

بالاتر اشاره کردم که سایبرپانک ۲۰۷۷، یک تجربه جهان‌باز هم به‌حساب می‌آید و خب دروغ چرا این جنبه‌های بازی، برای من آن چیزی نبود که انتظارش را داشتم. در اینکه نایت سیتی، محیط‌های مختلف آن و حتی مناطق خارج از شهرش که به اسم بد لند شناخته می‌شوند، واقعا زیبا طراحی شده‌اند و از حیث بصری کم‌و‌کسری ندارند شکی نیست. اما وقتی از یک دنیای جهان‌باز صحبت می‌کنیم، انتظارات دیگری جدا از بحث زیبایی بصری هم از آن داریم که اصطلاحا آن را پویایی دنیای بازی خطاب می‌کنیم. منظور از پویایی، یعنی اینکه در این دنیای بزرگی که بازی جریان دارد، آیا اتفاقاتی رخ می‌دهند که حس کنیم در جهانی نزدیک به واقعیت یا تاثیرپذیر از رفتار‌های‌مان ماجراجویی می‌کنیم؟ آیا سفرهایی که در این جهان داریم، ممکن است درگیر اتفاقاتی غیرقابل پیش‌بینی شوند؟ یا اینکه خیر این جهان، صرفا نقش یک محیط صرفا بزرگ را دارد که در آن فقط باید از نقطه A به B برویم، ماموریتی را به پایان برسانیم و تمام. خب نمی‌خواهیم بگویم که جهان سایبرپانک ۲۰۷۷ هیچ جذابیتی ندارد، اما واقعیت به‌عنوان یک تجربه جهان‌باز، سی‌دی پراجکت رد بیش‌تر روی زیبایی و خلق اتمسفر عالی دنیای بازی‌اش تمرکز کرده و مخصوصا پس از پشت سر گذاشتن ساعات اولیه بازی، به جایی می‌رسیم که دیگر هیچ اتفاق جدید و جذابی در دنیای بازی رخ نمی‌دهد و وظیفه این جهانِ به‌ظاهر زیبا در بازی،‌ صرفا به همان منتقل کردن‌مان از نقطه‌ای به نقطه دیگر محدود می‌شود که همان را هم ترجیح می‌دهیم به جای رانندگی با وسایل نقلیه‌ای که از قضا تنوع خوبی هم از موتور گرفته تا انواع ماشین دارند، از طریق قابلیت فست ترول بازی انجام دهیم.

جدای از این مساله، سایبرپانک ۲۰۷۷ درگیر یک سری محدودیت‌های عجیب در خلق دنیای جهان‌باز است. مثلا رفتار پلیس‌ها در نایت سیتی، واقعا خنده‌دار و مسخره به‌نظر می‌رسد. کافی است شما جرمی در بازی مرتکب شوید، مثلا عابری را در حین رانندگی زیر بگیرید، تا این پلیس‌ها خیلی ناگهانی و از ناکجا ظاهر شوند و پس از اینکه چند ثانیه‌ای رانندگی کردید و از محل حادثه هم دور شدید کلا بی‌خیال‌تان شوند! یا به همین میزان ارتباط با مردم این شهر هم بسیار محدود و سطحی است و رفتار‌های مردم آن هم اکثرا غیرطبیعی و حتی خنده‌دار هستند که همین موارد، مخصوصا وقتی در سال‌های اخیر تجربه‌های جهان‌باز واقعا شگفت‌انگیزی داشتیم که استاندارد‌های جدیدی برای این جنبه از بازی‌ها تعریف کرده‌اند، باعث شوند تا نتوانیم خیلی از سایبرپانک ۲۰۷۷ در این زمینه تعریف و تمجید کنیم.

همیشه گفته‌ایم که وظیفه ما در بررسی بازی‌ها، بیش از هر چیز جواب دادن به این سوال است که آیا این اثر،‌ ارزش خرید دارد؟ ببینید اتفاقی که در مورد سایبرپانک ۲۰۷۷ رخ داده، این است که بازی اثری با پتانسیل بسیار بالا و یک سری ویژگی‌های عالی به‌نظر می‌رسد که فاصله‌اش تا بی‌نقص بودن، فقط و فقط انتشار زودتر از موعد آن است. تمام ایراد‌هایی که برای بازی ذکر کردیم، از مشکلات هوش مصنوعی گرفته تا محدودیت‌های عجیبش و همینطور مسائل فنی، به شکلی هستند که اگر مدت زیادی روی بازی کار می‌شد، قابل رفع بودند و در نتیجه می‌توانستیم شاهد تجربه‌ای باشیم که از یک طرف داستان فوق‌العاده‌ای روایت می‌کند، شخصیت‌پردازی‌هایش معرکه هستند، از نظر بصری واقعا زیبا است و گیم‌پلی‌اش هم به لطف تنوع خیلی خوب ماموریت‌ها و موارد دیگری که اشاره کردیم، بسیار ارزشمند است. در نتیجه اگر نظر من را می‌خواهید، برای اینکه لذت واقعی را از بازی کردن ساخته جدید سی‌دی پراجکت رد ببرید، بهتر است تصور کنید که این بازی هنوز منتشر نشده و منتظر حل شدن مشکلاتش باشید. یا خیر اگر شما هم دیگر صبرتان لبریز شده و با مشکلاتی که بالاتر هم ذکر کردم مساله‌ای ندارید، هنوز هم این جهان و این اثر، چیز‌های زیادی دارد که می‌توان از آن‌ها لذت برد.

بررسی بازی بر اساس نسخه پی‌سی صورت گرفته و نسخه پلی استیشن 4 هم چند ساعتی برای سنجش وضعیت فنی تجربه شده است. کد بازی توسط ناشر برای زومجی ارسال شده است.