بررسی بازی Hitman 3

نمی‌توان منکر این شد که مأمور ۴۷ یکی از کارزیماتیک‌ و محبوب‌ترین شخصیت‌های صنعت بازی‌های ویدیویی است که تابه‌امروز نسخه‌های مختلفی از آن روانه بازار شده است. سبک اکشن مخفی‌کاری سری Hitman، موردی است که کاربران را از ابتدا به خود جذب کرد و اینکه بتوانید اهداف خود را به روش‌های مختلفی از بین ببرید، مجموعه هیتمن را با ارزش کرده است.

در سال ۲۰۱۶ بود که استودیو آی‌او اینتراکتیو (IO Interactive)، سازنده و ناشر مجموعه هیتمن، به‌سراغ ساخت یک سه‌گانه جدید رفت. نسخه اول به‌صورت اپیزودیک در اختیار کاربران قرار گرفت و بازخوردهای قابل قبولی داشت. این در حالی است که Hitman 2 در قالب یک بازی کامل عرضه شد و همانند نسخه اول، تجربه‌ی خوبی را ارائه می‌داد. بااین‌حال، Hitman 3 را می‌توان حساس‌ترین نسخه این سه‌گانه دانست، زیرا از نظر گیم‌پلی، کاربران خواهان بهبودهای مختلفی بودند و از نظر داستانی هم، قرار بود یک سرانجام را برای مأمور ۴۷ مشاهده کنیم.

تماشا از یوتیوب

Hitman 3، جدیدترین نسخه هیتمن، به‌خوبی خط داستانی مأمور ۴۷ را به پایان می‌رساند، اما هنوز مشکلاتی دارد که باعث شده این بازی چند قدمی از فوق‌العاده بودن، فاصله بگیرد. داستان بازی دقیقا از پس از نسخه دوم آغاز می‌شود؛ جایی‌که مأمور ۴۷ متوجه هویت واقعی شدو کلاینت شده و حال با کمک گِری، دوست دوران بچگی خود، سعی دارد تا اعضای کلیدی گروه پرویدنس (Providence) را از بین ببرند.

این در حالی است که رئیس این گروه سعی دارد با گمراه کردن دیانا، رئیس مامور ۴۷، شرایط را برای این شخصیت دوست داشتنی سخت‌تر کند. روایت داستان در هیتمن 3 همانند دو نسخه پیشین، حس و حال سینمایی دارد و به‌خوبی داستان و هدفی را که برای بازیکن درنظر گرفته، دنبال می‌کند. ازاین‌رو در جریان ۶ مرحله ادامه ماجراهایی را مشاهده می‌کنیم که از سال ۲۰۱۶ شروع شده بود و حال به انتهای مسیر رسیده است.

استودیو IO Interactive به‌خوبی داستان و شخصیت پردازی کاراکترها را کامل می‌کند. به‌عبارتی، Hitman 3 را می‌توان یک پایان خوب و مناسب برای مأمور ۴۷ و هویتی دانست که به او داده شده بود. البته اشاره کنم که اگر دو نسخه پیشین سه‌گانه World of Assassination را بازی نکرده باشید، شاید درظاهر جزئیات داستانی را متوجه نشوید، اما تیم سازنده میان‌پرده‌ای را در ابتدای بازی تدارک دیده که کلیت داستان را برای مخاطب شرح می‌دهد.

بااین‌حال موردی که در بازی Hitman 3 همانند دو روی سکه عمل کرده، گیم‌پلی بازی و طراحی‌های مربوط‌به این قسمت است. هیتمن یک مجموعه اکشن مخفی‌کاری است که المان‌های مخفی‌کاری و همچنین طراحی مراحل، بزرگ‌ترین نقش را ایفا می‌کنند. اگر طراحی مراحل بازی جذاب نباشد یا المان‌های مخفی‌کاری، به‌گونه‌ای طراحی نشده باشد که شما را درگیر کند، به هیچ‌وجه از بازی مورد نظر لذت نخواهید برد.

هر یک از ۶ مرحله بازی Hitman 3 دارای سه مأموریت است که به‌واسطه‌ی آن‌ها، می‌توانید جدا از کسب محتویات داستانی بیشتر، مراحل را در شرایط درنظر گرفته شده از طرف سازنده به اتمام برسانید. جدا ازاینکه بعضی از این مأموریت‌ها خلاف یکدیگر بوده و باعث می‌شود برای تجربه‌ی مجدد آن مرحله ترغیب شوید، تیم سازنده از روش‌های متعدد دیگری هم درکنار مأموریت‌ها استفاده کرده است. به‌عبارتی، طراحی مراحل هیتمن 3 اصلی‌ترین نقطه قوت آن به‌حساب می‌‌آید و به‌خاطر پاداش‌هایی که ارائه می‌دهد، بازیکن را مجاب کرده تا به دفعات تعددی هر مرحله را تکرار کند. این روش‌ها و مأموریت‌ها اکثرا دارای المان‌های مخفی‌کاری هستند و بازیکن بدون اینکه جلب توجه کند، باید آن‌ها را انجام داده و اهداف را از بین ببرد.

موردی که در گیم‌پلی تاحدی بازیکن را اذیت می‌کند، سیستم مبارزات و تیراندازی بازی است. بعضی وقت‌ها برای ازبین‌بردن یک سرباز که عادی‌ترین لباس ممکن را هم پوشیده است، باید یک خشاب اسلحه خود را خالی کنید. درحالی‌که برای ازبین‌بردن نیروهای نظامی که لباس‌ و جلیقه ضد گلوله پوشیده‌اند هم باید همین کار را انجام دهید. به‌عبارتی تاحدی سیستم تیراندازی بازی برخلاف موارد مخفی‌کاری، ساختار واقع‌گرایانه‌ای ندارد. متاسفانه سیستم مبارزات تن به تن بازی هم می‌توانست طراحی بهتری داشته باشد. استودیو IO Interactive سعی کرده از یک سیستم دکمه‌زنی برای این بخش استفاده کند، اما ثابت بودن مکانیسم مبارزات تن به تن و عدم استفاده از یک سیستم تصادفی، نمی‌گذارد بازیکن آنطور که باید و شاید با نبردهای تن به تن ارتباط برقرار کند.

همچنین هوش مصنوعی مورد دیگری است که عملکرد مناسبی ندارد. در بعضی از سکانس‌ها شاهد عملکرد خوب این بخش هستیم و با کشتن یک دشمن، سایرین به‌خوبی متوجه حضور شما در محیط می‌شوند. این در حالی است که در بعضی دیگر از سکانس‌ها، حتی اگر درکنار خود فرد هم حضور داشته باشید، متوجه شما نخواهند شد. البته در درجه سختی آخر بازی، شرایط کمی بهتر می‌شود، اما درحالت کلی هوش مصنوعی هیتمن 3 با آن استانداردی که در بازی‌های با کیفیت امروزی مشاهده می‌کنیم، فاصله دارد.

از نظر فنی هم هیتمن 3 عملکرد خوبی دارد و روی کامپیوتر، فاقد افت فریم یا باگ خاصی است و کاربرانی که کامپیوترهای میان‌رده گیمینگ هم دارند می‌توانند به‌خوبی از بازی هیتمن 3 لذت ببرند. موسیقی هم مورد دیگری است که در بعضی از مراحل به‌عنوان یک المان کلیدی ظاهر شده و لحظات متفاوتی را برای بازیکنان به‌وجود می‌آورد.

بااین‌تفاسیر، بازی Hitman 3 شاید از نظر گیم‌پلی و جلوه‌های بصری شباهت‌های بسیار زیادی به دو نسخه قبلی خود داشته باشد، اما به تکامل رسیدن طراحی مراحل و جذابیت بالای آن‌ها، سبب شده تا هیتمن 3 ارزش تکرار بسیار بالایی داشته باشد و تجربه‌ی کلی که ارائه می‌دهد، ارزشمند بوده و می‌تواند حسابی مخاطب را سرگرم کند. همچنین داستان و پایان‌بندی سه‌گانه World of Assassination هم به‌ شکلی است که تمامی سوالات بازیکنان در نسخه‌های پیشین را جواب داده و یک نقطه پایان خوب برای یکی از بهترین کاراکترهای بازی‌های ویدیویی به حساب می‌آید.

بررسی بازی Hitman 3 روی پلتفرم کامپیوتر انجام شده است