بررسی بازی Chivalry 2

نسخه اول Chivalry بازی چندنفره نسبتا خوبی بود که با قرار دادن بازیکنان در نبرد‌هایی چندنفره با حال و هوای قرون وسطایی، توانست موفقیت قابل قبولی برای استودیو Torn Banner رقم بزند. حال این استودیو در نسخه دوم بازی برای خلق تجربه‌ای بهتر و جذاب‌تر تلاش کرده و می‌خواهیم بررسی کنیم که چقدر در این راه موفق بوده است. پس لطفا ابتدا بررسی ویدیویی بازی را در ادامه تماشا کنید تا بعد هم بیش‌تر در مورد آن توضیح بدهیم:

تماشا در یوتیوب

Chivalry 2 درست مثل قسمت اول، یک تجربه چندنفره است که بازیکنان را در نقش دو گروه Mason و Agatha در برابر هم قرار می‌گیرند تا در نبرد‌هایی با سناریو‌های متنوع باهم مبارزه کنند. بازیکنان در حالت‌های تیمی در نقش یکی از نیرو‌های این دو گروه قرار می‌گیرند که البته تنها تفاوت بین آن‌ها به رنگ متفاوت قرمز و آبی‌شان برمی‌گردد و نیرو‌های یکسانی دارند. Chivalry 2 را هم می‌توان به شکل اول‌شخص و هم سوم‌شخص تجربه کرد که حالت اول‌شخص برای فرود آوردن دقیق ضربات سلاح‌های سرد یا تیرکمان به مراتب گزینه بهتری است و حالت سوم‌شخص هم بیش‌تر برای مواردی مثل داشتن دید بهتری از محیط اطراف کاربرد دارد.

پیش از اینکه سراغ جنبه‌های دیگر بازی برویم، اجازه بدهید بگویم که اصلی‌ترین نقطه قوت بازی Chivalry 2 چیزی نیست جز مبارزات آن. اگر همیشه از تماشای نبرد‌های وسیع قرون وسطایی در فیلم و سریال‌ها لذت بردید و دوست داشتید تا در یک بازی بتوانید آن حس گرفتن شمشیر، تبر و گرز به دست و وارد شدن به یک میدان مبارزه اینچنینی را بچشید، Chivalry 2 آرزوی شما را به واقعیت تبدیل خواهد کرد و مهم‌تر اینکه این کار را، به شکلی انجام می‌دهد که هم عمیق، پرجزییات و تکنیک‌محور باشد و هم اینکه جنبه سرگرم‌کننده و مفرح بودنش را از دست ندهد.

به بیان بهتر، بازی تعادل بسیار خوبی بین شبیه به واقعیت و آرکید بودن ایجاد کرده و نه آنقدر شبیه‌ساز است که تجربه کردنش، مخصوصا برای افرادی که آثار اینچنینی را با Chivalry 2 آغاز می‌کنند رسما آزاردهنده باشد و نه آنقدر سطحی که تعیین‌کننده نتیجه نبرد‌ها در آن، صرفا سریع کلیک کردن و حرکت دادن بدون فکر و برنامه سلاح باشد. شاید در دفعات اولی که وارد نبرد‌ها می‌شوید آن نیاز به قهرمان‌بازی بر شما غلبه کند و بخواهید یک‌تنه به دل دشمن بزنید، اما مطمئن باشید که این کار خیلی وقت‌ها نتیجه‌ای جز سلاخی‌شدن به فجیع‌ترین شکل ممکن در پی نخواهد داشت! چرا که گیم پلی Chivalry 2، بیش‌تر از اینکه مبتنی بر شانس و سرعت‌عمل باشد، بر داشتن یک تاکتیک مبارزه درست بنا شده است.

البته اگر قبلا نسخه اول را تجربه نکرده باشید، جای هیچ نگرانی نیست؛ چرا که سازندگان یک بخش آموزشی بسیار کامل برای Chivalry 2 در نظر گرفته‌اند که تمام ریزه‌کاری‌های مبارزات بازی را و حتی چگونگی استفاده از آن‌ها در سناریو‌های مختلف را یاد می‌دهد. برای مثال، با تجربه بخش آموزشی، علاوه بر یاد گرفتن انواع ضربه‌های سبک، سنگین، Overhead و بقیه، یاد می‌گیرید که چه موقع باید از ضدحمله استفاده کنید، چه موقع سراغ تکنیک Riposte بروید و چطور از ضربه‌های دشمنان‌تان جاخالی بدهید یا در مقابل آن‌ها دفاع کنید.

تازه پس از بخش آموزشی کامل بازی هم امکان شرکت در نبرد‌های آفلاین با بات‌ها هم فراهم شده تا قبل از ورود به نبرد‌های چندنفره بازی، مهارت‌هایتان را با شرکت در آن‌ها بالا ببرید. به طور کلی، اولا مکانیک‌های مبارزاتی بازی کلا چینش مناسبی از حیث نحوه اجرا دارند و حداقل در نسخه کامپیوتر، خیلی راحت می‌توانید ایده و برنامه‌ای را که برای نبرد دارید پیاده کنید و از آن مهم‌تر، کلا Chivalry 2 از آن دست بازی‌هایی است که یاد گرفتن اصول اولیه آن راحت و حرفه‌ای شدن در آن‌ها نیازمند تلاش و تمرین است و در سایه این کار، رفته رفته به بهترین شکل ممکن آن حس قوی‌تر و بهتر شدن در بازی را لمس خواهید کرد که هم خود این حس شدیدا لذت‌بخش است و هم دیدن نتیجه آن که باعث می‌شود از بازیکنی که اوایل ممکن است خیلی ساده در نبرد‌ها شکست بخورد، به بازیکنی تبدیل شوید که حتی در نبرد‌های یک در برابر چند هم به‌سادکی تسلیم نمی‌شود.

در واقع جدا از تمام سایر ویژگی‌های بازی که به آن‌ها خواهیم پرداخت، اصلی‌ترین عامل جذابیت و حتی موفقیت Chivalry 2 چیزی نیست جز همین بحث لذت‌بخش و اعتیادآور بودن مکانیک‌های مبارزات آن که کلا عطش خاصی برای بهتر و قوی‌تر شدن در بازیکنش ایجاد می‌کند و باعث می‌شود تا حتی پس از شکست خوردن در نبرد‌ها هم با تجربیاتی که به‌دست آورده، برای ادامه دادن بازی تشویق شود. این مساله در کنار فراهم شدن امکان یاد گرفتن این مکانیک‌ها اصلی‌ترین ویژگی قابل‌تحسین Chivalry 2 به‌حساب می‌آید که در نتیجه آن، هر بازیکنی چه افرادی که قبلا نسخه اول را بازی کرده‌اند و چه بازیکنان جدید می‌توانند به معنی واقعی کلمه از تجربه Chivalry 2 لذت ببرند و در آن شانس موفقیت داشته باشند که برای یک بازی چندنفره ویژگی بسیار مهمی است.

از بحث مکانیک مبارزات که بگذریم، در وضعیت فعلی Chivalry 2 امکان انتخاب از بین حالت‌های Free for All و بخش‌های ۴۰ و ۶۴ نفره را فراهم کرده و البته امکان جستجوی دستی سرور‌ها هم وجود دارد که از آن می‌توانید به سروری با بهترین پینگ ممکن وصل شوید. بخش Free for All بازی تنها قسمت انفرادی آن به‌حساب می‌آید؛ جایی که هر بازیکن برای خودش مبارزه می‌کند و همین هم این قسمت را به تجربه‌ای شدیدا پر هرج و مرج، البته از نوع مثبت آن و بی‌رحم تبدیل کرده است. چرا که یک لحظه غفلت کافی است تا بازیکنی دیگر از پشت سر به شما حمله کند و در نتیجه در این بخش، داشتن تجربه و مهارت بیش‌تر از سایر حالت‌ها به چشم می‌آید و به بیان بهتر، عیار واقعی بازیکنان اینجا مشخص می‌شود!

در طرف مقابل حالت‌های ۴۰ و ۶۴ نفره بازی، تجربیاتی کاملا تیمی رقم می‌زنند. در این حالت‌ها، هم تجربیاتی مثل Team Deathmatch را شاهد هستیم که در آن مثلا در محیط یک تورنومنت صرفا باید نیرو‌های دشمن را بکشید و هم موارد Objective‌محور که در آن‌ها، بسته به سناریویی که برای نقشه‌های بازی تعریف شده، باید همراه با تیم‌تان ماموریت‌های موجود را انجام دهید. به طور کلی، همیشه یک تیم در نقش مهاجم و دیگری در نقش مدافع قرار می‌گیرد و در حالی که مهاجمین وظایفی چون آزاد کردن زندانیان، غارت کردن یک روستا، کشتن Duke تیم رقیب و حمله به قلعه را برعهده دارند، تیم مدافع هم باید مانع از این کار شود.

در وضعیت فعلی و برای زمان عرضه بازی، تنوع نقشه‌ها و سناریو‌های آن‌ها را می‌توان صرفا کافی دانست؛ یعنی تنوع بازی از این حیث نه آنقدر بالا است که بتوان آن را ایده‌آل دانست و مدام درگیر سناریو‌ها و محیط‌های کاملا متفاوت شد و نه آنقدر محدود که بازیکن را خیلی زود خسته کنند و بازی به‌نوعی درگیر یکنواختی و تکرار شود. در نتیجه تنوع حالت‌ها و نقشه‌های بازی را می‌توان برای زمان عرضه مناسب دانست اما قطعا برای ادامه راه، Chivalry 2 نیاز به پشتیبانی مناسب سازندگان و اضافه شدن حالت‌های جدید دارد.

اما جدا از بحث تنوع، Chivalry 2 در حال حاضر یک سری مشکلات از حیث بالانس کلی نقشه‌ها هم دارد. نقشه‌های بازی انصافا طراحی مناسبی دارند و مثلا یکی از ویژگی‌های جالب آن‌ها، یک نوع حس پویایی در نقشه‌ها است که مثلا در قسمت‌های مختلفی از آن تله‌هایی وجود دارد که با استفاده به‌موقع از آن‌ها می‌توانید باعث ریختن سنگ‌های بزرگ بر سر دشمن شوید یا حتی آن‌ها را آتش بزنید. همچنین در گوشه و کنار نقشه سلاح‌هایی هم در دسترس هستند و اگر فرضا سلاح‌تان را برای کشتن دشمنی که از دست‌تان فرار می‌کرد پرت کرده‌اید یا حتی برای تنوع، می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید. ولی با همه این ویژگی‌های مثبت، در برخی از سناریو‌های یک سری از نقشه‌ها این حس را خواهید داشت که تیم مدافع، دست بالاتر و شانس بیش‌تری برای پیروزی دارد.

برای مثال، در یکی از سناریو‌های بازی تیم مهاجم باید یک قهرمان را از زندان تیم مدافع نجات دهد و او را تا رسیدن به مقصد مشخص، همراهی کند. در تجربه شخصی خودم، تعداد دفعاتی که تیم مهاجم در این حالت شکست می‌خورد چندین برابر بیش‌تر از دفعات رسیدن به مقصد بود و دلیل آن هم این است که تیم مدافع با متمرکز کردن حملاتش به شخص قهرمان، خیلی راحت او را در مسیر شکست می‌دهد و به پیروزی می‌رسد. در سناریویی دیگر، تیم مدافع وظیفه دفاع کردن از یک پل را برعهده دارد و اینجا هم به دلیل داشتن موقعیت بهتر، شانس بیش‌تری برای رسیدن به موفقیت دارند و معمولا شاهد شکست مهاجمین هستیم.

البته که بخشی از این مساله به دلیل شکل رفتار خود بازیکنان، مخصوصا در سطوح پایین‌تر است که به جای تمرکز روی انجام دادن ماموریت‌ها صرفا می‌خواهند امتیاز کشتن نیرو‌های دشمن را به‌دست بیاورند ولی نمی‌توان منکر ضعف در بالانس روی برخی نقشه‌ها شد و قطعا سازندگان برای آپدیت‌های بعدی باید این موضوع را بهبود بدهند.

البته هرچند برخی نقشه‌های بازی مشکل بالانس دارند، استودیو Torn Banner از حیث برقراری تعادل بین قهرمان‌های بازی عملکرد بسیار خوبی داشته است. بازی، در کل ۱۲ قهرمان مختلف دارد که در چهار گروه کلی دسته‌بندی شده‌اند و ابتدا، فقط شخصیت اول هر گروه در دسترس است و از طریق بازی کردن با او و رسیدن به سطوح بالاتر، می‌توانید قهرمان‌های بعدی را هم باز کنید. تنوع قهرمان‌ها در بازی بسیار مناسب است و مثلا از سربازی که با شمشیرش می‌تواند ضرباتی سریع به دشمن وارد کند گرفته تا شوالیه‌هایی با زره و سلاح‌های سنگین یا حتی نیرو‌های کمان‌دار را شاهد هستیم. نکته مهم اما نه فقط تنوع خوب بین نیرو‌ها، بلکه کاربردی بودن مهارت‌های همگی آن‌ها است که باعث می‌شود تا هر قهرمانی نقاط ضعف و قوت خودش را داشته باشد و بازیکنان بسته به سبک بازی‌شان، بتوانند سراغ گزینه مناسب خود بروند.

برای مثال، با اینکه وقتی نیرو‌هایی مثل شوالیه یا سرباز را انتخاب کرده‌اید ممکن است حسابی از دست کمان‌دارها در عذاب باشید، ولی این اصلا و ابدا به خاطر بیش از حد قوی بودن نیرو‌های دور زن نیست؛ چرا که کافی است خودتان یک بار در نقش آن‌ها قرار بگیرید تا متوجه شوید که چقدر خوب بازی کردن با آن‌ها سخت است و در نتیجه افرادی که می‌توانند به‌خوبی با این کلاس بازی کنند، بیش‌تر به خاطر تمرین بالا به چنین سطحی رسیده‌اند و نه قوی بودن ذاتی آن. بماند که کلا این نیرو‌ها در نبرد‌های نزدیک به راحتی تسلیم می‌شوند و ثانیا برای تعداد کلی آن‌ها هم محدودیتی در نظر گرفته شده تا یک تیم نتواند با داشتن تعداد زیادی کمان‌دار از فاصله دور تیم مقابل را آزار دهد.

در واقع همان بحث دقت به جزییات و مهارت‌محور بودن بازی، در مورد قهرمان‌ها و کلاس‌های آن هم صدق می‌کند. سازندگان یک بستر کلی متعادل از ۱۲ قهرمان مختلف را در اختیار مخاطب قرار داده‌اند و از اینجا به بعد، همه‌چیز به خود شخص و ترجیحش برای چطور بازی کردن برمی‌گردد تا سراغ آن‌ها برود و به مرور زمان هم بتواند در بازی کردن با آن شخصیت به مهارت بالایی برسد. البته که این وسط باید به مرور زمان به درک درستی از هر موقعیت نبرد بسته به نقشه‌ها و سناریو‌های موجود هم برسید و این قضیه را هم در انتخاب قهرمان مدنظر قرار بدهید؛ چرا که مثلا گاهی داشتن سپر کمک زیادی به شما خواهد کرد، گاهی نیرو‌های کمان‌دار گزینه بهتری برای مثلا دفاع از دیوارهای قلعه‌تان هستند و گاهی هم شوالیه‌ها با زره‌های سنگین‌شان نیروی مناسبی برای جنگیدن. همچنین قهرمان‌های بازی یک سری ویژگی‌های خاص هم دارند؛ مثلا برخی با قرار دادن پرچم گروه‌شان نیروهای اطراف آن را هیل می‌کنند، برخی بمب‌های آتشین به سمت دشمن پرتاب می‌کند و کمان‌دارها با قرار دادن ظرف آتشین، تیرهای آتش به سمت دشمن پرتاب می‌کنند. این قابلیت‌ها کول‌داون خاص خود را دارند و استفاده درست از آن‌ها می‌تواند تعیین‌کننده باشد.

Chivalry 2 جدا از حس پیشرفتی که به مخاطبش با قوی‌تر شدن در بازی می‌دهد، کلا سیستم پیشرفت خوبی هم در داخل خود بازی در نظر گرفته. اولا فارغ از اینکه با چه کلاس و قهرمانی بازی کنید، بسته به عملکردتان در نبرد‌ها امتیاز XP کلی و سکه کسب خواهید کرد و رنک کلی‌تان بالاتر می‌رود. همچنین با هر قهرمانی که بازی کنید، به مرور سطح کلاس مربوطه‌اش بالاتر می‌رود و از این طریق می‌توانید سلاح‌‌ها و تجهیزات‌شان را باز کنید و حتی خود سلاح‌ها هم سطح مخصوصی دارند که از طریق استفاده از آن‌ها افزایش پیدا می‌کند. برآیند کلی بالا بردن این سطح‌ها منجر به باز شدن آیتم‌های جدیدی برای شخصی‌سازی ظاهر خود قهرمان‌ها و سلاح‌ها می‌شود که می‌توانید از طریق سکه آن‌ها را بخرید.

بخش شخصی‌سازی بازی، اجازه می‌دهد تا نیرو‌های خودتان را بر اساس گروه‌های Mason و Agatha یا نیروی‌تان در بخش Free for All شخصی‌سازی کنید و برای این منظور تنوع بالایی از زره‌ها،‌ لوگوها، انواع کلاه‌خود و موارد بسیار زیاد دیگر در دسترس هستند. حتی سلاح‌ها هم کاملا قابل شخصی‌سازی هستند و با رسیدن به رنک آیتم‌ها، می‌توانید آن‌ها را بخرید؛ هرچند که منو‌های بخش شخصی‌سازی بازی کمی درهم و پیچیده طراحی شده‌اند و می‌توانستند به مراتب طراحی بهتری داشته باشند. نکته مهم دیگر در این زمینه بررسی تاثیر نقش پول واقعی در بازی است؛ با اینکه بازیکنان می‌توانند با پول واقعی هم پول درون‌بازی بخرند و آن را برای شخصی‌سازی آیتم‌ها خرج کنند، اما این سیستم به شکلی است که تعادل بازی را برهم نمی‌زند؛ چرا که اولا آیتم‌ها صرفا جنبه تزئینی دارند و تاثیری در عملکرد شما نخواهند گذاشت و ثانیا با بازی کردن هم مقدار کافی سکه برای خرید آیتم‌های دلخواه‌تان خواهید داشت.

استودیو Torn Banner همچنین از حیث بصری و گرافیکی تجربه خوبی در Chivalry 2 رقم می‌زند؛ طراحی نقشه‌ها و ظاهر قهرمان‌های بازی واقعا کیفیت خوبی دارد و افکت‌های بازی از آتش‌سوزی گرفته تا برخورد سنگ‌های منجنیق‌ها به دیوار و دروازه‌ها طراحی مناسبی دارد و حتی آن بی‌رحمی و خشونت جنگ‌های قرون وسطایی هم با جلوه‌هایی چون قطع شدن اعضای بدن دشمنان در اثر برخورد شمشیر قابل‌لمس است؛ هرچند که این گزینه را می‌توان غیرفعال هم کرد. مکمل کیفیت بصری خوب بازی هم موسیقی‌ها و صداگذاری‌های مناسب است و اصواتی مثل برخورد سلاح‌ها به زره یا سپر دشمنان همه و همه حالتی نزدیک به واقعیت دارند و مجموع این موارد، اتمسفر یک نبرد وسیع و خشن را به‌خوبی به بازیکن منتقل می‌کند. Chivalry 2 همچنین از حیث فنی هم حداقل در نسخه کامپیوتر عملکرد بسیار مناسبی دارد و به جز یک سری باگ‌های بصری که البته تاثیری در روند بازی نمی‌گذارند، همه‌چیز خیلی روان و بی‌دردسر اجرا می‌شود.

در مجموع، Chivalry 2 هم در وضعیت فعلی بازی واقعا خوبی است و هم اینکه می‌توان برای آینده آن به‌عنوان یک تجربه چندنفره کاملا خوشبین بود. استودیو Torn Banner در خلق یک هسته گیم پلی واقعا کارامد برای بازی ایده‌آل عمل کرده و نتیجه آن اینکه همه می‌توانند از تجربه Chivalry 2 لذت زیادی ببرند و به مرور در آن به بازیکن بهتری تبدیل شوند. سایر جنبه‌های بازی هم در سطح قابل قبولی هستند و مخصوصا پس از چند آپدیت که باعث رفع یک سری ایراد‌ها در بحث بالانس شوند، می‌توان بیش‌تر هم از آن لذت برد. پس اگر همیشه دوست داشتید تا در یک بازی با گرفتن شمشیر، تبر، گرز یا تیرکمان به دست وارد نبردی عظیم و حماسی شوید، Chivalry 2 همان اثری است که می‌تواند اشتیاق شما را پاسخگو باشد.

بررسی بازی بر اساس نسخه کامپیوتر صورت گرفته است