بررسی بازی Death's Door

دیوالور دیجیتال در سال‌های گذشته ناشر آثار مستقل موفق زیادی بوده و حال جدید‌ترین بازی منتشر‌شده توسط این شرکت با نام Death's Door چندی پیش برای کامپیوتر و کنسول‌های نسل هشت و ۹ ایکس باکس در دسترس قرار گرفته است. این بازی توسط استودیو Acid Nerve ساخته شده و یک اثر اکشن ادونچر با المان‌های نقش آفرینی و دوربین ایزومتریک است که ما را با یک کلاغ به‌عنوان شخصیت اصلی همراه می‌کند. برای اینکه بیش‌تر با این بازی و کیفیتش آشنا شویم، پیشنهاد می‌کنم که لطفا ابتدا بررسی ویدیویی Death's Door را در ادامه تماشا کنید تا بعد هم مفصل در موردش توضیح بدهیم:

تماشا در یوتیوب

همانطور که اشاره کردیم، Death's Door ما را با یک کلاغ همراه می‌کند. در ابتدای بازی، این شخصیت در یک جهان سیاه و سفید که شبیه به شهری از کلاغ‌ها است، ماموریت برای از بین بردن یک گل وحشی غول‌پیکر دریافت می‌کند و خوشحال از اینکه این ماموریت نصیبش شده، به نبرد با این گل می‌رود. پس از یک مبارزه سخت که در همان ابتدا نشان می‌دهد اصلا و ابدا با بازی راحتی طرف نیستیم، درست زمانی که گل از بین می‌رود و کلاغ مذکور برای تکمیل ماموریت باید روح آن را بردارد و تحویل بدهد، مورد حمله یک کلاغ بزرگ‌تر قرار می‌گیرد که روح را هم می‌دزدد!

تعقیب این موجود بازیکنان را به در بزرگی در یک جهان دیگر می‌رساند که کلاغ بزرگ‌تر، با تقدیم روحی که دزدیده، قصد باز کردن آن را دارد و مشخص می‌شود که اسم این در، «در مرگ» است که نام بازی هم از آن گرفته شده. با این حال تلاش برای باز کردن این در ناکام می‌ماند و حال شخصیت اصلی بازی که برای تکمیل ماموریتش نیاز به روح دزدیده‌شده دارد، مجبور می‌شود تا با کلاغ بزرگ‌تر همکاری و برای باز کردن در مرگ تلاش کند. برای این منظور سفری با هدف نبرد با سه باس مختلف آغاز می‌شود تا با تقدیم روح آن‌ها، در مرگ را باز کنیم.

Death's Door به‌طور کلی داستان و روایت خیلی پیچیده‌ای ندارد؛ البته که معنی این حرف ضعیف بودن داستان نیست و سازندگان ترجیح داده‌اند تا به‌جای دادن شاخ و برگ زیاد به روایت بازی، آن را به شکلی سرراست تقدیم مخاطب کنند. کلیت داستان از جایی که اشاره کردیم آغاز می‌شود و پس از آن با تلاش برای رسیدن به سه باس مختلف ادامه پیدا می‌کند؛ این وسط شخصیت‌های مختلفی هم در گوشه و کنار جهان بازی حضور دارند که می‌توانید پای صحبت‌های‌شان بنشینید و به ماجراهایی که تعریف می‌کنند گوش بدهید. برای مثال یکی از شخصیت‌های بازی که خیلی جاها شاهد حضورش هستیم، کاراکتری با سری شبیه به یک قابلمه پُر از سوپ است! این کاراکتر‌ها و ماجراهایی که برای تعریف دارند، برای دقایقی بازیکن را از هیاهوی نبرد‌ها و مبارزات خارج می‌کنند و تنوع خوبی به آن می‌دهند.

همچنین سازندگان برای پایان‌بندی بازی واقعا خوب کار کرده‌اند و در این قسمت، حتی به‌نوعی سراغ مباحث فلسفی مرگ و زندگی هم می‌روند؛ البته که بازی یک پایان دیگر هم دارد که برای جلوگیری از اسپویل نمی‌توان خیلی در موردش توضیح داد اما پیشنهاد می‌کنم زحمت رسیدن به آن را تحمل کنید تا داستان واقعی و نهایی بازی را هم متوجه شوید. به‌طور کلی، داستان Death's Door از طرفی با روایت سرراستش خیلی خوب عاملی در اختیار گیم‌پلی به‌حساب می‌آید تا بازیکنان را به سمت کارهایی که باید انجام دهد سوق بدهد و هم اینکه به پایان‌بندی‌های خوبش، حسن ختام خوبی برای ماجراجویی مخاطب رقم می‌زند.

اما تمرکز اصلی Death's Door، بیش از هر چیزی روی ارائه یک گیم‌پلی کامل است. شاید با تجربه دقایق اول و مشاهده سول‌هایی که با کشتن دشمنان به‌دست می‌آورید یا مبارزه چالش‌برانگیزی که همان ابتدا باید با یک گل غول‌پیکر داشته باشید، حس کنید که با اثری الهام‌گرفته از بازی‌هایی چون سولز طرف هستیم که با دوربین ایزومتریک تجربه می‌شود، اما Death's Door بیش از هر چیزی الهام گرفته از یک سری نسخه‌های زلدا مثل Link's Awakening است. روند کلی بازی، روی سه عنصر گشت و گذار، حل پازل و مبارزه با دشمنان و باس‌ها بنا شده و یکی از هنر‌های تیم سازنده، ایجاد تعادلی عالی بین این سه جنبه است که باعث شده تا همگی به یک اندازه مهم و جذاب باشند.

در تلاش برای کشتن باس‌ها و به‌دست آوردن روح آن‌ها، بازیکنان باید در محیط‌های مختلفی به‌دنبال پیدا کردن مسیر باشند. برای این منظور، یک سری محیط‌های بزرگ داریم که گشت و گذار در آن‌ها واقعا لذت‌بخش است؛ نه فقط برای اینکه این محیط‌ها از نظر بصری هرکدام زیبایی خاص خود را دارند و مبارزات و پازل‌های خوبی هم در خود جا داده‌اند، بلکه از این نظر که محیط‌های وسیع‌تر بازی، تعداد زیادی قسمت مخفی دارند که اگر گیمر کنجکاوی باشید و با حوصله آن‌ها را بگردید، موارد ارزشمند زیادی پیدا خواهید کرد که برخی حسی چون یک تروفی دارند و برخی هم روی روند بازی تاثیرگذار هستند. البته برخی از این قسمت‌های مخفی، نیاز به داشتن قابلیت‌هایی دارند که در اولین بازدید آن را نخواهید داشت و باید پس از به‌دست آوردن آن‌ها دوباره به محیط‌ها برگردید.

در کنار این محیط‌ها، مناطقی دانجن‌مانند را داریم که در آن‌ها باید با رفتن به قسمت‌های مختلف و به‌دست آوردن روح موجوداتی خاص از طریق آزاد کردن‌شان، در بزرگ دانجن را باز کنید. پشت این درها یک مبارزه نفس‌گیر انتظار‌تان را می‌کشد و موفقیت در آن، قابلیت جادویی جدیدی برای‌تان به‌ارمغان خواهد آورد که هم برای از بین بردن موانع و حل پازل‌ها و هم در نبرد‌ها کاربردی است. بازی در کل، چهار قابلیت ویژه دارد که اولی از همان ابتدا در قالب یک تیرکمان در دسترس است و سه‌تای بعدی هم با باز کردن در اصلی سه دانجن اصلی آن و رد کردن مبارزه بعدی آزاد می‌شوند. این قابلیت‌های آزاد‌شده در هر دانجن همچنین برای رسیدن به باس نهایی آن منطقه هم لازم هستند و می‌توانید موانع مسیر را از طریق آن‌ها پشت سر بگذارید.

جدا از عنصر گشت و گذار که از جذابیت‌هایش صحبت کردیم، پازل‌ها و مبارزات هم دو عنصر مهم دیگر در گیم‌پلی هستند که خیلی وقت‌ها هم باهم در آمیخته‌اند. پازل‌های بازی بیش‌تر از نوع محیطی هستند و وابستگی زیادی هم به قابلیت‌های ویژه شما دارند؛ برای مثال گاهی باید شلیک تیرکمان‌تان را به‌شکلی تنظیم کنید که از داخل ظرف آتشین رد شود و بتواند ظرف دیگری را شعله‌ور کند. یا گاهی باید به ترتیب و با نشانه‌گیری سریع، چند آیتم مختلف را هدف قرار دهید تا یک در باز شود. پازل‌های بازی به‌طور کلی آنقدر پیچیده نمی‌شوند که مدت طولانی ذهن‌تان را درگیر کنند اما به‌خوبی سرعت‌عمل و دقت‌تان را به‌چالش می‌کشند و عنصر مکمل خوبی برای مبارزات بازی هستند.

از مبارزات صحبت کردیم که قطعا یکی از بهترین قسمت‌های Death's Door به‌حساب می‌آیند. مبارزات بازی به نبرد با دشمنان معمولی و باس‌ها و مینی‌باس‌ها تقسیم شده‌اند. دشمنان معمولی در محیط‌های مختلفی به‌سراغ‌تان خواهند آمد و انصافا هم تنوع خوبی چه از حیث طراحی و چه از حیث مکانیک‌های مبارزه‌ای دارند؛ مثلا برخی از آن‌ها از راه دور و با تیر یا گوی انرژی به شما آسیب می‌زنند که بازی حتی این امکان را فراهم کرده تا با هدف قرار دادن این گوی‌ها، آن‌ها را به سمت خود دشمنان برگردانید و در عین حال قدرت جادوی‌تان را هم شارژ کنید. ضربات سبک و سنگین با سلاح‌ها و ترکیب آن‌ها با قدرت‌های جادویی، ابزار شما برای مقابله با دشمنان هستند که مخصوصا در نبرد با باس‌ها، باید به بهترین شکل ممکن از آن‌ها استفاده کنید.

به‌طور کلی، نبرد با باس و مینی‌باس‌ها عنصر بسیار مهمی در مبارزات بازی است و اینطور به‌نظر می‌رسد که سازندگان همه تلاش‌شان را کرده‌اند تا باس فایت‌هایی فراموش‌نشدنی برای بازی طراحی کنند که انصافا تا حد خیلی زیادی هم در این راه موفق بوده‌اند. از یک قلعه متحرک گرفته تا یک شوالیه بی‌نهایت خشن تا باس‌های اصلی‌تر بازی که همگی، به‌استثنای یک مورد مبارزاتی واقعا فراموش‌نشدنی برای‌تان رقم خواهند زد. آن یک مورد استثنا هم به‌شکل عجیبی مبارزه‌ای یکنواخت و ساده در مقایسه با بقیه باس‌فایت‌های بازی است که باید آن را از معدود ضعف‌های Death's Door بدانیم.

به ویژگی‌های مثبتی که از روند Death's Door ذکر کردیم، اضافه کردن این مورد هم الزامی است که بازی در طول تجربه تقریبا ۱۰ ساعته‌اش، هرگز از ریتم نمیوفتد. در طول این ماجراجویی یا مشغول گشت و گذار در جهانی هستید که حسابی برای کنجکاوی‌تان ارزش قائل می‌شود، یا پازل‌های جالبی حل می‌کنید یا اینکه در حال مبارزه با دشمنان ریز و درشتی هستید که گاهی هم این عناصر بدون اینکه از هم جدا و مستقل به‌نظر برسند، خیلی خوب با یکدیگر ادغام می‌شوند و یک تجربه کلی واقعا لذت‌بخش در اختیارتان قرار می‌دهند. همین ویژگی هم باعث می‌شود تا Death's Door حتی برای دقایق اندکی هم حوصله‌سربر نشود و مدام کاربرش را مشغول کار‌های لذت‌بخشی نگه دارد.

همچنین در کنار جنبه‌های اکشن و پازل، Death's Door یک سری ویژگی‌های نقش آفرینی هم دارد. اولا شما می‌توانید با سولی که از کشتن دشمنان به‌دست می‌آورید، به هاب اصلی بازی مراجعه کنید قابلیت‌های مختلف شخصیت‌تان را ارتقا بدهید. این وسط یک پرانتز هم باز و اشاره کنم که این هاب، جهانی سیاه و سفید است که می‌توانید با فعال کردن در‌هایی که در سایر محیط‌ها وجود دارند، بین این جهان‌ها رفت و آمد کنید. با اینکه هاب بازی هم مثل سایر بخش‌هایش از نظر بصری طراحی خوبی دارد، اما حداقل فقط برای این محیط نبود یک نقشه حس می‌شود و گاهی ممکن است آنقدر در آن برای پیدا کردن راه برگشت به محیط قبلی سردرگم شوید که راه‌حل را در کشتن خودتان و ریسپان شدن بیابید!

به بحث اصلی‌مان برگردیم؛ علاوه بر این نوع از ارتقا، می‌توانید با پیدا کردن شراین‌ها در جهان بازی، آپگرید دائمی برای سطح کلی سلامت و انرژی جادویی هم به‌دست بیاورید. همچنین اسلحه‌های مختلفی هم در جهان بازی وجود دارند که راستش را بخواهید، برخلاف سایر جنبه‌های نقش آفرینی Death's Door که به‌خوبی آن حس پیشرفت و قوی‌تر شدن را منتقل می‌کنند، این سلاح‌ها ممکن است در رسیدن به این هدف چندان موفق نباشند. بله درست است که هرکدام از سلاح‌ها خصوصیات خاص خودش را دارد، اما در عمل خیلی جاها همان شمشیر اولیه‌ای که دارید کاربردی‌ترین سلاح خواهد بود و شاید نهایتا یک مورد از بقیه سلاح‌ها هم گاهی به‌دردتان بخورد که این جنبه از بازی هم می‌توانست طراحی بهتری داشته باشد.

Death's Door، کنار تمام مواردی که تا اینجا صحبت کردیم، یک بازی واقعا زیبا است و از هر نظر هم زیبا است! جهان بازی طراحی واقعا چشم‌نواز و تنوع محیطی بسیار خوبی دارد؛ به طوریکه گاهی ما را به مناطقی سرسبز و جنگلی می‌برد، گاهی در دنیایی برفی درگیر مبارزات و مکانیک‌هایش می‌کند و گاهی هم جهانی مملو از پلتفرم‌های مکانیکی با حال و هوای صنعتی ارائه می‌دهد. این تنوع همانطور که قبلا اشاره کردیم، در مورد دشمنان، باس‌ها و شخصیت‌ها هم صدق می‌کند و طراحی همه آن‌ها لایق تحسین است. زیبایی بازی البته فقط هم به جنبه‌های بصری آن محدود نیست و Death's Door از نظر صوتی هم واقعا گوش‌نواز است. از موسیقی‌های آرام با پیانو تا گیتار گرفته تا نوا‌هایی با ریتم تند‌تر که در مبارزات پخش می‌شوند، همگی انگار کاملا دست‌چین شده‌اند و ترکیب‌شان با طراحی‌های هنری بازی، اتمسفر بسیار خوبی برای بازی پدید آورده است.

به‌طور کلی، Death's Door از آن دست بازی‌هایی است که اصلا و ابدا نباید از دست داد؛ از آن بازی‌های کم سر و صدایی که گاهی منتشر می‌شوند و آنقدر جذابیت دارند که یک عاشق مدیوم گیم، باید لابه‌لای تمام بازی‌های دیگرش برای آن هم وقت باز کند و از کیفیت بالایش لذت ببرد. اگر در اولین برخورد با Death's Door تصور کردید که مگر همراه شدن با یک کلاغ چقدر می‌توان لذت‌بخش باشد، کمی به این اثر فرصت بدهید تا به‌تان ثابت کند که این ماجراجویی، می‌تواند یک لذت ویدیو گیمی واقعی و درجه‌یک برای‌تان باشد.

بررسی بازی Death's Door بر اساس نسخه کامپیوتر صورت گرفته است.