بررسی بازی Back 4 Blood

Left 4 Dead یکی دیگر از بازی‌های معروف و محبوب شرکت Valve است که آن هم به طلسم شماره سوم دچار شد. بااین‌حال پس از نسخه دوم این بازی، آثار مختلفی با هدف تکرار فرمول موفق آن ساخته شدند که برخی آثار قابل قبولی بودند و برخی هم شکستی کامل. حال اعضای سابق توسعه‌دهنده این بازی در استودیو Turtle Rock، سعی کرده‌اند تا در قالب بازی Back 4 Blood یک دنباله معنوی برای آن بسازند و یک تجربه چندنفره هیجان‌انگیز را در اختیار مخاطبان قرار دهند. در ادامه بررسی خواهیم کرد که این اثر، چقدر در رسیدن به این هدف موفق ظاهر شده است. پس لطفا اول بررسی ویدیویی بازی را تماشا کنید تا بعد با جزییات بیش‌تری در مورد آن صحبت کنیم:

تماشا در یوتیوب

Back 4 Blood یک بازی شوتر اول‌شخص با محوریت کشتن زامبی‌ها و تلاش برای بقا است که با وجود داشتن حالت PvP یا همان بازیکن دربرابر بازیکن، تمرکز اصلی‌اش را روی ارائه یک تجربه Co-Op همکاری‌محور گذاشته است. به این معنی که بازیکنان در قالب تیمی چهارنفره به نبرد با زامبی‌ها می‌روند و این حالت، هم همراه‌با هوش مصنوعی و در قالب تجربه‌ای Solo در دسترس است و هم کنار بازیکنان واقعی. سازندگان Back 4 Blood، برای تجربه حالت Co-Op آن، یک بخش داستانی در نظر گرفته‌اند که چهار اکت مختلف دارد و می‌توان در سه درجه سختی آن را بازی کرد.

البته وقتی صحبت از بخش داستانی می‌شود، نباید خیلی انتظار داستان خاصی را داشته باشیم؛ داستان Back 4 Blood به همان کلیشه همیشگی خیلی از آثار زامبی‌کشی محدود است و ماجرای انسان‌هایی را روایت می‌کند که در جهانی پُر از زامبی‌ها که بازی آن‌ها را Ridden خطاب می‌کند، به نبرد با این موجودات می‌روند و باید مأموریت‌های مختلفی را از نجات بازمانده‌ها گرفته تا شکست دادن باس‌ها یا تصرف منطقه‌ای خاص انجام بدهند. راستش را بخواهید داستان در چنین اثری اهمیت چندانی هم ندارد؛ چرا که هدف Back 4 Blood روایت داستان نیست و بازی بیشتر به‌دنبال خلق سناریو‌هایی مناسب برای یک تجربه همکاری‌محور است و همین داستان ساده هم برای این منظور کفایت می‌کند.

چهار اکت بخش کمپین Back 4 Blood، به جز اکت چهارم که تجربه کوتاهی است، خود به مراحل متعددی تقسیم می‌شوند. مخصوصا در اکت اول بازی، این مراحل انصافا طراحی جذابی دارند و سناریو‌های خوش‌ساختی ارائه می‌دهند که پشت سر گذاشتن‌شان هیجان بالایی دارد. برای مثال در یک مرحله باید وارد مکانی پُر از زامبی‌ها شوید و با کشتن آن‌ها، چند بازمانده را نجات دهید یا در مرحله‌ای دیگر، با عبور از یک پل که لشگر عظیمی از زامبی‌ها در آن به‌تان حمله‌ور می‌شود، درنهایت یک قایق را با بمب‌گذاری منفجر کنید.

بااین‌حال پس از اتمام اکت اول، مراحل بازی کمی درگیر تکرار و یکنواختی می‌شوند و هرچند هنوز هم در بین آن‌ها می‌توان تک و توک موارد متفاوتی هم تجربه کرد، ولی ساختار کلی‌شان به چند سناریو یکنواخت خلاصه می‌شود و به‌نظر می‌رسد که سازندگان سعی داشتند تا تجربه کمپین بازی طولانی‌تر شود و به همین دلیل با مواردی تکراری، به‌دنبال بیشتر کردن مراحل آن هستند. اما آنچه که این وسط باعث می‌شود تا این مسئله خیلی هم آزاردهنده نشود، جذاب بود روند کلی گیم‌پلی و به‌طور دقیق‌تر، گان پلی Back 4 Blood است.

درواقع، در دست گرفتن سلاح‌های مختلف در این بازی و تلاش برای زنده ماندن در میان خیل عظیم زامبی‌ها و کشتن آن‌ها، آنقدر جذاب طراحی شده که حتی اگر مراحل کاملا ساختار یکنواختی هم داشتند، همین لذت تلاش برای بقا در چنین وضعیتی برای دادن هیجان به بازی، کافی بود. سلاح‌های Back 4 Blood از چند نوع مسلسل گرفته تا شات‌گان و سلاح‌های تک‌تیر و حتی چند مدل سلاح سرد را شامل می‌شود و استفاده از تمامی آن‌ها، به‌شدت لذت‌بخش است و کشتن زامبی‌ها، هرگز از ابتدا تا انتها هیجانش را از دست نمی‌دهد. مخصوصا که سلاح‌ها قابل ارتقا هم هستند و می‌توانید با تجهیزاتی که در محیط پیدا می‌کنید یا از فروشگاه ابتدای هر مرحله می‌خرید، دوربین و سایر قسمت‌های آن‌ها را عوض کنید. همچنین سلاح‌ها براساس کمیاب بودن هم دسته‌بندی‌های مختلفی دارند و انواع کمیاب‌تر، قدرت بیش‌تری دارند.

علاوه‌بر سلاح‌ها، زامبی‌ها هم تنوع نه خیلی زیاد ولی قابل‌قبولی دارند و جدا از نمونه‌های معمولی که به تعداد زیاد در نقشه‌ها پراکنده‌اند، شامل موارد جهش‌یافته‌تری می‌شوند که مبارزه با آن‌ها، نیاز به تاکتیک درست دارد و باید بتوانید با نشانه‌گیری دقیق، نقاط حساس بدن‌شان را هدف قرار بدهید تا سریع‌تر کشته شوند. درکنار این نوع از زامبی‌ها یا همان Ridden‌ها، چند باس هم در بازی وجود دارند که هرچند تنوع‌شان پایین است و گاهی هم به‌دلیل جثه بزرگ خیلی در منطق طراحی نقشه‌ها نمی‌گنجند، اما کماکان قدرت شکل دادن مبارزه‌های نفس‌گیری را دارند و روبه‌رو شدن با یک Ogre شدیدا عظیم‌جثه، همیشه می‌تواند نبرد نفس‌گیر و سختی برای‌تان رقم بزند؛ مخصوصا که معمولا درکنار این باس‌ها، کماکان سایر زامبی‌ها هم با تمام قوا به سمت شما حمله‌ور می‌شوند و باید نهایت دقت و سرعت‌عمل را داشته باشید.

به‌طور کلی، مراحل بازی به‌دلیل همین موارد هیجان خوبی ارائه می‌دهند. بااین‌حال یک مسئله بزرگ این وسط برای افرادی وجود دارد که به‌دلیل نداشتن تیم هماهنگ یا هر دلیل دیگری، می‌خواهند بازی را در حالت Solo آن و همراه‌با هم‌تیمی‌های هوش مصنوعی تجربه کنند. متاسفانه Back 4 Blood برای این حالت، تجربه چندان خوشایندی ارائه نمی‌دهد و اصلی‌ترین دلیل آن هم این است که بازی، هیچ ارزش و پاداشی برای این نوع تجربه در نظر نگرفته است. به‌طور دقیق‌تر، بازیکنان با تجربه بازی، امتیازهایی به‌دست می‌آورند که می‌توان ازطریق آن‌ها، کارت‌های جدید و آیتم‌های تزئینی به‌دست آورد که در موردشان بیشتر توضیح خواهم داد. اما خب در حالت تجربه انفرادی، هیچ‌یک از این پاداش‌ها را کسب نخواهید کرد و حتی مثلا در مرحله مخصوصش، نمی‌توانید کاراکتر‌های دیگر بازی را باز کنید و به همین دلیل تجربه انفرادی بازی، شدیدا ارزشش را از دست می‌دهد که خیلی نمی‌توان انگیزه خاصی برای تجربه کردنش داشت.

اما خب در طرف مقابل، تجربه Co-Op بازی Back 4 Blood همراه‌با بازیکنان واقعی، بسیار هیجان‌انگیز است؛ مخصوصا اگر بتوانید تیم هماهنگی داشته باشید. مأموریت‌ها و چالش‌های بازی به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که نیازمند داشتن یک همکاری تیمی درست هستند و همین مسئله باعث می‌شود تا در تجربه کنار سایر بازیکنان، به داشتن هماهنگی تیمی تشویق شوید و مخصوصا در درجه‌های سختی بالاتر، همواره حواس‌تان به یکدیگر باشد تا مثلا اگر یکی از بازیکنان زمین افتاد نجاتش دهید یا در صورت تمام شدن مهماتش، به او کمک کنید. بازی شرایطی دارد که خیلی خوب بازیکنان را به داشتن چنین همکاری‌هایی تشویق می‌کند و وقتی همراه‌با سایر توانستید یک مأموریت خاص را پشت سر بگذارید، لذت خیلی خوبی از این همکاری نصیب‌تان خواهد شد.

شما همچنین با تجربه Back 4 Blood در حالت همکاری با بازیکنان واقعی، پاداش‌هایی در قالب امتیاز منابع به‌دست خواهید آورد که بعدا می‌توانید با خرج کردن آن‌ها در کمپ، کارت‌های جدید یا آیتم‌های دیگری به‌دست بیاورید. کارت‌ها، ویژگی جالبی در Back 4 Blood هستند که بدون شک یکی از نقاط قوت بازی به‌حساب می‌آیند. سیستم کارت‌ها در بازی به این شکل است که شما با امتیازهایی که توضیح دادم، می‌توانید کارت‌های جدیدی باز کنید و بعد ازطریق قسمتی در پایگاه‌تان در بازی، دسته کارت دلخواه خودتان را بسازید. کارت‌ها هرکدام خصوصیات مشخصی دارند و مثلا یکی برای ارتقای سطح سلامتی شما کاربرد دارد، دیگری ضربات مشت شما را با چاقو جایگزین می‌کند و تعداد خیلی زیادی کارت دیگر که هرکدام ویژگی خاصی دارند و برخی هم با وجود داشتن نقاط قوت، نقاط ضعفی هم دارند که انتخاب از بین آن‌ها را چالشی‌تر می‌کند.

پس از چینش دسته کارت دلخواه خودتان، در ابتدای مراحل می‌توانید از بین آن‌ها انتخاب کنید و از خصوصیاتش بهره‌مند شوید. این وسط دشمنان هم کارت‌های خاص خودشان را دارند که چالش‌های جدیدی به هر مرحله اضافه می‌کند. به‌طور کلی، سیستم کارت‌ها به Back 4 Blood عمق بسیار بیش‌تری نسبت به یک تجربه شوتر بقا‌محور صرف داده و انتخاب کارت‌های درست، می‌تواند تاثیر زیادی روی گیم‌پلی و عملکرد شما در بخش‌های مختلف از حالت Co-Op گرفته تا بخش PvP داشته باشد.

به بخش PvP یا بازیکن دربرابر بازیکن Back 4 Blood اشاره کردم و بله این ساخته Turtle Rock، علاوه‌بر حالت همکاری، یک بخش اینچنینی هم دارد که با نام Swarm شناخته می‌شود. این بخش بازیکنان را در قالب دو تیم چهارنفره از انسان‌ها و زامبی‌ها در مقابل هم قرار می‌دهد و هر راند هم جای آن‌ها باهم عوض می‌شود؛ یعنی اگر در راند اول هدایت انسان‌ها را برعهده داشته باشید، در راند دوم در نقش زامبی‌ها خواهید بود. انسان‌ها در این حالت شامل همان هشت کاراکتر اصلی بازی می‌شوند که هرکدام خصوصیات خاص خود را دارند و در طرف مقابل، زامبی‌ها هم انواع مختلفی دارند. راستش را بخواهید، بخش Swarm بازی اصلا وضعیت جالبی ندارد؛ چرا که اولا اصلا شاهد بالانس درستی بین انسان‌ها و زامبی‌ها نیستیم و بسته به اینکه شما کارتان را با کدام گروه شروع کنید، شانس‌تان برای پیروزی بیشتر یا کمتر خواهد شد.

علاوه‌بر این، بخش PvP بازی به‌طور کلی هم بسیار محدود و سطحی به‌نظر می‌رسد و کاملا فاقد آن هیجانی است که در قسمت کمپین چندنفره شاهدش هستیم. در نتیجه اگر خیلی طرفدار نبرد با بازیکنان واقعی باشید، Back 4 Blood حداقل فعلا ناامیدتان خواهد کرد.

ساخته جدید استودیو Turtle Rock، از حیث صوتی و بصری هم تجربه قابل‌قبولی است. مراحل بازی در محیط‌هایی جریان دارند که شاهد تنوع مناسبی در آن‌ها هستیم و از فضاهای شهری گرفته تا یک مزرعه گندم را شامل می‌شوند. طراحی شخصیت‌های بازی، سلاح‌ها و زامبی‌ها هم کیفیت خوبی دارد و از نظر صوتی هم صداگذاری آن‌ها به‌شکل خوبی صورت گرفته است. از همه مهم‌تر، اینکه با وجود وسعت نسبتا بالای محیط‌ها و همینطور حضور همزمان تعداد خیلی زیادی زامبی، در مجموع Back 4 Blood بسیار روان و بدون افت فریم و مسائل اینچنینی اجرا می‌شود. البته با وجود این موضوع، یکی از مشکلات بازی چندین مرتبه کرش کردن آن در حین تجربه بود که اکثرا به‌دلیل قطع اتصال با سرور رخ می‌دهد.

به‌طور کلی، Back 4 Blood تجربه خوبی از یک بازی شوتر بقا‌محور و زامبی‌کشی است. ساخته استودیو Turtle Rock تجربه بی‌نقصی نیست و مخصوصا بخش PvP واقعا ضعیف آن و همینطور نداشتن ارزش تجربه در حالت Solo، مشکلات اساسی‌اش به‌حساب می‌آیند. اما خب در طرف دیگر، اگر به تجربه‌های Co-Op علاقه داشته باشید، قطعا لذت زیادی از تجربه بازی کنار بازیکنان واقعی خواهید برد و گان پلی جذاب اثر و همینطور سیستم جالب کارت‌های آن، باعث می‌شوند تا بتوان غرق کشتن زامبی‌ها درکنار دوستان شد و از پشت سر گذاشتن مراحل بازی، لذت خوبی برد. پس اگر طرفدار چنین بازی‌هایی باشید، Back 4 Blood به شما پیشنهاد می‌شود؛ مخصوصا اگر مشترک گیم پس هستید و نیازی به پرداخت هزینه اضافی برای تجربه بازی ندارید.

بررسی بازی براساس نسخه ایکس باکس سری اس صورت گرفته و کد نسخه آلتیمیت توسط ناشر برای زومجی ارسال شده است