بررسی بازی Need for Speed Unbound

سرعت، هیجان و جذابیت سه کلمه‌ای هستند که می‌توان از آن برای توصیف نسخه‌های قدیمی Need for Speed استفاده کرد. بااینکه در نسل‌های گذشته اندک نسخه‌های نید فور اسپید آنطور که باید و شاید جذاب نبودند، اما بیشتر نسخه‌ها نظیر Most Wanted سال ۲۰۰۵، دو نسخه Underground و حتی Need for Speed Hot Pursuit و نسخه دوم توانستند تجربیات بسیار خوبی را ارائه دهند.

تماشا از یوتیوب

این در حالی است که نسل هشتم بازی‌های ویدیویی دوره خوبی برای مجموعه Need for Speed نبود و شاهد نسخه‌هایی بودیم که دیگر آن جذابیت، هیجان و سرعت لازم را نداشتند و بعضی از آن‌ها یک محصول کاملا بی کیفیت بودند. بااین‌حال پس از معرفی Need for Speed Unbound، به‌نظر می‌رسید الکترونیک آرتز به‌واسطه کرایتریون گیمز قصد اجرای یک ایده کاملا جدید را دارد؛ موردی که تابه‌امروز در هیچ یک از نسخه‌های سری مشاهده نکرده‌ایم و آن هم استفاده از گرافیک و طراحی‌های Cel Shade و خلق یک نسخه کاملا فانتزی است. حال سؤال این است که آیا جاه‌طلبی و ریسک کرایتریون جواب داده است؟

در نسخه‌های اخیر نید فور اسپید شاهد تمرکز تیم سازنده روی بخش داستانی بودیم تا بتواند از آن به‌عنوان یک المان سرگرم کننده استفاده کند. این در حالی است که عدم توجه به کیفیت، سبب شده بود با یک بخش بی کیفیت و ناامید کننده طرف باشیم. با اینکه Need for Speed Unbound هم دارای بخش داستانی است، اما داستان و روایت آن بازیکن را مجبور به انجام فعالیت‌های مختلف و خارج از مسابقه نمی‌کند. درواقع کرایتریون گیمز بخش داستانی را به نحوی توسعه داده تا از آن به‌عنوان یک محرک برای ورود مخاطب به گیم‌پلی و آشنایی با جهان بازی استفاده کند.

همچنین یک سری رویداد هم در روز و شب برای بازیکن درنظر گرفته شده که شامل مسابقات زمانی در روز و تعقیب و گریزهای شبانه یا رساندن سایر بازیکنان به Safe House می‌شود. تمامی این موارد باعث شده تا هم Safe Houseهای جدیدتری را در سطح شهر باز کنید و هم اینکه ماشین‌های جدید را برای خریداری آزاد کنید. همانند نسخه پیشین، سیستم Heat در Unbound هم قرار داده شده است. Heat درواقع سطح اخطار پلیس است که نهایت تا سطح پنج افزایش پیدا می‌کند. هرقدر که سطح هیت بالاتر برود، پلیس‌ها در شهر هوشیاتر بوده و گشت‌وگذارشان بیشتر است. همچنین در زمان تعقیب، تعداد پلیس‌های بیشتر و با امکانات‌تری کاربر را تعقیب می‌کنند.

نکته خوب Unbound این است که پلیس‌ها هم در روز و هم در شب شما را تعقیب خواهند کرد و تنها مشکل، نحوه اسپاون پلیس‌ها به هنگام گشت‌و‌گذار در سطح شهر است. زمانی‌که سطح هیت بالا باشد، امکان دارد به‌صورت تصادفی یک پلیس درکنار یا روبه‌روی شما ظاهر شود و به مرور زمان، این اتفاق می‌تواند کاربر را اذیت کند. جدا از موارد ذکر شده، طراحی مسابقات و پاداشی که ارائه می‌دهند، ارزشمند است. بعضی از مسابقات نیازمند این است که مبلغی را برای ورودی پرداخت کنید. حال هرقدر که مبلغ ورودی بیشتر باشد، پاداشی که کسب می‌کنید، ارزشمندتر است. در طول داستان با عبارت «ریسک بالاتر و پاداش بهتر» روبه‌رو می‌شوید و این مورد به‌خوبی در طراحی مسابقات به کار گرفته شده است.

سیستم تیونینگ Need for Speed Unbound هم طراحی بسیار خوبی دارد. برای آزادسازی ارتقاهای جدیدتر در بخش‌های تعیین شده، ابتدا باید گاراژ خود را ارتقا دهید تا بتوانید قدرت اتومبیل خود را بیش‌ازپیش افزایش دهید. ارتقای درست ماشین می‌تواند تاثیر به‌سزایی روی رتبه شما در مسابقات داشته باشد و رتبه بهتر در هر مسابقه، پول بیشتری را به جیب شما واریز می‌کند. دراین‌میان بد نیست به شخصی‌سازی ماشین‌ها از نظر ظاهر هم اشاره‌ای داشته باشم. بازیکنان می‌توانند بادی کیت‌های متفاوتی را روی ماشین خود اعمال کرده یا به‌صورت مجزا، هر بخش از اتومبیل را با کیت‌های مختلف شخصی‌سازی کنند. همچنین انتخاب نئون‌های رنگی برای زیر ماشین و افکت‌های بصری مختلف از دیگر مواردی هستند که در بخش شخصی‌سازی ماشین در دسترس بازیکنان قرار دارد.

نکته جالب گیم‌پلی Need for Speed Unbound این است که سیستم پیشرفت حالت تک‌نفره و چندنفره بازی از یکدیگر مجزا است. در جریان ورود به حالت چندنفره باید یک کاراکتر جدا را شخصی‌سازی کرده و سپس با ورود به لابی‌های آنلاین، با سایر بازیکنان جهان بازی رقابت کنید. ازاین‌رو ارتقای گاراژ، پول‌های کسب شده، خرید ماشین و ارتقای آن‌ها از جمله مواردی هستند که نمی‌توانید آن‌ها را از حالت تک‌نفره به چندنفره وارد کنید. وجود این سیستم و طراحی مناسب آن، سبب شده تا بازیکنان دو تجربه متفاوت را کسب کنند و سیستم Matchmaking بازی هم کیفیت مناسبی دارد تا مخاطب در طول بازی خود لگ و تأخیر نداشته باشد. البته برای کسب این تجربه حداقل باید یک اینترنت نسبتا خوب داشته باشید. وجود کراس‌پلی میان تمامی پلتفرم‌ها هم باعث شده تا همیشه رقبایی برای تجربه مسابقات وجود داشته باشد.

بااین‌حال ای کاش طراحی نقشه و جهان Unbound به‌گونه‌ای بود که شاهد تلپورت به Safe Houseهای مختلف در راستای سریع‌تر رسیدن به مکان مسابقات باشیم. بعضی وقت‌ها برای رسیدن به مکان یک مسابقه مجبور می‌شوید شمال تا جنوب نقشه بازی را طی کنید. طراحی ماشین‌ها از نظر تعداد هم برای یک بازی آرکید قابل قبول است و از نظر فنی هم باید بگویم که Need for Speed Unbound عملکرد مناسبی روی کامپیوتر دارد و با داشتن یک پی سی نسبتا خوب می‌توانید عملکردی روان را دریافت کنید.

موسیقی یکی دیگر از نقاط قوت Need for Speed Unbound به حساب می‌آید. موسیقی‌های بازی بیشتر مواردی هستند که در نسخه‌های پیشین هم استفاده شده‌اند، اما ترکیب آن‌ها با Unbound باعث هیجان‌انگیزتر شدن مسابقات شده و حسابی مخاطب را در دل مسابقه مورد نظر قرار می‌دهد. نکته جالب در مورد سیستم دیالوگ‌های بازی هم این است که استودیو کرایتریون گیمز سعی کرده با ایجاد گفت‌وگوهای جالب میان کاراکترهای بازی در بعضی از مسابقات داستانی، لحظات متفاوتی را خلق کند و در این راه موفق بوده است.

در انتها، Need for Speed Unbound با آزمایش کردن ساختاری جدید، شاید در ارائه آن کامل نباشد و مشکلاتی داشته باشد، اما درون مایه و کلیت بازی یک محصول کاملا جذاب و سرگرم کننده است و می‌تواند لحظات بسیار خوبی را برای شما و دوستان‌تان رقم بزند. اگر از هواداران بازی‌های ریسینگ آرکید هستید، Need for Speed Unbound را از دست ندهید.

بررسی بازی باتوجه به نسخه کامپیوتر نوشته شده است