بررسی بازی Street Fighter 6

بازی‌های فایتینگ برای من همیشه در یک ژانر خیلی متفاوتی از ویدیوگیم قرار می‌گیرند. زدن دکمه‌ها تو بازه‌های چند فریمی، بالا رفتن تپش و هیجان فایتر در چند دقیقه، تنها بخشی از جذابیت‌های بازی‌های فایتینگ هستند. از همان قدیم، علاقه‌مندان به بازی‌های فایتینگ به‌نوعی خودشان را از کامیونیتی بازی‌های دیگر جدا می‌کردند. FGC یا همان فایتینگ گیم کامیونیتی درواقع جایی بود که فایترها درمورد بازی فایتینگ دلخواه‌شان صحبت می‌کنند و از همه مهم‌تر با همدیگر مبارزه می‌کنند.

حالا جامعه بازی‌های فایتینگ گیم کامیونیتی از کجا شروع شد؟ با عرضه استریت فایتر ۲ و شلوغ شدن کلوپ‌های آرکید این جامعه تشکیل شد. استریت فایتر ۲ اگر ساخته نمی‌شد شاید هیچوقت بازی‌های فایتینگی مثل مورتال کامبت، تکن و غیره را نمیدیدیم. بر همین اساس در دنیای بازی‌های ویدیویی از کپکام به‌عنوان یکی از بهترین سازنده‌های بازی‌های فایتینگ یاد می‌شود. پس از استریت فایتر،‌ کپکام بازی‌های فایتینگ خیلی مهم دیگری مثل مجموعه Darkstalker و Capcom Vs Marvel را هم به فایترها داده است. پس می‌توان متوجه شد که کپکام به چند اندازه در ایجاد شدن ژانر فایتینگ نقش داشته است. باتوجه‌به سخت بودن بازی‌های فایتینگ، در نسل هفتم و هشتم، وضعیت بازار بازی‌های فایتینگ آنقدر خوب به نظر نمی‌رسید. با عرضه کنسول‌های خانگی و ساخت بازی‌های تک‌نفره داستانی، تعداد گیمرهای علاقه‌مند به ژانر فایتینگ به‌شدت افت کرد. به همین دلیل کپکام و شرکت‌های دیگر طی چند سال اخیر با سختی‌های مختلفی دست‌وپنجه نرم کردند تا بتوانند تعداد بازیکن‌های زیادی را به بازی‌های خود دعوت کنند. ۷ سال پیش که استریت فایتر ۵ عرضه شد کپکام اشتباهات زیادی را در این بازی انجام داد.

برای حمایت از زومجی لطفا ویدیو را در یوتیوب تماشا کنید

بازی استریت فایتر ۵ در زمان عرضه از مشکلات بسیار زیادی رنج می‌برد. به‌طوری که بسیاری بر این باور بودند که بازی در مرحله ارلی اکسس عرضه شده و ناقص است. بعد از جدایی Yoshinori Ono، تهیه کننده استریت فایتر ۵ از کپکام گویا وضعیت این مجموعه در مسیر بهتری قرار گرفت. کپکام از اشتباهات استریت فایتر ۵ درس گرفت و این‌بار با Street Fighter 6 یک بازی کامل را تقدیم فایترها کرد.

اگر بتوان خلاصه در مورد هسته اصلی گیم‌پلی SF6 حرف زد باید گفت این بازی از ترکیب المان‌های اصلی بازی‌های قبلی استریت فایتر ساخته شده است. فریم دیتا و بافر کردن ضربات از استریت فایتر ۵ برگرفته شده است. از آن طرف سیستمی مانند دش‌های هیجان‌انگیز و سرعتی استریت فایتر ۴ اینجا نیز دیده می‌شود. قابلیت دفع ضربات (Parry) نیز از استریت فایتر ۳ به اینجا راه پیدا کرده است. کپکام در استریت فایتر ۶ تمام این المان‌ها را به‌صورت مدرن و بالانس شده درکنار هم قرار داده است.

درایو سیستم مسئول گرد هم آوردن تمام مکانیک‌های اصلی استریت فایتر ۶ درکنار یکدیگر است. اولین مولفه‌ی درایو سیستم درواقع «نوار درایو» است که زیر نوار سلامتی قرار گرفته است. این نوار شامل ۶ بخش می‌شود و به‌نوعی منبع انرژی شما محسوب می‌شود. شما با خرج کردن دو بخش از این نوار می‌توانید نسخه EX اسپشال‌ها را اجرا کنید؛ دقیقا مثل بازی‌های قبلی استریت فایتر. حرکات EX اینجا با نام «Overdrive» معرفی شده‌اند. اما با این فرق که اینجا با خرج کردن نوار و اجرای حرکات EX، منابع دفاعی خودتان را مورد ریسک قرار می‌دهید. بنابرین نوار درایو هم به‌نوعی یک ابزار برای اجرای حرکات حمله‌ای است و همینطور ابزاری برای دفاع.

پس از تمام شدن نوار درایو، شخصیت شما در حالت بحرانی و بی‌انرژی یا به اصطلاح Burn Out قرار می‌گیرد. تا یادم نرفته بگویم که حالت انیمیشن کاراکترها در این وضعیت شبیه به انیمیشن خودشان در نسخه‌های قبلی می‌شود. به نظرم این اتفاق یک نوستالژی شیرین برای طرفداران قدیمی رقم می‌زند. کاراکتر شما در این وضعیت شکننده می‌شود و حتی در صورت دفاع کردن اسپشال‌ها هم خون خود را از دست می‌دهد یا به اصطلاح «چیپ دمیج» می‌خورد. پس کاراکتر شما در حالت معمولی دفاع از اسپشال‌ها آسیب (چیپ دمیج) نمی‌بیند. صرفا مقدار کمی از نوار درایو خود را از دست می‌دهد.

«درایور راش» بدون شک یکی از جذاب‌ترین مکانیک‌های سیستم درایو است. این مکانیزم شباهت زیادی به FADC یا همان Focus Attack Dash Cancel استریت فایتر ۴ دارد. شما با خرج کردن نوار درایو می‌توانید به سمت جلو بدوید و حتی با استفاده از دویدن کامبو‌های طولانی‌تری اجرا کنید. Drive Reversal مکانیک دفاعی دیگری است که به ‌نظر می‌رسد که بازیکن‌ها کمتر از آن استفاده می‌کنند. این مکانیزم شبیه به V-Reversal استریت فایتر ۵ است و به بازیکن اجازه می‌دهد که پس از دفاع کردن ضربات حریف را از خودش دور کند و فشارهای حریف را بشکند.

«درایو پری» مکانیک دفاعی جدید دیگری است که عملکردی مشابه به سیستم Parry در استریت فایتر ۳ دارد (یاد پری دایگو در ترد استرایک می‌افتد). دو نوع پری کردن در این بازی وجود دارد. با نگه داشتن دکمه Parry در این بازی می‌توانید تمام ضربه‌هایی را که به سمتتان می‌آید، پری کنید. به‌نظر وجود چنین مکانیک به ظاهر ساده‌ای می‌تواند به گیم‌پلی بازی ضربه بزند. نکته اینجا است که با پری کردن شما پاداشی دریافت نمی‌کنید و حتی کاراکتر خودتان را در معرض خطر قرار می‌دهید. به این دلیل که بعد از پری کاراکتر شما زمانی برای برگشتن به حالت اولیه خود طی می‌کند و همین باعث می‌شود که گارد شما نسبت به حریف پایین باشد. نوع دوم پری که Perfect Parry نام دارد نیاز به زمان‌بندی دقیق کلید‌ها دارد. با اجرای پرفکت پری حالا شما موقعیت این را دارید که ضدحمله بی‌خطر روانه حریف کنید. پس تا به اینجای کار می‌توان متوجه شد که وجود این همه ویژگی‌های جدید درکنار هم چقدر می‌تواند انتخاب‌های متفاوتی در اختیار بازیکن‌ها قرار بدهد.

نوار SuperArt به‌صورت جداگانه در پایین صفحه برای اجرای تکنیک‌های ویژه استفاده می‌شود. نوار سوپرآرت شما ۳ لول ظرفیت دارد. شما سه نوع حرکت ویژه با این نوار می‌توانید انجام بدهید. همان حرکت‌هایی که با یک انیمیشن سینماتیک جذاب در بازی‌های فایتینگ اجرا می‌شود. با خرج کردن یک لول نوار می‌توانید یک حرکت ویژه سریع پیاده کنید. حالت دوم که دو نوار سوپرآرت شما را استفاده می‌کند برای یک قابلیت یا حمله‌ی ویژ‌ه‌تر و قوی‌تر استفاده می‌شود. درنهایت با استفاده نوار لول ۳ می‌توانید حرکت نهایی و مخرب کاراکتر را اجرا کنید. همان‌طور که فهمیدیم ابزارهای زیادی در اختیار بازیکنان قرار دارد تا استراتژی‌های مختلف و هیجان‌انگیزی را در مبارزات ببینیم.

درکنار بخش آنلاین رنکد و کژوال، یک بخش جداگانه به نام «بتل هاب» در بازی وجود دارد. در این حالت ابتدا آواتار خود را می‌سازید و وارد یک سالن بزرگ می‌شوید؛ سپس پشت دستگاه‌های آرکید می‌نشینید و با گیمرهای دیگر تعامل می‌کنید و به مبارزه با همدیگر می‌روید. این بخش به‌نوعی توانسته حس شیرین کلوپ‌های ویدیو گیمی را القا کند.

حتی دستگاه‌های آرکید بازی های قدیمی کپکام مثل فاینال فایتینگ و استریت فایتر ۲ هم در این سالن دیده می‌شود. بخش بتل هاب واقعا حرکتی زیبا از سوی بازیساز ژاپنی و دوست داشتنی کپکام به‌شمار می‌رود؛ افرادی که هنوز هم آن حس و حال رترو گیم‌های قدیمی را در بازی خود نگه داشته‌اند و واضح است که همه‌ی این افراد عاشق بازی‌های فایتینگ هستند. حفظ فرهنگ کامیونیتی فایتینگ برای ژاپنی‌ها بسیار مهم است.

خب حالا به قسمتی می‌رسیم که واقعا برای من خسته‌کننده بود؛ آن هم بخش تک نفر داستانی World Tour بازی است. حالت ذکر شده به‌این شکل است که در دنیایی سندباکس-مانند قرار می‌گیرد، با آواتارتان این طرف و آن طرف می‌دوید، کنترل‌ها و مکانیزم‌های خشک در دنیایی جهان باز را تجربه می‌کنید، با مردم در خیابان‌ها یک سری مبارزه خیابانی را برپا می‌کنید، با شخصیت‌های داستانی دیالوگ‌های طولانی و متن-محورِ بدون صداپیشگی دارید و سایر موارد کسالت‌بار این‌چنینی.

انگیزه کپکام برای این بخش البته جذاب به‌نظر می‌رسد. از طرفی احساس می‌شود که این حالت با بی‌حوصلگی و توجه نه‌چندان زیاد کپکام ساخته شده است. البته نگران نباشید! بخش آرکید کلاسیک با روایت داستانی کوتاه هم‌چنان کیف می‌دهد. راستی امتیازهایتان در بخش آرکید در جدول امتیاز‌های آنلاین ثبت می‌شود.

برویم سریع سراغ بخش زیبای ماجرا؛ درست حدس زدید؛ حالت آنلاین بسیار تیمز استریت فایتر. استریت فایتر ۶ از تکنولوژی «رول بک نت کد» استفاده می‌کند و به‌لطف این شاخص بسیار کارآمد، می‌توانید رقابت‌های بسیار جذابی را تجربه کنید. حالا رول‌بک نت‌کد چطوری کار می‌کند؟ این تکنولوژی به‌طوری حرکت‌های چند فریم بعدی شما را پیش‌بینی کرده و آن را اعمال می‌کند. اگر این حین اشتباهی از سوی تکنولوژی مورد بحث سر بزند، به‌اصطلاح رول بک یا به عقب برمی‌گردد و داده‌ها را اصلاح می‌کند. تمام این اتفاقات در کمتر از پنج فریم رخ می‌دهد. که درنتیجه، تجربه‌ی آنلاین بسیار روانی برای کاربران به ارمغان می‌آید.

یادم نمی‌آید آخرین بار در چه بازی فایتینگی یک بخش تمرین کامل را دیده باشم؛ هر سناریویی که فکرش را بکنید، می‌توانید در بخش تمرین SF6 پیاده و اجرا کنید. برای مثال در سمت راست تصویر می‌توانید تمام جزئیات فریم مربوط‌به حرکات کاراکتر خود را ببینید. این بخش‌ به‌قدری حرفه‌ای عمل می‌کند که از فریم‌دیتای مربوط‌به‌ بی‌حرکت بودن شخصیت‌تان گرفته تا کوچک‌ترین رفتارهای آن را به شما گزارش می‌دهد. مثل بازی‌های قبلی سری استریت فایتر، در SF6 نیز می‌توانید هوش مصنوعی بازیکن دوم/حریف را فعال کرده و تمرین کنید؛ با این فرق که هوش مصنوعی CPU ترسناک به‌نظر می‌رسد! برای اینکه رفتارهای آن بسیار بسیار شبیه‌به یک بازیکن حرفه‌ای استریت فایتر است.

استریت فایتر 6 با موتور گرافیکی RE Engine توسعه پیدا کرده است. انجین گرافیکی کپکام که طی سالیان اخیر با بهینه‌سازی مثال‌زدنی‌ خود، مابین بازیکنان و منتقدین حسابی معروف شد این موتور گرافیکی یک بار دیگر در تازه‌ترین نسخه از سری استریت فایتر، ما را حیرت‌زده می‌کند. گرافیک فنی و هنری بازی از هارمونی رنگ‌ها و برجستگی اجسام داخل تصویر، همه درکنار یکدیگر خیره‌کننده هستند.

هوش مصنوعی بخش آرکید واقعا مثال زدنی است. به یاد ندارم که طی تجربه کدام یک از بازی‌های فایتینگ، با یک هوش مصنوعی در این حد ماهر و زیرک روبه‌رو شده باشم. رفتارهای CPU در آخرین سطح سختی کاری می‌کند که گمان کنید با یک بازیکن حرفه‌ای فایتینگ در حال مبارزه هستید.

کل سبک هنری اعم از دیزاین و موسیقی بازی استریت فایتر ۶ برپایه ژانر هیپ‌هاپ و خورده فرهنگ‌‌های خیابانی طراحی شده است. جا دارد که بگویم SF6، طراحی بصری آبرنگی استریت فایتر ۴ را به ارث برده است و با اضافه کردن جزئيات بی‌نظیر، آن را به تکامل رسانده و امروزی کرده است. موزیک‌های الکترونیک هیپ‌هاپ جایگزین تم اصلی تمام کاراکترها بازی شده‌اند. پس اگر مثل من با موزیک‌های استریت فایتر بزرگ شده باشید، شاید کمی سخت با موزیک‌های بازی ارتباط برقرار کنید. مگر اینکه عاشق هیپ‌هاپ باشید.

استریت فایتر ۶ ویژگی‌های جدید جذاب بسیار زیادی دارد. اگر بخواهم خلاصه‌اش کنم، این ویژگی‌ها را در ادامه باید شرح بدهم. کنترل‌های مدرن را اینجا داریم که با کمک به بازیکنان در اجرای کامبو‌ها و اسپشال‌ها، آن‌ها را با ساختار کلی گیم‌پلی استریت فایتر آشنا می‌کند. از آن طرف شاهد گزارشگری در بازی هستیم. گزارشگر‌های مختلف در صداپیشگی این بازی نقش داشته‌اند. این اولین بار است که در یک بازی فایتینگ اینطور چیزی می‌بینیم. قابلیت دسترسی پذیری صوتی برای افراد کم‌توان هم تو بازی وجود دارد تا هر نوع گیمری بتواند طمع لذیذ دنیای زیبای استریت فایتر را بچشد.

استریت فایتر ۶ به‌لطف سیستم گیم‌پلی جدید «درایو سیستم» موفق شده تا المان‌های جذاب بازی‌های قبلی را گردهم آورد و آن‌ها را با آرایشی زیبا و مدرن در اختیار استریت فایترها قرار بدهد. حال و هوای هیپ هاپی درکنار آبرنگ‌های سنتی مجموعه استریت فایتر، چشم‌نواز هستند. اسم RE Engine می‌آید و خیالمان از گرافیک بازی راحت می‌شود. از ترکیب جلوه‌های هنری و انیمیشن‌های روان، یک معجون خوش رنگ و لعاب به‌دست آمده است. شاید بخش World Tour خسته‌کننده باشد اما بخش Arcade داستانیِ کلاسیک هم‌چنان انتظار شما را می‌کشد. از آن طرف SF6 در بخش آنلاین هم درخشان است؛ به‌لطف تکنولوژی رول‌بک نت‌کد یک تجربه آنلاین بسیار روان در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است. حالت Battle Hub ایده بسیار جالبی دارد و به‌نوعی کاربران را به دوران طلایی کلوپ‌های آرکید می‌‌برد. عمق مثال‌زدنی گیم‌پلی با تکیه بر سیستم «درایو» رقابت‌های آنلاین و تک‌نفره را بیش‌ازپیش درگیرکننده و هیجانی کرده است. استریت فایتر 6 یکی از بهترین بازی‌های فایتینگ این نسل به‌حساب می‌آید.

بررسی بازی براساس نسخه پی سی صورت گرفته و کد آن توسط ناشر برای زومجی ارسال شده است.