بررسی بازی DROS؛ حل پازل در دنیایی عجیب

بازی DROS به‌وسیله شرکت emergeWorlds ساخته و منتشر شده است. این بازی سال گذشته برای کامپیوتر منتشر شد و به‌زودی هم نسخه سوییچ آن در دسترس قرار خواهد گرفت. به همین مناسب سراغ این بازی رفتیم تا نگاهی به آن داشته باشیم.

DROS تجربه‌ای در سبک ادونچر و پازل است که البته داستان‌گویی هم نقش نسبتا پررنگی در آن دارد. گیمر‌ها در این اثر باید دو شخصیت کاملا متفاوت از هم را کنترل کنند. اولی یک موجود چسبناک به نام دروس است که جثه بسیار کوچکی دارد و به همین دلیل می‌تواند از جاهای کوچک عبور کند و دومی هم شخصیتی به نام کاپیتان است که مبارزی زره‌پوش به‌حساب می‌آید و با استفاده از شمشیر، می‌تواند آیتم‌های مختلف و همینطور دشمنان را از بین ببرد. شخصیت کاپیتان به‌تنهایی امکان حرکت ندارد و تنها زمانی که دروس به او بچسبد می‌توانید این کاراکتر را هدایت کنید.

از حیث داستان‌گویی، DROS گیمر‌ها را به جهانی تاریک و عجیب می‌برد که انواع و اقسام شخصیت‌های مرموز در آن حاضر هستند. از طریق صحبت با این افراد، اطلاعات مختلفی از داستان بازی به‌دست خواهید آورد و متوجه خواهید شد که اصلا چرا این دو شخصیت پا به این جهان گذاشته‌اند و در آن دنبال چه هستند. با اینکه این اطلاعات داستانی جذاب هستند و شکل ارائه خوبی هم دارند، ولی گاهی هم شخصیت‌هایی واقعا زاید در دنیای بازی ملاقات می‌کنیم که نه نقشی در داستان‌گویی دارند و نه حتی روی روند آن تاثیری می‌گذارند؛ چرا که تعامل با برخی از کاراکترها موجب فعال شدن قابلیت‌هایی می‌شود که برای پشت سر گذاشتن موانع به آن‌ها نیاز خواهید داشت. شخصیت‌های زایدی که به آن‌ها اشاره شد، نقش نوعی مانع را برای لذت بردن از بازی دارند؛ چون عملا در روند لذت بردن شما از پازل‌ها و معما‌ها مانع به‌حساب می‌آیند و تاثیر روایی هم ندارند.

اجازه بدهید سراغ اصلی‌ترین ویژگی DROS یعنی گیم‌پلی آن و بحث پازل‌ها و معماها برویم. بازی در مجموع ۴۰ مرحله مختلف دارد که در آن‌ها انواع و اقسام پازل‌ها برای شما در نظر گرفته شده است و کلید اصلی حل این پازل‌ها هم سوییچ درست بین دو شخصیت اصلی و همکاری آن‌ها است. برای مثال در مرحله‌ای از بازی، باید یک سری توپ بزرگ را به سمت جایگاه‌های مشخصی هدایت کنید تا دروازه اصلی خروج از مرحله باز شود. برای این کار، شخصیت دروس می‌تواند با پرش و عبور از درهای کوچک خودش را به اهرم‌ها برساند و گاهی هم که باید با دشمنان روبه‌رو شوید یا نیاز به شکستن اجسام دارید تا مسیر هموار شود، باید سراغ کاپیتان بروید. اینکه چطور مسیرها را باز کنید و چطور بین شخصیت‌ها سوییچ کنید، جذابیت واقعا بالایی دارد.

البته اینکه این ویژگی تا کجای بازی می‌تواند شما را سرگرم نگه دارد، سوالی است که باید به آن جواب بدهیم. واقعیت این است که طراحی مراحل بازی کیفیت مناسبی دارد و اگر طرفدار سبک پازل باشید، می‌توانید تا پایان بازی از حل معماهای مختلف آن لذت ببرید. با این حال نمی‌توان این واقعیت را هم انکار کرد که پس از گذشت تقریبا نصف مراحل، کمی جذابیت اولیه خود پازل‌ها و مکانیک‌ها رنگ می‌بازد. البته بازی برای کم‌رنگ کردن این مشکل، ایده‌هایی هم دارد. مثلا به مرور زمان، شخصیت‌های بازی قابلیت‌های جدیدی به دست می‌آورند و مثلا می‌توانید با کاپیتان دَش کنید که بُعد جدیدی به حل پازل‌ها می‌دهد. این راهکارها و قابلیت‌های جدید حل پازل‌ها کمی از تکراری شدن کلیت بازی جلوگیری می‌کنند و انصافا هم طراحی خوبی دارند.

در کنار مکانیک‌های حل پازل، DROS سعی می‌کند تا کمی چاشنی مبارزه هم در روند کلی خودش داشته باشد که راستش را بخواهید، به شخصه چندان لذتی از این جنبه بازی نبردم. دروس نقش چندان پررنگی در نبرد‌ها ندارد و به‌محض اینکه دشمنان او را ببینند، از بین می‌رود و به جایی که کاپیتان در آن قرار گرفته است برمی‌گردد. با این حال با دروس می‌توانید گاهی با مخفی‌کاری کار را پیش ببرید که البته در بخش‌هایی از بازی، این کار ضرورت هم دارد و باید سعی کنید با حرکت از پشت سر دشمنان، خودتان را به مقصد که اکثرا یک اهرم است، برسانید و مسیر حرکت کاپیتان را باز کنید. با این حال کاپیتان در برابر دشمنان دست‌بسته نیست و می‌تواند با استفاده از شمشیر، آن‌ها را از بین ببرد. نبرد‌های اینچنینی بازی طراحی واقعا یکنواختی دارند و عملا چیز زیادی به لذت تجربه بازی اضافه نمی‌کنند.

جهان DROS حال و هوایی نسبتا تاریک دارد و نکته حائز اهمیت در جلوه‌های بصری آن، این است که تمام طراحی‌های بازی با دست صورت گرفته‌اند. این ویژگی، سبک گرافیکی دلنشنین و دوست‌داشتنی در بازی پدید آورده است ولی در مجموع کیفیت گرافیکی بازی، صرفا معمولی است و حتی در مقایسه با آثار مستقل هم نباید انتظار یک بازی چشم‌نواز با گرافیک خیلی بالا از DROS داشته باشیم. جلوه‌های صوتی بازی اما کار خودشان را به نحو احسن انجام می‌دهند و مخصوصا از حیث انتخاب موسیقی، سازنده‌ها سلیقه خوبی داشته‌اند.

در مجموع DROS اثری در سبک پازل و ادونچر است که طرفداران این سبک حداقل برای یک بار می‌توانند لذت خوبی از آن ببرند. گیمرها می‌توانند بین انجام سریع مراحل و کسب امتیاز سرعت و گشت و گذار دقیق در آن‌ها برای پیدا کردن آیتم‌ها یکی را انتخاب کنند و خود این موضوع، انگیزه‌ای است که بتوان بیش از یک بار هم سراغ DROS رفت. با این حال مواردی مثل داستان یا سیستم مبارزه‌ها می‌توانستند کیفیت به‌مراتب بهتری هم داشته باشند تا در مجموع شاهد اثر کامل‌تری باشیم. اگر از بازی‌های پازل و کلا حل معما لذت می‌برید، DROS ارزش یک بار تجربه را دارد.

کد بازی DROS توسط ناشر برای زومجی ارسال شده است