بررسی بازی Conscript؛ جنگ جهانی اول به سبک رزیدنت اویل

اگر بازی Amnesia: The Bunker را تجربه کرده باشید، خیلی خوب می‌دانید که ترکیب جنگ جهانی و ژانر وحشت، می‌تواند مخوف‌ترین اتمسفر را خلق کند. اتمسفر جنگ جهانی، به‌خصوص جنگ جهانی اول، به‌قدری تاریک و افسرده است که حتی بدون وجود ژامبی‌ها یا نیروهای ماورایی هم می‌توان بازی‌های بی‌نهایت ترسناکی را خلق کرد.

حالا شرکت Team17 که معمولا بازی‌های بانمک و خنده‌داری مثل مجموعه Worms و Overcooked را منتشر کرده بود، بازی «سرباز وظیفه» (Conscript) را به سبک رزیدنت اویل یک عرضه کرده تا بتوانیم عنوان دیگری را به فهرست بازی‌های ترسناک در زمان جنگ جهانی اول اضافه کنیم.

پیش از هر چیز جالب است بدانید که Conscript توسط یک نفر، یک توسعه‌دهنده استرالیایی، به نام «جردن موچی» ساخته شده است. ساخت Conscript بیش از ۶ سال از موچی زمان گرفته و او ادعا می‌کند که بهترین سال‌های جوانی‌اش را به‌صورت شبانه‌روزی به توسعه این بازی اختصاص داده و فشار کاری خیلی زیادی را به‌عنوان تیمی یک‌نفره تحمل کرده است.

اما سبک ترس و بقا چند سالی است که حال‌وهوای دهه ۹۰ را به خودش گرفته است. در یکی دو سال اخیر، بازی‌های خیلی زیادی با الهام از روی اولین نسخه رزیدنت اویل منتشر شده‌اند که سعی کرده‌اند فرمول موفق آن را دوباره احیا کنند. برای مثال می‌توانیم به بازی‌های بی‌نهایت جذابی مثل Signalis و Crow Country اشاره کنیم. حالا Conscript هم با استفاده از همین فرمول موفق، آمده تا ما علاقه‌مندان به ژانر ترس و بقا را به جنگ جهانی اول ببرد.

بازی Conscript شما را در نقش یک سرباز فرانسوی قرار می‌دهد که در جریان نبرد «وردن» به‌دنبال برادرش می‌گردد و البته دراین‌میان سعی می‌کند که توسط نیروهای آلمان هم کشته نشود.

کمتر از چند دقیقه نیاز دارید تا متوجه شوید که Conscript کاملا توسط یک خوره رزیدنت اویل، به‌خصوص رزیدنت اویل یک ساخته شده است. وقتی مقدمه بازی را تمام می‌کنید، وارد شبکه‌ای از سنگرها و تونل‌های نیروهای فرانسوی می‌شوید؛ جایی که باید حسابی بچرخید، آیتم‌های مختلف پیدا کنید و کم‌کم به اتاق‌های جدیدی وارد شوید. این بخش دقیقا همان حس گشت‌وگذار در کاخ «اسپنسر» را در رزیدنت اویل یک منتقل می‌کند. برای باز کردن صندوق‌ها باید مثل رزیدنت اویل از «کلیدهای کوچک» استفاده کنید و حتی برای ذخیره بازی هم باید دنبال جوهر بگردید!

این بخش چیزی حدود دو سه ساعت طول می‌کشد و بعد از آن، وارد فضایی باز می‌شود که شما را یاد باغ رزیدنت اویل یک می‌اندازد. درنهایت، برای شروع بخش چهارم بازی، دوباره به تونل‌ها و سنگرهای فرانسوی برمی‌گردید؛ ولی با این تفاوت که این بار یک سری کلید جدید دارید و می‌توانید درهای بیشتری را باز کنید. حتی اسم کلیدها، نوع پازل‌ها و رویدادهای وسط بازی هم، امضای رزیدنت اویل را دارد. آن صندوق دوست‌داشتنی نامحدود هم برای نگه‌داشتن آیتم‌های اضافی وجود دارد.

ظاهرا اینکه سازنده بازی در میان ارادت زیادش به رزیدنت اویل یک، کمی هم به اویل ۴ علاقه دارد؛ چراکه یک «فروشنده ناشناس» در سراسر بازی وجود دارد که به شما سلاح و مهمات فروخته و کمک می‌کند سلاح‌های خود را ارتقا دهید. البته به‌جای الماس، باید به او سیگار بدهید! حتی مثل قسمت‌های جدید رزیدنت اویل، می‌توانید مهمات مختلف را با هم ترکیب کنید و مهمات مختلف را بسازید. البته، بخش آخر بازی، ناگهان شما را به سایلنت هیل می‌برد؛ جایی که اتمسفری مه‌آلود و افسرده با در و دیواری پر از فلزات زنگ‌زده وجود دارد.

البته از همه این الهام‌ها بگذریم، Conscript هویت خودش را هم دارد. گیم‌پلی و پازل‌های بازی به شکل هوشمندانه‌ای طراحی شده‌اند و سازنده بازی، مثل یک آشپز حرفه‌ای، تک‌تک بخش‌های این بازی را با عشق و علاقه ساخته است. به‌لطف نقشه مفید بازی، احساس سردرگمی کمی داشتم و واقعا بخشی از بازی نبود که روی تجربه کل بازی تاثیر منفی بگذارد. با اینکه در این بازی خبری از زامبی، سگ‌های زامبی‌شده و غول‌های عجیب و غریب نیست، ولی سربازهای آلمانی که با تبر، چاقو، سلاح گرم و حتی اسلحه آتش‌زا به سمتتان می‌آیند، چیزی کم از زامبی ندارند و به‌اندازه کافی استرس وارد می‌کنند.

در طول بازی با سربازهای مختلفی مواجه می‌شوید که به‌دلیل فشار شدید عصبی، به فروپاشی روحی رسیده‌اند. البته می‌توانید با شلیک یک گلوله، آن‌ها را راحت کنید. در جریان بازی، بعضی وقت‌ها با کشتن سربازهای آلمانی، می‌توانید عکس خانواده آن‌ها را از جیبشان درآورده و با علم به این موضوع که دختری را یتیم یا همسری را بیوه کرده‌اید، عذاب وجدان بگیرید.

به‌عنوان یک سرباز نه‌چندان حرفه‌ای که با ترس و وحشت با سربازهای آلمانی مبارزه می‌کند، سیستم هدف‌گیری در Conscript نکته جالبی دارد. برخلاف سایر بازی‌های ترسناک که شخصیت اصلی، اسلحه خود مثل یک ربات و بدون کوچک‌ترین لرزشی می‌گیرد، در Conscript همیشه لرزش دست شدیدی دارید و یک جرعه از قمقه خود بنوشید تا بتوانید درست هدف بگیرید.

از نظر بصری، Conscript گرافیکی پیکسلی، زیبا و فوق‌العاده نوستالژیک دارد. گرافیکی که انگار از دل دوران پلی استیشن یک درآمده است. خبر خوب اینکه این بازی تقریبا روی هر سیستمی اجرا می‌شود و حتی با یک پردازنده Core i3 نسل اول هم می‌توانید آن را با وضوح Full HD اجرا کنید. برای نصب بازی هم به کمتر از یک گیگابایت فضا نیاز دارید. Conscript هم مثل Crow Country یا حتی Lamentum نشان داد که با چنین گرافیکی هم می‌توان بازی‌های ترسناکی درست کرد که به‌اندازه عنوان‌های AAA و حتی بیشتر از آن‌ها، دلهره‌آور باشد. البته سیستم صداگذاری بازی هم که الهام زیادی از سایلنت هیل داشته، کمک زیادی به تولید این جو دلهره‌آور می‌کند.

سیستم مبارزه بازی، مثل اکثر بازی‌های سبک ترس و بقا، تمرکز زیادی روی مدیریت مهمات دارد. خبر خوب اینکه تعداد زیادی از دشمنان را می‌توانید با سلاح‌های سرد از پای دربیاورید؛ اما خبر بد اینکه برخلاف رزیدنت اویل، قرار نیست با یک سری زامبی که به آرامی قدم می‌زنند مبارزه کنید. در Conscript بخش زیادی از بازی را به مبارزه با سربازهای آلمانی می‌پردازید که همه آن‌ها هم خیلی سریع به سمتتان می‌دوند؛ بنابراین در اکثر مواقع باید یک تیر شلیک کنید و سپس از آن‌ها تا جای ممکن دور شوید تا تیر بعدی را شلیک کنید.

شاید بتوانیم تنها موضوع اعصاب‌خردکن در مورد سیستم مبارزه بازی را فضاهای تنگ و باریک بدانیم که جاخالی دادن را سخت می‌کند. به‌علاوه، اکثر سلاح‌های بازی، حداقل تا زمانی‌که آن‌ها را ارتقا دهید، خیلی ضعیفند و پرکردن خشاب آن‌ها هم زمان زیادی می‌برد. تنها سلاح‌های واقعا خوب بازی، کلت Sweeper و شات‌گان شکاری دولول است که متاسفانه هر دوی آن‌ها را در بخش‌های پایانی بازی به‌دست می‌آورید. یک مگنوم قدرتمند مثل مگنوم‌های معروف رزیدنت اویل هم وجود دارد که البته در جایی مخفی قرار داده شده و اگر حواستان نباشد، آن را از دست خواهید داد.

به‌طور کلی سیستم مبارزات Conscript طوری طراحی شده که همیشه احساس ضعیف بودن می‌کنید و باید به همه مبارزات، با استراتژی و برنامه وارد شوید. این موضوع شاید تنها نقطه ضعف بازی باشد؛ به‌خصوص در بخش‌های اول بازی که سلاح‌های بی‌نهایت ضعیفی دارید و برای کشتن هر سرباز آلمانی، باید ۵-۶ تیر شلیک کنید.

البته اعصاب‌خردکن‌ترین نوع دشمن، موش‌ها هستند که با سرعت زیادی شما را محاصره می‌کنند و حتی مسمومتان می‌کنند. موش‌ها در صورتی می‌آیند که جنازه دشمنان را به حال خودشان رها کنید؛ بنابراین اگر می‌خواهید با دردسر موش‌ها مواجه نشوید باید همیشه چند لیتر بنزین در جیبتان داشته باشید تا هر کسی را که می‌کشید، آتش بزنید. در حقیقت می‌توانم ادعا کنم که موش‌ها، دشمنان سرسخت‌تری در مقایسه با سربازهای آلمانی با سلاح آتش‌انداز محسوب می‌شوند؛ چراکه برای کشتن موش‌ها باید از سلاح سرد استفاده کنید و بایستید. این کار، مسموم‌شدنتان را تضمین می‌کند. جالب است که موش‌ها کاری با سربازهای آلمانی ندارند و فقط به شما حمله می‌کنند. البته یک سری چاه هم وجود دارد که با انداختن یک نارنجک درون آن‌ها، می‌توانید مدتی از شر موش‌ها در امان باشید. خبر خوب اینکه توسعه‌دهنده بازی وعده داده که در به‌روزرسانی‌های آینده، موش‌ها را تضعیف می‌کند.

بازی Conscript تجربه‌ای عالی در سبک ترس و بقا، به‌خصوص برای طرفدارهای سری رزیدنت اویل و سایلنت هیل محسوب می‌شود. وجود چند پایان و حتی حالت New Game Plus این امکان را در اختیارتان قرار می‌دهد که چندین بار Conscript را به پایان رسانده و از تجربه آن لذت ببرید. این در حالی است که برای تمام کردن این بازی باید چیزی حدود ۱۲-۱۳ ساعت زمان صرف کنید. دانستن این موضوع که Conscript توسط یک نفر و در ۶ سال ساخته شده، واقعا حیرت‌انگیز است؛ چراکه بازی به‌مراتب تجربه بهتری را در مقایسه با برخی عنوان‌های AAA و پرهزینه ارائه می‌دهد.

بازی Conscript روی کامپیوتر و با کد ارسالی ناشر بررسی شده است.