بررسی بازی CYGNI: All Guns Blazing؛ نسل جدیدی از سبک اِشماپ

اوایل امسال، کونامی بازی CYGNI: All Guns Blazing را که به‌صورت «سیگنی» تلفظ می‌شود، در سبک ««شوت ام آپ»» معرفی کرد. سبک «شوت ام آپ» که گیمرهای حرفه‌ای به اختصار آن را «اِشماپ» (Shmup) صدا می‌زنند، یکی از قدیمی‌ترین ژانرها در دنیای بازی‌های کامپیوتری محسوب می‌شود. این سبک برای اولین‌بار، ۴۶ سال پیش و با بازی Space Invaders به‌وجود آمد. سبکی که در آن کنترل یک سفینه یا هواپیما را در اختیار داریم و معمولا هم از زاویه بالا یا راست نشان داده می‌شود. به‌مرور زمان بازی‌های معروفی در این سبک ساخته شدند و حتی پای این سبک با عنوان‌های مطرحی مثل سری Sky Force به گوشی‌های موبایل هم باز شد.

حالا سبک «اِشماپ» به‌عنوان یکی از پدربزرگ‌های بازی‌های رایانه‌ای به سمت فراموشی می‌رود؛ ولی کونامی می‌خواهد با عرضه بازی «سیگنی» به همه یادآوری کند که این سبک هنوز فاصله زیادی تا پایان عمرش دارد. سیگنی توسط یک استودیوی کوچک با نام KeelWorks ساخته شده که فقط ۱۱ نفر در آن کار می‌کنند.

طبیعتا اولین چیزی که با ورود به بازی نظرتان را جلب خواهد کرد، گرافیک جذاب و چشم‌نواز آن است. درحالی‌که اکثر بازی‌های سبک اِشماپ با گرافیک پیکسلی و رترو عرضه می‌شوند، سیگنی واقعا متفاوت بوده از موتور Unreal Engine 4 استفاده می‌کند و حتی می‌تواند دلیل خوبی برای جذب گیمرها به این سبک باشد. البته چنین گرافیک سنگینی، معایبی هم دارد. برای مثال، نورهای شدید زیاد و لرزش‌های پی‌درپی پس از هر انفجار باعث می‌شود که بعضی مواقع حتی متوجه نشوید که چه کاری باید می‌کنید.

به‌علاوه برای نصب سیگنی باید چیزی بین ۲۰ تا ۲۵ گیگابایت از حافظه داخلی کنسول یا کامپیوتر خود را خالی کنید. این حجم شاید برای بازی‌های مدرن منطقی باشد، ولی برای یک بازی اِشماپ که تمام کردنش قرار است دو تا سه ساعت طول بکشد، عدد زیادی به‌حساب می‌آید. بد نیست بدانید که سیگنی برای همه پلتفرم‌های رایج از جمله پلی استیشن ۴ و ۵، ایکس باکس وان و سری، نینتندو سوییچ و کامپیوتر عرضه شده و در کنسول‌های نسل جدید، با وضوح 4K و نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه اجرا می‌شود.

سیگنی مثل اکثر بازی‌های سبک اِشماپ، بازی به‌شدت سختی محسوب می‌شود. کسانی که به این سبک از بازی‌ها روی می‌آورند، باید اعصاب این را داشته باشند که از بین هزاران گلوله جاخالی داده و البته باز هم چندین و چند بار سفینه خود را از دست بدهند. بنابراین حتی اگر جزو قدیمی‌های این سبک هستید، بهتر است که همان ابتدا وارد بخش Tutorial شده تا با مکانیزم‌های بازی مثل مدیریت انرژی بین سپر دفاعی و سلاح‌ها و موارد پیچیده دیگر آشنا شوید.

اگر سری به صفحه فروشگاه استیم بازی سیگنی بزنید، با امتیاز خیلی کمی حدود ۵۵ درصد مواجه می‌شود. ایراد اصلی گرفته‌شده به این بازی سخت بودن بیش از حد آن است. خود من به‌عنوان کسی که در چهار دهه زندگی‌اش، تعداد خیلی زیادی از بازی‌های اِشماپ را تمام کرده‌ام، باید ادعا کنم که سیگنی واقعا یکی از سخت‌ترین بازی‌های این سبک محسوب می‌شود. در حقیقت این بازی انقدر برایم سخت بود که پس از چند ۱۰ بار شکست، مجبور شدم درجه سختی بازی را روی Easy قرار دهم.

سیگنی تمرکز و سرعت عمل زیادی می‌خواهد. باید بتوانید منابع سفینه را در لحظه بین سپر دفاعی و قدرت سلاح‌ها تغییر دهید. مثلا اگر سفینه شما رو به نابودی باشد، سریعا باید قدرت سلاح‌ها را کم کرده و همه توان را به سپر دفاعی منتقل کنید. بعد از اینکه توانستید سفینه خود را با جمع کردن یک سری «مثلث» تعمیر کنید، می‌توانید دوباره قدرت سپر دفاعی را کم کرده و سلاح‌ها را تقویت کنید. حتی اگر بتوانید در این موضوع استاد شوید، باز هم نمی‌توانید به‌راحتی از پس غول‌های بازی، به‌خصوص در اوایل بازی، برآیید. البته باید تمرکز زیادی هم برای حمله به دشمنان هوایی و زمینی داشته باشید.

در حقیقت بازی از شما می‌خواهد که هر مرحله را چندین بار تجربه کنید تا بتوانید سلاح‌های خود را بهبود داده و با غول‌ها مبارزه کنید. مثلا تا زمانی‌که سلاح «ردیاب» را نگرفته باشید، نمی‌توانید به‌راحتی اولین غول بازی را از بین ببرید، چراکه در این مبارزه باید دور غول اول بازی بچرخید و فقط سلاح ردیاب است که می‌تواند در این شرایط به او صدمه بزند.

برای ارتقا سفینه و سلاح‌های خود، نیاز به جمع‌آوری یک سری «مثلث» دارید که از دشمنانتان به‌جای می‌مانند؛ همان مثلث‌هایی که پیش‌تر هم اشاره کردیم. البته این مثلث‌ها فقط زمانی به پول بازی تبدیل می‌شوند که سپر دفاعی سفینه شما نیازی به تعمیر نداشته باشد؛ وگرنه خرج تعمیر آن خواهند شد؛ بنابراین زمانی می‌توانید پول خوبی از مراحل بازی به‌دست بیاورید که به‌اندازه کافی قدرتمند باشید و بتوانید همه دشمنان را به‌سرعت از بین ببرید.

خلاصه همه این حرف‌ها این است که بازی سیگنی زمانی لذت‌بخش و اعتیادآور می‌شود که نه‌تنها به مکانیزم‌های بازی مسلط شوید، بلکه انقدر آن را بازی کرده باشید که همه سلاح‌هایتان تا حد ممکن تقویت شده باشد. باید دو سه بار بازی را تمام کنید تا بتوانید همه چیز را تا انتها تقویت کنید؛ ولی وقتی به آن مرحله برسید، بازی واقعا جذاب می‌شود و می‌تواند درجات سختی بالاتر را امتحان کرده و تلاش کنید که رکورد قبلی خود را بشکنید؛ چیزی که در همه بازی‌های سبک اِشماپ، حالت ایده‌آل است.

بنابراین اگر در ابتدا، سیگنی برایتان جذاب نبود و سختی بیش از حد آن، اعصابتان را خرد کرد؛ ناامید نشوید. وقتی درجه سختی بازی را روی Easy قرار دهید، می‌توانید آن را به سرعت تمام کرده و دفعه بعد، بازی را با سلاح‌های بهتر و درجه سختی بیشتری تجربه کنید. این کار را می‌توانید چندین بار ادامه دهید و کم‌کم به جایی می‌رسید که مثل یک یوتیوبر حرفه‌ای، بین گلوگه‌ها حرکت کرده و همه دشمنان را با لبخند نابود می‌کنید. در این مرحله است که متوجه می‌شوید چرا سیگنی بازی جذاب و اعتیادآوری به‌حساب می‌آید.

با وجود این، نمی‌توانیم سیگنی را یک بازی اِشماپ بدون نقص بدانیم. برای مثال خیلی از مکانیزم‌های بازی به‌درستی آموزش داده نمی‌شوند و باید خودتان کم‌کم آن‌ها را یاد بگیرید. به‌علاوه از نظر صداگذاری و به‌خصوص موسیقی که همیشه جزو نقاط قوت بازی‌های اِشماپ بوده، نمی‌توانیم امتیاز خوبی به سیگنی بدهیم. اگر جزو طرفداران این سبک هستید، توصیه می‌کنیم که بازی‌های جدید جذابی مثل Devil Blade و Valfaris Mecha Therion را هم بازی کنید.

بازی CYGNI: All Guns Blazing روی کامپیوتر و با کد ارسالی ناشر بررسی شده است.