بررسی بازی Monster Jam Showdown؛ آدرنالین و خاک

در دنیای بازی‌های ویدیویی، تجربه‌های مختلفی برای به اوج رساندن هیجان و آدرنالین وجود دارد، اما برخی از بازی‌ها هستند که از همان لحظه اول، بازیکن را در مرکز طوفانی از قدرت، سرعت و نعره‌ی موتورهای غول‌پیکر قرار می‌دهند. Monster Jam Showdown دقیقاً یکی از این بازی‌هاست. جدیدترین محصول استودیو Milestone S.r.l. که با ارائه‌ی مسابقاتی پرهیجان و جذاب، مخصوص عاشقان دنیای ماشین‌های سنگین و مسابقات پرهیایو ساخته شده است. بازی مورد بحث ما در واقع جدیدترین نسخه از سری بازی «مانستر جَم/Monster Jam» به‌حساب می‌آید و در تلاش است تا به‌کمک تکنولوژی نسل جدید از ویدیوگیم‌ها، تجربه‌ای گیرا و لذیذ از خودروسواری سنگین را در اختیار بازیکنان قرار بدهد و حالا در این بررسی، می‌خواهیم ببینیم که تا چه اندازه در ماموریت خود موفق بوده است.

گیم‌پلی Monster Jam Showdown جایی است که آشوب، خاک و غول‌های آهنی باهم ملاقات می‌‌کنند. اثر مدنظر ما در تلاش است تا در کنار ارائه سیستم‌های کنترلی نسبتا پیچیده و شبیه‌ساز-گونه، حالتی آرکید را نیز در جوهره خود بگنجاند و از ارائه یک شبیه‌ساز محض فاصله بگیرد. البته این موضوع از نظرم کمی متناقض است. دقت بسیار بالای بازی در ارائه گیم‌پلی فیزیک-محور که حتی یک سنگ‌لاخ کوچک می‌تواند تعادل ماشین‌تان را برهم بزند، در کنار ارائه سیستم کنترل مجزا برای چرخ‌های جلو و چرخ‌های عقب خودروها، چالشی هرچند جذاب را به‌بازی آورده اما در ترکیب با طبیعت آرکیدگونه این بازی، یک تناقض گیم‌-دیزاینی عجیب را شکل داده است؛ انگار که مثلا در یک بازی آرکید و دیوانه‌وار مثل Need For Speed Hot Pursuit با سیستم کنترل شبیه‌ساز گونه از گرن‌توریسمو طرف شویم٬

رقابت‌های مورد بحث اما در پیست‌های نه‌چندان متنوع برپا می‌شوند. درست است که پیست‌های خاکی، جنگلی، برفی و بیشتر از جمله مواردی هستند که در راستای تنوع‌بخشی به‌چالش‌ها و تجربه‌ی بصری به‌کار بسته شده‌اند اما تکراری شدن ساختار پیست‌ها و طراحی اکثر ساده‌شان به‌از رمق افتادن رقابت‌ها و ایجاد روندی روبه‌تکرار منجر شده است. از تکرار گفتیم، با وجود تنوع در حالت‌های مختلف رقابت، هر یک از آن‌ها به‌مرور آن جذابیت اولیه‌شان را از دست می‌دهند و برای بازیکن قابل پیش‌بینی می‌شوند و اینجاست که تجربه‌ی آنلاین بازی به‌کمک می‌آید. البته که تجربه چند نفره هر ویدیوگیمی قطعا جذاب است و حتی ردفال (Redfall) نیز در زمان تجربه‌اش به‌صورت آنلاین به‌محصولی سرگرم‌کننده تبدیل می‌شود؛ نکته بسیار مهم در تجربه چندنفره Monster Jam Showdown اما، به وجود حالت دونفره‌ی آفلاین یا اسپلیت‌اسکرین (Split Screen) برمی‌گردد؛ به‌لطف این حالت، بازی موفق می‌شود بازیکنان را به دنیای پرهیجان و خاطره‌انگیز ویدیوگیم‌های ریسینگ ببرد، جایی که می‌توانستیم با دوستان و خانواده‌مان از تجربه گیم‌های ریسینگ لذت ببریم.

هرچقدر که صداگذاری Monster Jam Showdown عالی و بی‌نقص است، موسیقی در بازی نقش ندارد و رسما در آن هم‌همه و آشوبی که ماشین‌ها به‌پا می‌کنند گم شده است. صدای غرش موتورهای غول‌پیکر، برخورد فلزات و لاستیک‌ها با زمین، و حتی صدای تشویق تماشاگران همه با دقت زیادی ضبط و طراحی شده‌اند تا حس واقعی‌تری از مسابقات Monster Jam به بازیکنان منتقل شود. اما در نهایت این موسیقی است که باید بازیکن را در حرارت مسابقه نگه‌دارد و در این امر هرگز موفق نیست.

در نهایت، Monster Jam Showdown اثری سرگرم‌کننده و لذت‌بخش از ماشین‌سواری با خودروهای سنگین به‌شمار می‌رود؛ محصولی که در زمان انتشار در پلفترم‌های گیم‌پس و پلی استیشن پلاس، تجربه‌اش را به‌تمام علاقه‌مندان به ماشین‌سواری‌های سنگین و پرهیاهو توصیه می‌کنم. گیم‌پلی جذاب و مملو از آشوب این بازی در کنار جلوه‌های صوتی و بصری جذاب، آن را به یکی از آن ویدیوگیم‌های قندپهلو در کتابخانه کنسول‌تان بدل می‌کند که در زمان دورهمی‌های خانوادگی یا همراه‌با دوستان، از تجربه‌اش لذت خواهید برد. اگرچه که مواردی همچون بهره‌گیری حداقلی از پتانسیل بخش موسیقی، تناقض گیم‌دیزاینی مابین رویکرد آرکید و شبیه‌ساز در کنار تکراری شدن حالت‌های رقابت و تنوع پایین در شخصی‌سازی ماشین‌ها، جلوی بدل شدن اثر مورد بحث به‌محصولی برتر و باکیفیت‌تر را گرفته‌اند.

بررسی بازی بامحوریت تجربه نسخه PC نگاشته شده و کد آن توسط ناشر برای زومجی ارسال شده است.