بررسی بازی Shogun Showdown؛ روگ لایک اعتیادآور

در حالی که این روزها شاهد عرضه بازی‌های معروف و بزرگ زیادی هستیم، ممکن است خیلی از گیمرها فرصت تجربه برخی آثار کوچک‌تر ولی شدیدا ارزشمند را از دست بدهند. آثاری مثل Shogun Showdown از استودیو Roboatino که توسط Goblinz Publishing هم منتشر شده است. این بازی تجربه‌ای در سبک روگ لایک به‌حساب می‌آید و همانطور که از اسم آن هم می‌توان حدس زد، فضاسازی کلی آن برگرفته از کشور ژاپن است.

در Shogun Showdown داستان نقش چندان پررنگی ندارد؛ گیمر در قالب شخصیت‌های مختلفی قرار می‌گیرد که هدف نهایی آن‌ها شکست دادن شوگان فاسد زمان خودشان است. بازی تلاش خیلی خاصی برای روایت داستان نمی‌کند و راستش را بخواهید، نیازی هم به این کار ندارد؛ چرا که جادوی اصلی آن در گیم‌پلی بسیار اعتیادآورش مخفی شده است و در نهایت هم گیمر، بیش‌تر به این جنبه از بازی اهمیت خواهد داد تا اینکه بخواهد دنبال روایت داستان باشد.

اما روند کلی Shogun Showdown به چه صورت است؟ در ابتدای بازی شما فقط یک شخصیت در اختیار دارید که به دو مهارت پیش‌فرض هم مسلح شده است. روند بازی روی صفحه‌ای دوبعدی جریان دارد و شما می‌توانید کاراکتر خودتان را به چپ یا راست حرکت بدهید، در جای خودتان بچرخید یا اینکه از مهارت‌ها برای ضربه زدن به دشمنان استفاده کنید.

بازی سبکی نوبتی دارد و در هر کدام از محیط‌های آن، دشمنانی در موج‌های مختلف به شما حمله می‌کنند و اگر موفق به شکست دادن همه آن‌ها شوید، به فاز بعدی آن منطقه می‌روید و در نهایت هم با باس روبه‌رو خواهید شد. Shogun Showdown بیش‌تر از اینکه روی مواردی مثل عکس العمل‌های سریع تمرکز داشته باشد، شبیه به یک مسابقه شطرنج است. به این صورت که گیمر باید بداند که کجای میدان نبرد قرار می‌گیرد و از قبل، برای حرکت‌های بعدی خودش و حتی دشمنان برنامه‌ریزی کند.

وقتی که در بخش آموزشی بازی سازنده‌ها توضیح می‌دهند که گیمر امکان رد کردن نوبت خودش را هم دارد، شاید این مکانیک موردی به‌دردنخور به‌نظر برسد. با این حال وقتی کمی در جریان بازی غرق شوید متوجه خواهید شد که گاهی بهترین کار، انجام ندادن هیچ کاری است! دشمنان بازی تنوع خوبی دارند و نوع حرکات آن‌ها با یکدیگر متفاوت است. مثلا یکی از دشمنان صرفا سعی خواهد کرد خودش را به شما برساند تا بتواند ضربه‌ای وارد کند ولی دشمنی دیگر، قابلیت دش را دارد و از آن طرف محیط هم می‌تواند با اجرای حرکتش به شما آسیب وارد کند.

اینکه چطور تمام این حرکات را پیش‌بینی کنید و بر اساس آن‌ها تصمیم‌های درستی در راستای جای‌گیری در محیط یا استفاده از مهارت‌ها بگیرید، تعیین‌کننده پیروزی یا شکست شما در نبردها است. بازی آزادی‌عمل خوبی در این راستا به شما می‌دهد و مثلا یکی از کاراکترها، می‌تواند جایش را با دشمنان عوض کند و استفاده به‌موقع از این ویژگی، باعث می‌شود تا دشمنان به یار خودی ضربه بزنند و شما بدون دردسر زیاد موفق به شکست دادن حریف‌ها شوید.

در کنار این استراتژی‌محور بودن خود نبردها، Shogun Showdown از حیث ارائه مسیر مناسب پیشرفت و ارتقا هم عملکرد خوبی به‌عنوان یک تجربه روگ‌لایک ارائه می‌دهد. در صورتی که در هر جایی از پیشروی خودتان شکست بخورید، باید دوباره به کمپ اولیه برگردید و کار را از ابتدا آغاز کنید. اما این تلاش‌های چندین و چند باره، اصلا و ابدا بی‌ثمر نیستند و به مرور شما می‌توانید با جمع کردن جمجمه‌ها، مهارت‌های جدیدی از فروشگاه بخرید. این آیتم‌ها به مرور تنوع بیش‌تری به نوع ضربه‌های شما خواهند داد و در نتیجه دست‌تان برای مبارزه با دشمنان بازتر می‌شود.

هرکدام از مهارت‌ها قدرت ضربه و کول‌داون مخصوص خودشان را دارند. اما مهم‌تر از این موضوع، نقشی است که آن‌ها در نبرد‌ها ایفا می‌کنند. برای مثال ممکن است یک مهارت شما تنها یک نوار از سلامتی دشمنان را از بین ببرد ولی همزمان باعث پرت شدن آن‌ها به‌عقب و برخورد به دشمنی دیگر در طول مسیر شود که از چند جهت حائز اهمیت است؛ اول اینکه دشمن را از شما دور می‌کند و دوم اینکه از این طریق می‌توانید به دشمنانی که چند نوبت طول می‌کشد تا به آن‌ها برسید، ضربه بزنید.

پس از پاک‌سازی هرکدام از محیط‌های بازی و کشتن باس آن‌ها، می‌توانید از بین دو نوع فروشگاه یکی را انتخاب کنید که این موضوع کاملا هم به‌صورت تصادفی طراحی می‌شود. در این فروشگاه‌ها هم آیتم‌هایی مثلا برای اضافه کردن شیلد یا احیای سلامتی به‌فروش می‌رسند و هم اینکه هرکدام می‌توانند مهارت‌های شما را به شکلی از جمله کاهش کول‌داون، افزایش میزان دمیج یا موارد دیگر ارتقا بدهند.

شخصیت‌های جدید Shogun Showdown هم پس از شکست دادن باس‌هایی خاص آزاد می‌شوند و درست زمانی که حس می‌کنید بازی کمی دچار تکرار و یکنواختی شده است، باز کردن کاراکتری جدید به معنی روبه‌رو شدن با سبکی کاملا متفاوت از بازی خواهد بود. برای مثال اشاره کردم که یکی از کاراکترها می‌تواند جای خودش را با دشمن عوض کند و این موضوع برای کاراکتری دیگر،‌ به شکل هُل دادن دشمنان اجرا می‌شود و استراتژی‌های کاملا جدیدی به‌ارمغان می‌آورد.

با اینکه باز شدن شخصیت‌های جدید تنوع خوبی به روند بازی می‌دهد، اما نمی‌توان منکر این موضوع هم شد که Shogun Showdown در مجموع لوپ‌های کوتاهی دارد. به این معنی که پس از رسیدن به سطح مناسبی از ارتقاها، قادر خواهید بود نقشه آن را کامل کنید و پس از انجام این کار، نهایت چند ساعت دیگر با شخصیت‌هایی متفاوت مشغول آن خواهید شد. در واقع بازی از حیث محتوایی می‌توانست طولانی‌تر هم باشد و از این طریق بتوان برای مدت بیش‌تری روی تجربه آن حساب باز کرد.

Shogun Showdown از نظر بصری بازی چشم‌نوازی است و با اینکه شاهد تجربه‌ای دوبعدی هستیم، ولی جزییات طراحی محیط‌ها و پس زمینه آن‌ها کیفیت مناسبی دارد و می‌تواند حسابی راضی‌کننده باشد. موسیقی‌ها هم وضعیت بدی ندارند ولی در سطح جلوه‌های بصری آن نیستند و احتمالا پس از مدتی کمی تکراری خواهند شد.

در کل Shogun Showdown از آن دست آثاری است که شاید نتوان برای مدت خیلی طولانی روی آن حساب کرد ولی در همان مدت زمان چند روزه و نهایت چند هفته‌ای هم تجربه بازی واقعا لذت‌بخش است. مکانیک‌های گیم‌پلی طراحی بسیار هوشمندانه‌ای دارند و مسیر ارتقا دوست‌داشتنی این اثر روگ‌لایک، باعث می‌شود تا برای مدتی حسابی به آن معتاد شوید و پس از هر نوبت، با اشتیاق بیش‌تر و البته قوی‌تر شدن، سراغ تلاش بعدی بروید. پس اگر از بازی‌های روگ‌لایک لذت می‌برید، Shogun Showdown تجربه‌ای است که پیشنهاد می‌کنم از دست ندهید.