بررسی بازی KILL KNIGHT؛ اکشن کلاسیکی که نباید از دست بدهید

بازی‌های سبک Twin-stick Shooter با اینکه نه تعدادشان زیاد است، نه آثار مطرحی دارند، ولی همیشه طرفداران دو آتیشه خاص خودشان را داشته‌اند. این سبک همان‌طور که نامش هم نشان می‌دهد شما را در نقش یک کاراکتر یا حتی یک سفینه قرار می‌دهد که با یکی از استیک‌های دسته، حرکت و با دیگری، نشانه‌گیری می‌کنید. جالب است بدانید که این سبک، یکی از قدیمی‌ترین ژانرهای بازی‌های ویدیویی محسوب می‌شود که برای اولین بار بیش از ۴۰ سال پیش و در سال ۱۹۸۲ میلادی در بازی Robotron: 2084 به کار گرفته شد.

در چند سال اخیر هم، تعداد بازی درجه یک در این ژانر عرضه شدند که برای مثال می‌توانیم به The Ascent و Ruiner و حتی بازی‌های سبک Vampire Survivor اشاره کنیم. حالا بازی جدیدی با نام KILL KNIGHT توسط استودیوی PlaySide عرضه شده که تا به اینجای کار هم با استقبال خیلی خوبی از سوی گیمرها مواجه شده است. استودیویی که یکی از بهترین بازی‌های استراتژیک چند سال اخیر، یعنی Age of Darkness را در کارنامه‌اش دارد.

در ۵ دقیقه ابتدایی بازی KILL KNIGHT، لیست بلند بالایی از آموزش‌های لازم به شما ارائه می‌شود تا هیچ علامت سوالی بابت مکانیزم‌های آن در ذهنتان نماند. اما بعد از آن به بعد، دیگر کسی دستتان را نمی‌گیرد. بعد از بخش آموزشی، وارد مراحل اصلی بازی می‌شوید و باید در فضایی نسبتا کوچک، در مقابل حمله تعداد زیادی از موجودات مختلف زنده بمانید. در این مدت می‌توانید از سلاح‌های گرم مثل شاتگان یا کلت دوتایی استفاده کرده یا به شمشیر خود اتکا کنید. با کشتن دشمنانتان، یک سری کریستال قرمز یا خونی ظاهر می‌شود که با جمع کردن آن‌ها می‌توانید سلاح ویژه خود را که یک بمب به شدت قدرتمند است، شلیک کنید.

شاید جالب برایتان جالب باشد که بدانید کلیت بازی در همین چند خط بالا خلاصه می‌شود. هیچ موضوع پیچیده یا داستان عجیب و غریبی وجود ندارد. وارد یک مرحله می‌شوید، تعداد مشخصی از هیولاها را از پای در می‌آورید و سپس مرحله تمام می‌شود و باید دوباره همین کار را در مرحله بعدی تکرار کنید. البته ماهیت اکثر بازی‌های Twin-stick Shooter هم چیزی فراتر از نیست و تمام لذت بازی به گیم‌پلی آن برمی‌گردد؛ جایی که KILL KNIGHT حسابی می‌درخشد. اگر قبلا، بازی‌های فوق‌العاده جذاب Darksiders Genesis یا Ruiner را بازی کرده باشید، شباهت‌های خیلی زیادی بین آن و KILL KNIGHT پیدا خواهید کرد. در حقیقت می‌توانیم KILL KNIGHT را نسخه ایزومتریکی از Devil May Cry بدانیم.

همان‌طور که گفتم، این بازی برای کسانی که به دنبال داستان‌های عمیق یا گرافیک خیره‌کننده‌ای هستند، طراحی نشده است. هدف اصلی سازندگان KILL KNIGHT، در «گیم‌پلی» خلاصه می‌شود. سلاح‌ها، چه گرم و چه سرد، همگی به شکلی طراحی شده‌اند که از تکه تکه کردن هیولاها حسابی لذت ببرید.

در این بازی سه سلاح دارید: سلاح سنگین (پیش‌فرض شاتگان)، سلاح عادی (پیش‌فرض کلت دوتایی) و سلاح سرد (شمشیر). سلاح سنگین تیرهای محدودی دارد و برای پر کردن تیرهای آن باید از شمشیرتان استفاده کنید؛ چیزی شبیه به سازوکار اره برقی در DOOM؛ اما کلت دوتایی هیچ محدودیتی از نظر تعداد گلوله ندارد. وقتی خشاب شما خالی می‌شود، مثل سری بازی‌های Gears، نواری پیش رویتان قرار می‌گیرد و باید سلاحتان را دقیقا در زمان مشخص شده پر کنید. با این کار، سلاح‌های شما جادویی شده و قدرت خیلی زیادی پیدا می‌کنند. این افزایش قدرت تا زمان خالی شدن خشاب بعدی خواهد ماند. بنابراین اگر همیشه بتوانید خشابتان را در جای مشخص شده پر کنید، می‌توانید تمام مدت از تیرهای جادویی بهره ببرید.

البته این همه ماجرا نیست. اینکه خشابتان را با چه دکمه‌ای پر کنید، روی نتیجه کار تاثیر می‌گذارد. اگر خشابتان را با دکمه شلیک پر کنید، سلاح‌هایتان جادویی می‌شود؛ ولی اگر آن را با دکمه‌های دیگری پر کنید، می‌توانید از قابلیت‌های دیگر مثل جمع کردن خودکار کریستال‌های قرمز یا یک ضربه قدرتمند با شمشیر بهره‌مند شوید. بنابراین اینکه خشابتان را چگونه و با چه دکمه‌ای پر کنید، کاملا به شرایطتتان در آن لحظه بستگی دارد.

 در ابتدای بررسی گفتم که در KILL KNIGHT حتی اگر یک ثانیه هم بایستید، قطعا خواهید مرد. به‌طور کلی، «مردن» در این بازی موضوعی است که زیاد با آن دسته و پنجه نرم خواهید کرد و المان‌های روگ‌لایک در آن دیده می‌شود. همان‌طور که گفتم با کشتن دشمنان، یک سری کریستال قرمز رنگ ظاهر می‌شوند که با جمع کردن آن‌ها می‌توایند سلاح ویژه خود را شلیک کنید. حالا اگر بتوانید با این سلاح ویژه، دشمنان را از بین ببرید، یک سری کریستال سبز هم ظاهر خواهند شد که به کمکشان می‌توانید جون خود را پر کنید.

مراحل بازی در KILL KNIGHT به‌صورت «لایه‌ای» طراحی شده‌اند. وقتی وارد یک مرحله می‌شوید، فضای کوچکی وجود که با کشتن تعداد مشخصی از دشمنان، مرحله بازی بزرگتر می‌شود. در هر بخش جدید، دشمنان جدیدتر و قدرتمند و حتی تله‌های جدیدی پیش رویتان قرار می‌گیرد. بعد از رسیدن و تمام کردن بخش آخر که حدودا ۱۰ دقیقه طول می‌کشد، شما پیروز شده‌اید و مرحله تمام می‌شود. لایه‌های بعدی هم به همین شکل هستند، ولی درجه سختی آن‌ها به طرز باورنکردنی‌ای بیشتر می‌شود.

اما برای راند بعدی می‌توانید از سلاح‌های و امکانات جدیدی استفاده کنید. برای باز کردن سلاح‌ها، لباس‌ها و قابلیت‌های جدید، باید یک سری چالش را در طول راند قبلی انجام داده باشید. مثلا تعداد مشخصی دشمن را با سلاح خاصی از پای در بیاورید. نکته جالب اینکه که اگر این چالش‌ها برایتان دشوار است، می‌توانید از پول درون بازی برای باز کردن تجهیزات جدید استفاده کنید. ممکن است تصور کنید که این بازی شباهت‌های زیادی به Vampire Survivor دارد؛ ولی واقعیت این‌طور نیست. برخلاف Vampire Survivor در KILL KNIGHT همیشه باید در حرکت و Dash کردن باشید و قرار نیست صرفا راه بروید و شاهد از بین رفتن همه باشید. شاید بتوانیم نزدیک‌ترین بازی به KILL KNIGHT را Ruiner بدانیم؛ با این تفاوت که خبر خاصی از داستان عمیق در KILL KNIGHT نیست. در این بازی در نقش شوالیه قهرمانی قرار دارید که می‌خواهد توازن را به جهان برگرداند. در طول بازی هم با شخصیت‌های جدیدی آشنا می‌شوید که هر کدام پیشینه خودشان را دارند. بخش‌های داستانی بازی به‌صورت یک سری کات‌سین در بین مراحل پخش می‌شوند و واقعا بود و نبودشان خیلی فرقی ندارد.

از نظر بصری، اکثر محیط‌های بازی حالتی ترسناک با تمرکز روی رنگ قرمز دارد. بازی سخت‌افزار چندان قدرتمندی نمی‌خواهد و با یک کارت گرافیک قدیمی GTX 1080 هم می‌توانید هم آن را به‌راحتی با نرخ فریم ۶۰ اجرا کنید. به‌علاوه، KILL KNIGHT فقط ۵ گیگابایت از فضای کامپیوتر یا کنسول شما را اشغال می‌کند. بد نیست بدانید که KILL KNIGHT برای همه کنسول‌های نسل هشتم و نهم و طبیعتا کامپیوتر عرضه شده است.

در نهایت اگر این سوال برایتان وجود دارد که آیا KILL KNIGHT ارزش خرید دارد یا خیر؛ باید بگوییم که صد در صد بله. KILL KNIGHT بازی فوق‌العاده سریع، خشن و جذابی است که می‌تواند بعد از یک روز سخت کاری (یا درسی) حسابی خستگی‌تان را در کند. قرار نیست مثل Cyberpunk یا Red Dead 2 ساعت‌ها در داستان و دنیای آن غرق شوید، بلکه KILL KNIGHT در ۱۰ دقیقه، یک اکشن سریع و پر از آدرنالین را پیش رویتان می‌گذارد که با پیشرفت در بازی، این ۱۰ دقیقه‌ها به مرور شما را معتاد خواهد کرد.