بررسی بازی Starship Troopers Extermination؛ لشکر مغلوب

مجموعه Starship Troopers یک سری فیلم در ژانر علمی-تخیلی نظامی است که براساس رمانی با نام یکسان ساخته شده است. اولین فیلم از این سری در سال ۱۹۹۷ پخش شد؛ هرچند قبل آن شاهد انتشار انیمه‌ای اقتباسی از آن هم بودیم. پس از آن و در طول سال‌های مختلف، چندین سریال و فیلم و بازی ویدیویی از این مجموعه ساخته شدند.

آخرین بازی منتشر شده از این سری Starship Troopers Extermination است که سال گذشته به صورت ارلی اکسس روی پلتفرم استیم انتشار یافت. با گذشت بیش از یک سال، استودیو کانادایی Offworld Industries تصمیم گرفت نسخه کامل بازی موردنظر را عرضه کند. اما آیا این نسخه به وعده‌هایش عمل می‌کند؟

بازی Starship Troopers Extermination یک بازی کوآپ ۱۶ نفره در سبک شوتر اول‌شخص است که شما را در خط مقدم مبارزه با حشرات قرار می‌دهد. تمرکز بازی بیشتر روی بخش چندنفره PvE (بازیکن در برابر محیط) است و باید با همکاری دیگر بازیکنان، در برابر هجوم دشمنان مقاومت کنید.

از گیم‌پلی این اثر شروع کنیم. در این بازی شش کلاس حاضر هستند که هرکدام اسلحه‌ها، قابلیت‌ها و تجهیزات خاص خود را دارند. با پیش‌روی در هر کلاس، موارد بیشتری هم باز خواهید کرد. از بین این قابلیت‌ها می‌توان به نشانگر دشمنان، جان‌بخشی به دیگر بازیکنان، دیوار زرهی دور بازیکن و پرش‌های یکباره اشاره کرد.

گان‌پلی این بازی به زیبایی تعبیه شده است و جذابیت بالایی را در هنگام شلیک با اسلحه‌ها شاهد هستیم؛ هرچند برخی مواقع لگد اسلحه‌ها به شکل عجیبی عمل می‌کند. بازیکنان امکان ساخت برخی موارد را هم دارند. جهت نمونه، امکان ساخت یک پایگاه نظامی برای بازیکن وجود دارد تا بتوان در برابر هجوم دشمنان از خود دفاع کرد. یا در برخی موارد، در راستای تکمیل اهداف مراحل باید مواد اولیه‌ای بسازید و به پایگاه خود منتقل کنید که باز هم باید دستگاه استخراج این مواد را بسازید. حتی امکان ساخت جعبه مهمات و سرم‌های بازیابی سلامت هم وجود دارند.

هوش‌مصنوعی دشمنان به خوبی طراحی نشده است. آن‌ها معمولا به شکل گروهی حمله می‌کنند و مزیتشان در برابر شما همین تعداد زیاد است. این مورد خود باعث ایجاد مشکلاتی می‌شود. مثلا، کافی است در پایگاهی سنگر بگیرید و به آنان شلیک کنید، بدون اینکه این دشمنان بتوانند به شما آسیب برسانند. تقریبا در هر بازی، با صحنه‌ای مشابه تصویر زیر روبرو خواهید شد. البته بازی برای این اتفاق هم تدبیری چیده است و آن اینکه مکان‌های تعبیه شده برای استخراج مواد اولیه دور از پایگاه‌ها هستند. در اینجا همکاری بازیکن با دیگر بازیکنان اهمیت پیدا می‌کند و بسیار دشوار است که به تنهایی بتوانید از سیل دشمنان عبور کنید. اما مشکل اینجا است که گاهی آنقدر تعداد دشمنان زیاد می‌شود که شما محکوم به کمپ کردن و شلیک از راه دور می‌شوید و نمی‌توانید اهداف مراحل را تکمیل کنید.

در هر مرحله، تعداد ریسپاون‌های محدودی وجود دارند تا بر سطح دشواری بازی افزوده شود. پس، ریوایو کردن دیگر بازیکنان اهمیت زیادی دارد و درعین‌حال باید مراقب باشید که بی‌مقدمه به قلب دشمن نزنید. چنین ویژگی‌هایی به خوبی حس تاکتیکی بودن را به بازی اضافه می‌کنند و برای تکمیل مراحل باید استراتژی درستی بچینید و منتظر وقت مناسب باشید. البته پس از گذشت مدتی، این روند برای بازیکن تکراری خواهد شد و تنها به صورت بی‌انتها به شلیک دشمنان خواهید پرداخت.

بازی علاوه‌بر بخش چندنفره، یک بخش کمپین داستانی هم دارد. درواقع به جای کمپین، شاهد یک بخش آموزشی تک‌نفره هستیم که مراحل بسیار سرراست و خسته‌کننده‌ای دارد و تنها قصد دارد بازیکن را برای بخش چندنفره آماده کند. تصور کنید برای یک سال به تجربه بازی می‌پرداختید و سپس تیم سازنده برای شما حالت آموزشی طراحی می‌کند! اما همچنان این مسائل بزرگ‌ترین مشکل بازی نیستند و عیب بزرگ بازی در مسائل گرافیکی آن نهفته است.

بازی Starship Troopers Extermination از نظر گرافیکی عملکرد فاجعه‌باری از خود نشان می‌دهد. حتی اگر بخش گرافیک فنی و معایبش نظیر افکت‌های بی‌کیفیت و انیمیشن‌های ضعیف را کنار بگذاریم، گرافیک فنی بازی به‌حدی بد عمل می‌کند که به احتمال زیاد بازیکن را مجبور می‌کند وقتش را صرف بازی دیگری کند!

وقتی با خیل زیاد دشمنان مواجه می‌شوید، بازی دچار افت فریم‌های شدیدی می‌شود. نکته عجیب اینجا است که سیستم بازی به‌گونه‌ای طراحی شده است که در بیشتر موارد با تعداد زیادی از حشرات روبرو می‌شوید؛ پس مواجه نشدن با افت فریم تقریبا نشدنی است. البته با کاهش تنظیمات گرافیکی، این افت فریم اندکی بهتر می‌شود؛ اما مشکل اصلی همچنان پابرجا است.

در کنار این افت فریم، باید به باگ‌های مانع پیشروی هم اشاره کنیم. تصور کنید در حال دویدن هستید و به یکباره در زمین گیر می‌کنید. ماجرای ناراحت‌کننده اینکه تعداد ریسپاون‌ها در بازی محدود است و به خاطر یک باگ، مجبور می‌شوید ریسپاون کنید. مسئله بدتر اینجا است که در حالت Horde، امکان ریسپاون هم وجود ندارد و اگر با باگ روبرو شوید، کار شما تمام است. طبیعتا چنین اتفاقاتی بازیکن را ترغیب می‌کنند تا تجربه استارشیپ تروپز را کنار بگذارد.

همانطور که اشاره شد، این بازی به مدت بیش از یکسال در حالت ارلی اکسس قرار داشت و تیم سازنده فرصت کافی برای رفع مشکلات داشت، اما عملکرد بازی پس از عرضه کامل بدتر از گذشته شده است؛ آن هم درحالی‌که پس از عرضه کامل قیمت بازی بیست دلار افزایش یافت! این قیمت با توجه به کمبود محتوا مثل تعداد نقشه‌ها و اسلحه‌های محدود و مشکلات گرافیکی به شدت عجیب به نظر می‌رسد.

در کل، مسائل گفته شده باعث می‌شود بازیکن پس از مدتی انگیزه خود را از دست بدهد و سراغ بازی دیگری برود. اگر برای پول و اعصاب خود ارزش قائل هستید، بهتر است تا مدت‌ها سراغ تجربه Starship Troopers Extermination نروید تا شاید تیم سازنده از قیمت آن بکاهد و مشکلاتش را رفع کند.

بررسی بازی با توجه به نسخه پی سی و با کد ارسالی ناشر صورت گرفته است.