بررسی بازی Diablo IV: Vessel of Hatred؛ بسته الحاقی ارزشمند

معمولا بازی‌های شرکت بلیزارد همیشه در زمینه دریافت بسته‌های الحاقی باارزش، تجربه خوبی برای طرفداران به یادگار گذاشته‌اند. برای مثال بسته Frozen Throne وارکرفت ۳ حتی از خود بازی اصلی هم ماندگارتر شد یا DLC‌های پرتعداد ورلد آو وارکرفت گواهی دیگر بر این ادعا هستند. این موضوع در رابطه با مجموعه دیابلو هم صدق می‌کند و حالا در همین راستا، اولین بسته الحاقی بزرگ دیابلو ۴ با نام Vessel of Hatred در دسترس قرار گرفته است؛ بسته‌ای که داستان بازی اصلی را ادامه می‌دهد و گیمرها را یک بار دیگر به ماجراجویی در جهان ساخته بلیزارد دعوت می‌کند. اما این ماجراجویی، چقدر کیفیت بالایی دارد؟

افشین پیروزی

بررسی بازی Diablo 4؛ رستگاری بلیزارد

مطالعه '11

در پایان نسخه اصلی دیابلو ۴، به جایی رسیدیم که پس از شکست خوردن لیلیث، شخصیت نیرل که یکی از کاراکترهای واقعا دوست‌داشتنی بازی اصلی هم به‌شمار می‌رفت، با سنگی که روح مفیستو در آن زندانی شده بود راهش را از قهرمان بازی جدا و به منطقه جدیدی سفر کرد.

داستان Vessel of Hatred دقیقا از همینجا آغاز می‌شود و در ابتدای بازی متوجه می‌شویم که ظاهرا چنین مسئولیتی برای نیرل جوان بسیار سنگین بوده است؛ چرا که قدرت بالای اهریمنی چون مفیستو، کم کم در حال غلبه بر او است و نیرل نه تنها رویاهایی بسیار وحشتناک و کابوس‌وار با حضور مفیستو می‌بیند، بلکه در عمل هم کم کم سیاهی و تاریکی بر او چیره می‌شود. اینجاست که پای کاراکتر ما به داستان بازی می‌شود و باید در جستجوی نیرل، راهی سفر به مناطقی جدید شویم.

با توجه به نوع پایان‌بندی بازی اصلی، انتظاری که شخصا از Vessel of Hatred داشتم نقش پررنگ مفیستو در روایت آن بود؛ به هر حال یکی از سه شیطان اصلی (پرایم ایول)‌های جهان دیابلو آنقدر شخصیت مخوفی است که حضورش در داستان می‌تواند کمک زیادی به جذابیت آن کند ولی در عمل، Vessel of Hatred آنطور که باید و شاید از این پتانسیل استفاده نمی‌کند. در واقع بازی به جای پرداختن به مفیستو به‌عنوان یک آنتاگونیست اصلی، شخصیت‌های منفی جدیدی معرفی می‌کند. در همان ابتدا با کاراکتری به اسم Urivar آشنا می‌شویم که یک آنتاگونیست صرفا کلیشه‌ای است؛ به این معنی که از همان دیدار اول با او متوجه می‌شویم که قرار است نقش آدم بد داستان را بازی کند و سازنده‌ها حتی در یکی از کات سین‌ها سیگاری اهریمنی هم به دست او می‌دهند تا این کلیشه‌ای بودن بیش‌تر هم به رخ کشیده شود.

ولی حتی همین کاراکتر کلیشه‌ای هم نقش چندان پررنگی در داستان ندارد و پس از آشنایی اولیه، هرگز پرداخت خاصی با محوریت او نمی‌بینیم تا اینکه بعدتر در جریان نبردی به سراغش می‌رویم. با وجود این موضوع و ضعف شخصیت‌پردازی این کاراکتر، هنوز هم Vessel of Hatred پیچش‌های خاص دیابلویی در خود دارد که تا حد زیادی این مشکل را پوشش می‌دهند. صحبت از این پیچش‌ها بدون اسپویل داستان بازی ممکن نیست ولی در همین حد بدانید که نتیجه آن‌ها، در نهایت منجر به یکی از بهترین باس فایت‌های نه فقط همین DLC که کل تجربه دیابلو ۴ می‌شود و هارمونی عجیب فضاسازی و موسیقی شدیدا متناسب با جذابیت خود این باس فایت پایانی، باعث می‌شود تا مدت‌ها تجربه آن در ذهن مخاطب باقی بماند.

علاوه بر این، بازی هرچند در زمینه معرفی آنتاگونیست جدید کمی ضعف محسوس دارد، ولی موفق به معرفی شخصیت‌های دوست‌داشتنی می‌شود که هرکدام نقش خاص خود را در سفر جدید قهرمان داستان ایفا می‌کنند. آکارات یکی از همین کاراکترها است و در کنار او اِرو را هم داریم که می‌تواند جای خالی چهره‌های آشنا را به‌خوبی پُر کند و سرنوشت جالبی هم در انتظارش است که قطعا از حیث داستانی می‌تواند طرفداران را راضی کند. اما در نهایت باید این نکته را هم در نظر داشته باشیم که شاید می‌شد انتظار محتوای داستانی غنی‌تری را از Vessel of Hatred داشت؛ به این معنی که پس از تمام کردن کمپین این DLC، باز هم سوال‌های زیادی در ذهن مخاطب ایجاد می‌شود و بسته الحاقی جدید بازی، بیش‌تر از اینکه پازل داستانی آن را کامل کند، تکه جدیدی به آن اضافه می‌کند و باید ببینیم در آینده این داستان به چه شکل کامل خواهد شد.

داستان Vessel of Hatred در منطقه جدیدی به اسم ناهانتو روایت می‌شود که از حیث طراحی، کاملا هم‌سطح بازی اصلی ظاهر می‌شود. این منطقه ماهیتی سرسبز و جنگلی دارد ولی خیالتان را راحت کنم که بلیزارد اصلا اشتباهی را که برای دیابلو ۳ انجام داده بود، اینجا تکرار نیست و اصلا و ابدا شاهد محیطی سرزنده و شاد نیستیم. فضای ناهانتو کاملا تحت تاثیر قدرت اهریمنی و تاریکی قرار گرفته است و دقیقا همانطور که فضاسازی نسخه اصلی کاملا دیابلویی بود، این موضوع را می‌توان در مناطق جدید بازی هم دید.

مهم‌تر از صرفا فضاسازی ناهانتو، تنوع مناسب ماموریت‌های اصلی و فرعی است که بسته Vessel of Hatred برای گیمرها تدارک دیده است. ماموریت‌های اصلی بازی کنار پیش بردن روایت آن، شما را به تعدادی باس فایت درجه‌یک دعوت می‌کنند که از نقاط قوت اصلی این محتوای الحاقی به‌حساب می‌آیند. ماموریت‌های فرعی بازی هم کیفیت مناسبی دارند و برخی از آن‌ها از حیث طراحی کلی ماموریت، هیچ کم و کسری نسبت به کوئست‌های اصلی ندارند.

اما یکی از جذابیت‌های اصلی Vessel of Hatred، اضافه شدن کلاس جدید شخصیتی به نام اسپریت‌بورن به بازی است. قدرت‌های این کلاس برگرفته از چهار موجود یا روح افسانه‌ای هستند که شامل عقاب (بر مبنای رعد و برق)، جگوار (بر مبنای آتش)، گوریل (بر مبنای ضربه‌های فیزیکی) و هزارپا (بر مبنای سم) می‌شوند. تمام مهارت‌ها و قابلیت‌های کلاس جدید بازی مبتنی بر همین چهار عنصر هستند و پتانسیل بسیار زیادی برای ساخت یک بیلد بسیار قدرتمند و منعطف ارائه می‌دهند؛ برای مثال شما می‌توانید کاملا روی مسموم کردن دشمنان متمرکز شوید و همه پوینت‌ها را روی این جنبه خرج کنید یا اینکه کاراکتری بسازید که از هر چهار عنصر مختلف می‌تواند استفاده مفیدی داشته باشد و بسته به دشمنی که با آن روبرو می‌شوید، بهترین استفاده را از نقاط ضعف حریف ببرد.

بلیزارد برای اینکه دست گیمر را در این زمینه بیش‌تر هم باز بذارد، تغییراتی در سیستم ارتقا شخصیت هم اعمال کرده است. در صورتی که در نسخه اصلی تا لول ۵۰ می‌توانستید مهارت‌های مختلف را ارتقا بدهید و از اینجا به بعد سراغ پاراگون‌ها بروید، در Vessel of Hatred تا سطح ۶۰ امکان خرج اسکیل پوینت‌ها فراهم شده است و پس از آن نوبت به پاراگون می‌رسد. این موضوع دست شما را برای شخصی‌سازی هرچه بیش‌تر بیلد کاراکتر باز می‌گذارد.

اما یکی از موارد گیم‌پلی محوری که Vessel of Hatred به دیابلو ۴ اضافه می‌کند، حضور مرسنری‌ها است. این شخصیت‌ها در قالب NPC‌هایی همراه گیمر به بازی اضافه شده‌اند و می‌توانید در ماجراجویی خودتان از آن‌ها استفاده کنید. شما در آنِ واحد می‌توانید دو نفر از این شخصیت‌ها را انتخاب کنید که یکی به‌عنوان مرسنری و دیگری به‌عنوان نیروی پشتیبانی در دسترس هستند. مرسنری در تمام وقایع و نبردها کنار شما خواهد بود و نیروی پشتیبان هم به این صورت است که مهارتش را انتخاب می‌کنید و بعد تعیین می‌کنید که مثلا وقتی شما از یک مهارت خودتان استفاده کردید، این کاراکتر هم مهارت انتخاب‌شده را اجرا کند. چند شخصیت به چنین شکل در بازی در دسترس هستند که برای آزاد کردن آن‌ها باید ماموریت مربوطه را انجام دهید. این شخصیت‌ها همچنین به مرور ارتقا هم پیدا می‌کنند.

افرادی که دیابلو را به‌صورت حرفه‌ای‌تر بازی می‌کنند، قطعا خودشان را فقط محدود به تجربه بخش داستانی آن نمی‌کنند و پس از اتمام بازی، سراغ فعالیت‌های اند گیم آن خواهند رفت. پیش از عرضه Vessel of Hatred هم بازی فصل‌های مختلفی داشت که مثلا به شخصه، پس از مدتی کمی آن ارتباط اولیه خوبی را که با بازی اصلی برقرار کرده بودم، با آن‌ها حس نکردم و چند فصل از بازی را از دست دادم. ولی حالا بلیزارد ظاهرا همین موضوع را در نظر گرفته و تغییراتی در بازی اعمال کرده است که می‌تواند باعث بازگشت گیمرهای مختلفی به بازی شود.

اولین تغییر محسوس از این حیث،‌ اضافه شدن درجه سختی‌های جدید به دیابلو ۴ است که می‌توانند حتی حرفه‌ای‌ترین بازیکنان بازی را هم به چالش بکشند و در عوض آن، آیتم‌های بسیار ارزشمندی تقدیم آن‌ها کنند که انگیزه دوباره‌ای برای بازی کردن دیابلو ۴ به آن‌ها بدهد. در کنار این موضوع،‌ حتی اگر مدتی از بازی فاصله گرفته باشید، Vessel of Hatred به بهترین شکل به معرفی مجدد محتوای اند گیم بازی می‌کند. پس از اتمام تجربه اصلی داستانی DLC جدید، بازی ماموریت‌هایی تدارک دیده است که در قالب آن‌ها به مرور محتوای اند گیم یک بار دیگر به گیمر معرفی می‌شوند. از درخت زمزمه نسخه اصلی گرفته تا محتوایی مثل هل تاید که می‌تواند راه ایده‌آلی برای ارتقای کاراکتر باشد. به همین روال انواع و اقسام دانجن‌های کوچک و بزرگ جدید هم در منطقه ناهانتو در دسترس هستند.

اما Vessel of Hatred فقط به همین موارد قبلی اکتفا نکرده است و در آن شاهد اضافه شدن محتوای اندگیم جدیدی هم به بازی هستیم. یکی از این موارد، قسمت آندرسیتی در شهر Kurast است که اجازه می‌دهد در جریان تلاشی با مدت زمان کم، بتوانید شانس خود را برای به‌دست آوردن لوت امتحان کنید. این حالت با مدت زمانی ۱۰۰ ثانیه‌ای آغاز می‌شود و در هر نوبت شاهد سه طبقه هستیم که در صورت پاکسازی آن‌ها و رسیدن به پورتال، به باس فایت می‌رسید. در هر طبقه دشمنانی هستند که می‌توانند زمان شما را افزایش بدهند یا سازه‌هایی داریم که فعال کردن آن‌ها و پشت سر گذاشتن چالش‌هایشان، شانس شما برای لوت بهتر را افزایش می‌دهند. هر نوبت از Kurast Undercity به دلیل تصادفی بودن طراحی دشمنان و ماهیت کلی آن، تجربه متفاوتی ارائه می‌دهد و به همین دلیل هم بازی کردن این بخش به این زودی‌ها تکراری نخواهد شد.

دومین محتوای اند گیم جدید بازی، Dark Citadel نام دارد که البته به این زودی‌ها به آن دسترسی پیدا نمی‌کنید و صرفا برای بازیکنانی طراحی شده است که ساعت‌ها وقت صرف تجربه دیابلو ۴ می‌کنند. شاید این موضوع یک ضعف برای Dark Citadel باشد ولی این حالت که آن را باید کنار گیمرهای دیگر تجربه کنید، پس از فعال شدن درجه سختی تورمنت ۱ در دسترس قرار می‌گیرد و چالش‌هایی با درجه سختی بسیار بالا دارد که باید حسابی کاراکترتان و خودتان برای آن‌ها آماده باشید. در عوض Dark Citadel از حیث پاداش قدر زحمت گیمرها را به‌خوبی می‌داند و می‌توانید آیتم‌های خیلی خوبی از طریق آن به‌دست بیاورید. هردو این محتویات اند گیم جدید بازی ارزش تجربه بالایی به دیابلو ۴ می‌دهند و حتی اگر از انجام کارهای مختلف در نسخه اصلی و محتویات سیزنال آن خسته شده‌اید، انگیزه جدیدی برای تجربه بیش‌تر بازی به شما خواهند داد.

Vessel of Hatred از نظر صوتی و بصری هم دقیقا مثل نسخه اصلی دیابلو ۴، تجربه ارزشمندی است. از این حیث چند نکته خیلی در تجربه DLC بازی به چشم می‌آیند؛ اول طراحی محیط‌های جدید بازی است که با کیفیت بالایی انجام شده است و دوم هم افکت‌های برخی از مهارت‌های کلاس اسپریت‌بورن. برای مثال شخصا سراغ آلتیمیت مبتنی بر گوریل بازی رفته بودم که با فعال کردن آن، روح یک گوریل برای چند ثانیه ظاهر می‌شود و ضربه‌های محکمی به زمین می‌زند. این آلتیمیت افکت بسیار چشم‌نوازی دارد و مخصوصا تماشای اجساد دشمنانی که با هر ضربه پرتاب می‌شوند، حس بسیار لذت‌بخشی ارائه می‌دهد. موسیقی‌های جدید بازی هم در سطح بسیار بالایی هستند و واقعا نمی‌توان ایراد خاصی از این حیث گرفت.

به طور کلی، Vessel of Hatred محتوای ارزشمندی برای دیابلو ۴ به‌حساب می‌آید. با اینکه می‌توان به مشکلاتی مثل ضعف در معرفی آنتاگونیستی کاریزماتیک اشاره کرد، ولی از حیث محتوا، انتشار این DLC انگیزه خیلی خوبی هم برای کاربران قدیمی بازی و هم برای افراد جدیدی ایجاد می‌کند که می‌خواهند اولین بار سراغ دیابلو ۴ بروند. کلاس اسپریت‌بورن با تنوع بالایی از بیلدها، محتوای جدید اند گیم دیابلو ۴ و درجه سختی‌های تازه آن باعث خواهند شد تا بتوان دوباره برای مدتی طولانی آن را تجربه کرد و ماهیت اعتیادآور گیم‌پلی بازی در کنار این موارد، می‌تواند هر طرفدار دیابلویی را برای مدتی زیاد سرگرم لت و پار کردن نیروهای اهریمنی کند. پس اگر از تجربه نسخه اصلی بازی لذت برده‌اید، پیشنهاد می‌کنم Vessel of Hatred را هم از دست ندهید.