بررسی بازی Amanda the Adventurer 2؛ تجربه ترسناک معمامحور

برخی بازی‌ها، ظاهر بسیار فریب‌دهنده‌ای دارند و Amanda the Adventurer هم یکی از همین دست آثار است. اگر بازی‌های ترسناک مستقل را دنبال می‌کنید، احتمالا با این اثر آشنا هستید که سال ۲۰۲۳ برای کامپیوتر و سوییچ و اخیرا هم برای کنسول‌های پلی اسیشن و ایکس باکس منتشر شده است. این بازی پس از انتشار با استقبال عالی طرفداران بازی‌های ترسناک روبه‌رو شد و الان هم در استیم امتیاز بسیار بالایی دارد. حالا نسخه دوم Amanda the Adventurer هم منتشر شده است و ما هم در زومجی فرصت این را داشتیم تا پیش از عرضه به تجربه بازی بپردازیم و نگاهی به آن داشته باشیم.

داستان Amanda the Adventurer 2 دقیقا در ادامه نسخه اول روایت می‌شود. رایلی پارک، کاراکتر اصلی بازی، پس از ماجراجویی که در خانه عمه خودش داشت، این بار راهی کتابخانه‌ای می‌شود تا سرنخ‌های بیش‌تری پیدا کند. پارک پس از رسیدن به کتابخانه، با شخصیتی مرموز روبه‌رو می‌شود که ادعا دارد عمه پارک را می‌شناسد و از رایلی می‌خواهد تا با جست‌و‌جو در کتابخانه، اطلاعات بیش‌تری در مورد عمه خودش به‌دست بیاورد.

خیلی زود مسیر رایلی تقریبا در همان روند کلی نسخه اول قرار می‌گیرد؛ به این معنی که پس از حل یک پازل خلاقانه در همان ابتدای راه، اولین نوار ویدیویی را پیدا خواهید کرد که یک بار دیگر شما را با ماجراهای شخصیت آماندا و البته دوستش وولی همراه می‌کند. این نوارهای ویدیویی، در اصل شبیه به یک کارتون با حضور شخصیت‌های مذکور هستند و به همین دلیل هم اشاره کردم که بازی، ظاهر فریبنده‌ای دارد؛ چرا که خیلی‌ها با تماشای تصاویر بازی و این کارتون‌ها، حس خواهند کرد که بازی حال و هوایی مناسب سنین پایین دارد ولی در پسِ این موضوع،‌ Amanda the Adventurer 2 واقعا تجربه ترسناکی است.

به شخصه بیش‌تر از هر چیزی در تجربه Amanda the Adventurer 2 از پازل‌ها و طراحی واقعا خلاقانه آن‌ها لذت بردم. هرچند اوایل بازی کمی شروع گنگی دارد، ولی پس ازمدتی روند آن روی غلطک می‌افتد. تقریبا هر بار که یک نوار ویدیویی پیدا و آن را تماشا کنید، بلافاصله اجسام جدیدی در محیط ظاهر می‌شوند که باید از طریق آن‌ها معماهای مختلفی را حل کنید. مثلا در اولین پازل بازی، آماندا در ویدیو از علاقه‌اش برای سفر به شهرهای مختلف صحبت می‌کند که البته پیدا کردن ترتیب آن‌ها هم خود حالتی پازل‌گونه دارد. پس از اتمام ویدیو، یک مسیر قطار ظاهر می‌شود که باید با بلوک‌های اسباب‌بازی مسیر آن را به شکلی بسازید که در نهایت قطار از شهرهایی که در ویدیو صحبت شده بود، عبور کند.

این ارتباط برقرار‌شده بین فوتیج‌های ویدیویی و راه‌حل پازل‌ها، حسابی دقت و تمرکز گیمرها را به چالش می‌کشد. به طوریکه گاهی برای پیدا کردن راه‌حل، باید چند بار فوتیج‌ها را به دقت ببینید یا حتی تصمیم‌های متفاوتی در خلال این فوتیج‌ها بگیرید؛ چرا که ویدیوهای مربوط به آماندا، حالتی تعاملی دارند و خیلی وقت‌ها شما باید به او برای تصمیم‌گیری‌ها کمک کنید. این تعامل‌ها هم حالت بامزه‌ای دارند و از قضا گیمر می‌تواند با تصمیم‌های متفاوت، نتایج مختلفی را هم تجربه کند. مثلا در بخشی از بازی، آماندا از شما می‌خواهد تا ابزاری به او بدهید که بتواند برای صبحانه خودش بیکن آماده کند و اینجا شما می‌توانید با دادن آیتم‌های بی‌ربط یا حتی بی‌توجهی به او، دیالوگ‌های جالبی را تجربه کنید.

Amanda the Adventurer 2 از عناصر دیگری هم در گیم‌پلی بهره برده است که از جمله آن‌ها می‌توان به گشتن در محیط خود کتابخانه برای پیدا کردن سرنخ‌های مختلف یا حتی موارد مخفی اشاره کرد که هم جزییات داستانی ارائه می‌دهند و هم به مخاطب کمک می‌کنند تا قدم بعدی را از حیث پیش‌بردن گیم‌پلی بردارد.

اما در کنار تمام این موارد، Amanda the Adventurer 2 یک بازی ترسناک است و راستش را بخواهید، اینجا موردی است که کمی انتظار بیش‌تری از بازی داشتم. وقتی صحبت از یک اثر ترسناک می‌شود، ممکن است سازنده‌ها سراغ جنس خاصی از ترس در بازی‌های مختلف بروند. مثلا اثری مثل سایلنت هیل ۲ یک تجربه ترسناک روانشناختی را به مخاطبش تحمیل می‌کند و اثری دیگر، سراغ خشونت عریان یا استفاده از جامپ اسکرها می‌رود. ترسِ Amanda the Adventurer 2 بیش‌تر از همه در دل روایت آن نهفته است؛ به این معنی که شما به مرور متوجه خواهید شد که در پسِ این کارتون‌هایی که تماشا می‌کنید، چه اتفاقی پنهان شده است و بازی از این جنبه سعی دارد مخاطبش را تحت تاثیر قرار بدهد.

با اینکه خود ماهیت این موضوع مشکلی ندارد و سازندگان بازی در استودیو MANGLEDmaw Games از عناصر دیگری هم مثل صداهای محیطی در فضای خود کتابخانه یا حتی موارد بصری برای غنی‌تر کردن این حس ترس استفاده کرده‌اند، ولی در مجموع داستان و فضاسازی کلی بازی بیش‌تر از اینکه واقعا ترسناک باشد، حالتی مرموز دارد. البته که خود این مرموز بودن ارزش تجربه خوبی به Amanda the Adventurer 2 داده است و مخصوصا داشتن چند پایان مختلف، باعث شده است تا ارزش تکرار بازی هم نسبتا بالا باشد. با این حال جنبه ترس بازی چندان قدرتمند نیست و قطعا می‌توانست تاثیرگذاری بیش‌تری داشته باشد.

Amanda the Adventurer 2 از نظر بصری نسبت به نسخه اول خود پیشرفت محسوسی داشته است. محیط‌ها با جزییات قابل‌قبولی به‌تصویر کشیده شده‌اند و مکمل این موضوع هم صداگذاری‌های خود بازی است که هم در زمینه صداپیشگی کاراکترها و هم از حیث صداهای محیطی که کمی چاشنی ترسناک هم دارند، می‌توان از کیفیت کلی آن‌ها رضایت داشت.

با در نظر گرفتن همه این موارد، می‌توان گفت که لذت بردن از Amanda the Adventurer 2 بیش‌تر به ذائقه شما در تجربه بازی‌های ویدیویی بستگی دارد؛ اگر از حل معماهای خلاقانه در یک ویدیو گیم لذت می‌برید، این بازی شانس زیادی برای جلب رضایت شما خواهد داشت. مخصوصا که نحوه تعامل با ویدیوها و آزادی‌عملی که بازی در این راه می‌دهد، گیم‌پلی آن را نسبت به نسخه قبلی عمیق‌تر و پرجزییات‌تر کرده است. با این حال اگر دنبال داستان غنی یا تجربه‌ای ترسناک به شکلی که واقعا بتواند شما را به وحشت بیندازد، هستید، شاید Amanda the Adventurer 2 چندان گزینه ایده‌آلی برای شما نباشد.