بررسی بازی The Rise of the Golden Idol؛ بهترین ادونچر سال

ما الان در دوره‌ای از تاریخ صنعت ویدیو گیم هستیم که اغراق نیست اگر بگوییم سبک ادونچر، به آن معنی اصیل و دقیق خود، به فراموشی سپرده شده است. اگر به دهه‌های ۹۰ میلادی و دوران اوج استودیوهایی مثل لوکاس آرتس نگاهی داشته باشیم، این سبک با بازی‌هایی مثل مانکی آیلند طرفداران بی‌شماری داشت و حسابی هم موفق بود. با این حال به مرور علاقه بازیسازها به توسعه چنین آثاری کم‌تر و کم‌تر شد و بازی‌های پر زرق و برق‌تر با اکشن‌های سینمایی جای آن‌ها را گرفت. اما هنوز هم گاهی جواهراتی کمیاب در این ژانر پیدا می‌شوند و The Rise of the Golden Idol، دقیقا یکی از همین آثار است؛ اثری ساخته استودیو Color Gray Games که شرکت Playstack هم وظیفه انتشار آن را برعهده داشته است و فردا رسما برای کامپیوتر، کنسول‌ها و موبایل منتشر خواهد شد.

The Rise of the Golden Idol دنباله بازی تحسین‌شده The Case of the Golden Idol است ولی از نظر داستان و روایت، وابستگی خیلی زیادی به نسخه اول ندارد و بدون بازی کردن آن هم می‌توان نسخه جدید مجموعه را کامل درک و تجربه کرد. وقایع بازی در دهه ۷۰ میلادی جریان دارند و در اولین برخورد با آن، شاهد صحنه‌ای هستیم که مردی در آسایشگاهی روانی، در حال خفه کردن یکی از نگهبان‌ها است.

بازی در قالب این پرونده ساده، مکانیک‌های گیم‌پلی خودش را معرفی می‌کند. در اولین اقدام، شما باید صحنه پیش‌روی خود را کاملا بررسی کنید که برای این منظور، نشانه‌هایی هم در قسمت‌های محیط قرار گرفته‌اند و با کلیک روی آن‌ها، می‌توانید کلید واژه‌های مرتبط را ثبت کنید. پس از بررسی کامل صحنه‌ها و جمع کردن همه این کلید واژه‌ها، باید سعی کنید تا از طریق آن‌ها قصه آن پرونده را به شکلی درست و منطقی و بر اساس سرنخ‌هایی که با بررسی محیط به‌دست آورده‌اید، تعریف کنید. این کار هم با جاگذاری واژه‌ها در قسمت خالی جمله‌ها صورت می‌گیرد و اگر همه‌چیز را درست انجام بدهید، در واقع آن پرونده را حل می‌کنید و نتیجه ماجرا مشخص می‌شود.

تجربه The Rise of the Golden Idol من را بیش از هر اثر دیگری و البته به استثنای نسخه قبلی خود این مجموعه، یاد Return of the Obra Dinn انداخت که در آن هم نتیجه‌گیری درست بر اساس چینش واژه‌ها و کلمه‌ها اهمیت زیادی داشت. از قضا The Rise of the Golden Idol، از یک جنبه دیگر هم نقطه قوت مشترکی با اوبرا دین دارد و آن هم روایت داستانی مرموز و در عین حال بسیار درگیرکننده است.

در ابتدای بازی، شاید چندان حس خوبی از داستان نگیرید؛ چرا که پرونده‌های اولیه تا حد زیادی حالتی کاملا متمایز از هم دارند؛ مثلا در جایی شاهد سقوط یک دانشمند معروف هستیم و در پرونده دیگر، سراغ زنی مرموز می‌رویم یا باید در یک زندان درگیر پیدا کردن هویت افراد شویم. اما هرچه بیش‌تر بازی را تجربه کنید و جلوتر بروید، کم کم همه این تکه‌ها به شکلی بسیار منطقی به‌هم وصل می‌شوند و اینجاست که به هوش و ذکاوت سازنده‌ها در خلق داستانی از قضا بسیار منسجم و درست و حسابی پی می‌بریم که اشاره‌های جالبی هم به نسخه قبلی دارد ولی همانطور که اشاره کردم، اصلا لزومی به تجربه آن نسخه برای درک دنباله بازی نخواهید داشت.

اما اجازه بدهید بحث داستان را کنار بگذاریم و باز روی اصلی‌ترین ویژگی مثبت The Rise of the Golden Idol یعنی معماهای درجه‌یک آن متمرکز شویم. بدون اغراق و بزرگنمایی، ساخته استودیو Color Gray Games در این زمینه عملکرد بسیار درخشانی داشته است. چند پرونده اول بازی را به‌سادگی می‌توان پشت سر گذاشت و حتی گاهی با کمی تقلب و جای‌گذاری شانسی کلمه‌ها در جاهای خالی، به نتیجه رسید ولی به مرور زمان، پرونده‌ها و صحنه‌ها پیچیده‌تر می‌شوند و عملا بدون دقت به تک تک سرنخ‌ها و جزییاتِ آن‌ها، نمی‌توان راه‌حل درست را پیدا کرد.

یکی از ویژگی‌های مثبت بازی، داشتن شیب درستی برای معرفی مکانیک‌های جدید خودش است. مثلا اگر در ابتدا فقط کافی باشد که خود اتفاقی را که رخ داده است متوجه شوید و شرح آن را با کلمه‌هایی که به‌دست آورده‌اید بنویسید، به مرور موارد جدیدی هم به بازی اضافه می‌شوند. مثلا در یکی از پرونده‌ها باید کشف کنید که هر یک از زندانی‌ها، ساکن کدام سلول زندان هستند و اسم آن‌ها را هم پیدا کنید؛ چرا که بدون انجام دادن این کارها، شرح اتفاق نهایی بسیار دشوار خواهد بود. یا در صحنه‌ای دیگر، باید اسم شخصیت‌های یک فیلم را پیدا کنید تا بعد آن را به افراد حاضر در صحنه نسبت بدهید و از این طریق به راه‌حل نهایی برسید.

موارد دیگر زیادی هم در این روند بازی دیده می‌شوند و مثلا به مرور شرح روایت صحنه‌ها ممکن است چند قسمتی باشد و پس از حل قسمت اول، باید سراغ قسمت بعدی آن بروید. یا حتی در موردی، شما در واقع در دو بازه زمانی باید صحنه جرم را بررسی کنید و با سوییچ بین آن‌ها، بتوانید در نهایت نتیجه‌گیری درستی داشته باشید. این جنبه از بازی و مرور مکانیک‌ها و ویژگی‌های جدید به مرور زمان، باعث می‌شود تا روند آن هرگز یکنواخت و تکراری نشود و اصطلاحا بازی همیشه چیز جدیدی در چنته داشته باشد که با آن بتواند شما را غافلگیر کند و درست زمانی که فکر می‌کنید دیگر یک کاراگاه حرفه‌ای شده‌اید و هر معمایی را می‌توانید به‌راحتی حل کنید، چالش‌های جدید و صد البته بسیار جذابی پیش‌روی شما قرار بدهد.

هرکدام از چپترهای بازی، خودشان شامل بررسی چند صحنه جرم می‌شوند که ابتدا باید آن‌ها را به شکل مستقل بررسی کنید و به نتیجه برسانید. با انجام این کار، یک سری اطلاعات جدید راجع به کلیت داستان به‌دست خواهید آورد و پس از اینکه تمام سناریوها را کامل کردید، باید دقیقا مثل یک کاراگاه زبده همه آن‌ها را کنار هم قرار دهید و با کلید واژه‌هایی که به‌دست آورده‌اید، داستان نهایی آن چپتر را کامل کنید. این موضوع حس کاراگاهی بسیار شیرینی به مخاطب القا می‌کند.

مورد مثبت دیگر The Rise of the Golden Idol از حیث معماها، دقت بسیار زیاد به جزییات ریز است که شما را شیفته خلاقیت ذهن توسعه‌دهنده‌هایش می‌کند. در واقع طراحان پازل‌های بازی، انگار به تک تک جمله‌ها و حتی تصاویر ثبت‌شده در سرنخ‌های محیطی اهمیت داده‌اند و مخصوصا پس از پیش‌روی و رسیدن به پرونده‌های پیچیده‌تر، برای اینکه بتوانید به نتیجه برسید، باید عملا چند مورد از این سرنخ‌ها را به حافظه بسپارید و با کنار هم قرار دادن آن‌ها، به نتیجه برسید. این موضوع بازی را به تجربه‌ای واقعا چالش‌برانگیز تبدیل می‌کند ولی نکته مهم، این است که تمام این چالش‌ها راه‌حلی کاملا منطقی دارند و همه‌چیز در واقع دقیقا جلوی چشم شما است و فقط باید خودتان بتوانید استنباط درستی از آن‌ها داشته باشید. این موضوع باعث شد تا در The Rise of the Golden Idol، بارها و بارها و پس از پیدا کردن راه‌حل، حس بسیار شیرینی از پشت سر گذاشتن یک چالش درست و حسابی را تجربه کنم و راستش را بخواهید، چند باری هم خودم را احمق خطاب کنم که چطور نکته واضحی را که دقیقا جلوی چشمم بود متوجه نشده‌ام و به جای راه‌حل ساده موضوع، سراغ برداشت‌های بسیار پیچیده‌تری رفته‌ام!

تمام این موارد، باعث شده‌اند تا حل کردن معماهای The Rise of the Golden Idol تا انتهای بازی شدیدا لذت‌بخش باقی بماند و حتی پس از تمام شدن آن، خیلی زود دلتان برای معماهای بیش‌تر و چالش‌های جدیدتر تنگ شود؛ به بیان دیگر، The Rise of the Golden Idol از آن دست آثاری است که گیمر را معتاد تجربه خودش می‌کند و با توجه به اینکه کمتر اثر مشابهی هم می‌توان در بازار پیدا کرد، پس از تمام شدن آن به قول یکی از دوستان حس افسردگی تمام شدن یک بازی واقعا خوب نصیب مخاطب می‌شود! البته سازنده‌ها قرار است در سال ۲۰۲۵ بسته‌های الحاقی مختلفی برای بازی عرضه کنند تا کمی این دلتنگی کمتر شود.

راستی اگر در حل معماهای بازی به مشکل بخورید، می‌توانید از سیستم راهنمایی آن هم استفاده کنید؛ ولی در مجموع با اثری چالش‌برانگیز طرف هستیم و خیلی وقت‌ها حتی اگر واضح‌ترین حالت این راهنمایی‌ها را هم انتخاب کنید، قرار نیست بازی مستقیم راه‌حل را به شما ارائه دهد. این موضوع شاید برای افرادی که تجربه زیادی در آثار ادونچر ندارند کمی آزاردهنده باشد و به معنی واقعی کلمه باعث گیر کردن آن‌ها در حل معماها شود، ولی اگر شیفته این ژانر از بازی‌ها باشید، در نهایت راهی برای حل معماها پیدا خواهید کرد و از لذت کشف راه‌حل حسابی کیف خواهید کرد.

The Rise of the Golden Idol از نظر بصری طراحی بامزه‌ای دارد؛ شخصیت‌ها و محیط‌ها در عین طراحی ساده، هویت منحصربه‌فرد خودشان را دارند و فضاسازی کلی هم کاملا متناسب با تجربه‌ای کاراگاهی و معمایی است. البته یکی از مواردی که می‌توانست بهتر هم کار شود، بحث رابط کاربری (UI) بازی است. مخصوصا در پرونده‌هایی که با تعداد زیادی از واژه‌ها روبه‌رو هستیم، باز کردن چند پنجره کنار هم و تلاش برای پیدا کردن ارتباط منطقی بین واژه‌ها و جمله‌هایی که باید تکمیل شوند، کمی سخت می‌شود. بازی از حیث موسیقی هم وضعیت قابل‌قبولی دارد و ایراد خاصی نمی‌توان از آن گرفت.

به‌طور کلی، The Rise of the Golden Idol اثری واقعا ارزشمند و لایق احترام در ژانر ادونچر و کاراگاهی است؛ در دورانی که کمتر شاهد بازی‌هایی در این سبک هستیم، ساخته استودیو Color Gray Games می‌تواند برای مدتی عطش عاشقان حل معما را سیراب کند. مخصوصا که خلاقیت در طراحی این معماها موج می‌زند و عوامل دیگری مثل داستان درگیرکننده و طراحی‌های متناسب ارزش بازی را بالاتر هم می‌برند. پس اگر به آثار ادونچر، مخصوصا از نوع کاراگاهی علاقه دارید، اصلا و ابدا نباید تجربه The Rise of the Golden Idol را از دست بدهید.