نگاهی به بسته الحاقی Forget Celebrations بازی This War of Mine؛ جنگ هرگز تغییر نمیکند
بازی This War of Mine بدون شک یکی از متفاوتترین آثار مرتبط با جنگ در دنیای ویدیو گیم است. در حالی که در خیلی از بازیها، گیمر در نقش سرباز یا بهطور کلی مبارزینی قرار میگیرند که برای اهداف خود میجنگند، This War of Mine روایتگر داستان انسانهایی است که تحت تاثیر جنگ، خانه و زندگیشان تهدید شده است و حال باید در جهانی جنگزده، برای زنده ماندن تلاش کنند. تا به امروز بستههای الحاقی مختلفی برای This War of Mine منتشر شده است و در جدیدترینِ آنها، شاهد عرضه بستهای با نام Forget Celebrations برای آن بودیم.
استودیو ۱۱ بیت بسته Forget Celebrations را با اهداف خیرخواهانه عرضه کرده است و تمام درآمد حاصل از فروش آن، صرف خیریهها میشود. اما فارغ از این مساله و کار ارزشمند سازندگان، خود Forget Celebrations از نظر گیمپلی هم تجربهای آشنا ولی ارزشمند بهحساب میآید که ارزش تجربه خوبی دارد.
Forget Celebrations داستان شخصیتی به نام کاتیا را روایت میکند؛ نویسندهای که مشغول نوشتن کتابی در مورد جنگ و اثرات مخرب انسانی آن است. با این حال برخورد موشکی به نزدیکی محل زندگی کاتیا، باعث مجروح شدن او و صد البته تغییر مسیر زندگیاش میشود. از اینجا به بعد، تجربه Forget Celebrations آغاز میشود و شما با هدایت کاتیا و دو شخصیت دیگری که یکی از آنها کاراکتری آشنا است، باید برای زنده ماندن تلاش کنید و در کنار آن، کتاب کاتیا را هم به سرانجام برسانید.
بسته الحاقی جدید بازی از نظر گیمپلی، تجربهای آشنا است. در طول روز میتوانید در خانه مشغول ساخت و ساز شوید یا کارهایی مثل نوشتن کتاب کاتیا را انجام دهید. در طول شب هم باید راهی مناطق دیگر شهر شوید و برای بهدست آوردن اطلاعات، منابع، غذا یا دارو تلاش کنید. یکی از ویژگیهای مثبت همیشگی This War of Mine، قدرت بسیار بالای بازی در بهتصویر کشیدن تاثیرات جنگ در بیرحمترین و تلخترین حالت ممکن بوده است؛ ویژگیای که هرچند تجربهای غمانگیز و از نظر احساسی آزاردهنده را در بازی رقم میزند، ولی در عین حال نشان از قدرت بالای روایت بازی دارد که میتواند چنین تاثیری در مخاطب بهجا بگذارد.
Forget Celebrations هم از این قاعده مستثنی نیست و این واقعیت که در جنگ هیچچیز خوشحالکنندهای وجود ندارد، با تار و پود آن تنیده شده است. برای انتقال این مفهوم، بازی از ابزارهای مختلفی استفاده میکند؛ از طرفی به مرور که کتاب کاتیا کامل میشود، میتوانید تجربیات تلخ او را بخوانید. از طرف دیگر، این بیرحمی در ساختار گیمپلی بازی هم نقش پررنگی دارد و در جریان گشت و گذارهایی که شبانه برای منابع دارید، به افرادی برخواهید خورد که یا در اثر وضعیت شهر و برای دفاع از آخرین داشتههای خودشان تبدیل به انسانهایی وحشی شدهاند یا اینکه برعکس، این خوی وحشی را در کاراکتر خودتان بیدار میکنید و برای کسب آنچه که میخواهید، خیلی راحت جان انسانی بیگناه را میگیرید.
جدا از این ویژگی، Forget Celebrations بیشتر از هر چیزی در مورد تصمیمگیری است و همین تصمیمها در نهایت میتوانند به مرگ یا زندگی کاراکترهای شما ختم شوند. مثلا ممکن است گاهی افرادی به خانه شما بیایند و درخواست آیتمی مثل یک بانداژ را داشته باشند؛ اینجا بسته به تصمیمی که میگیرید، سرنوشت متفاوتی در انتظارتان خواهد بود و گاهی مثلا مهربانی بیش از حد، میتواند در نهایت به قیمت جان یکی از کاراکترهای خودتان تمام شود.
تمام این موارد، در نهایت تجربهای چالشبرانگیز و درگیرکننده از Forget Celebrations رقم میزنند. با این حال اگر صرفا بخواهیم از منظر گیمپلی این بسته الحاقی را بررسی کنیم، باید به این نکته اشاره کرد که Forget Celebrations بیشتر مناسب افرادی است که تا الان بازی اصلی و محتویات دیگر This War of Mine را تجربه کردهاند. در صورتی که جزو این افراد نیستید، احتمالا در تجربه بسته الحاقی آن به دلیل سختی نسبتا بالا کمی دچار مشکل خواهید شد و پیشنهاد میکنم اول سراغ بازی اصلی بروید و بعد این DLC را تجربه کنید.
بهطور کلی، Forget Celebrations داستان جدیدی در راستای تجربه آشنای بازی This War of Mine ارائه میدهد که قطعا ارزش چند ساعت وقت گذاشتن و بازی کردن را دارد. جدا از خود بازی، اقدام استودیو ۱۱ بیت در عرضه این DLC و پرداخت درآمد آن به انجمنهای خیریهای که از انسانهای جنگزده حمایت میکنند، کار ارزشمندی است که نشان میدهد ویدیو گیم میتواند گاهی فراتر از صرفا سرگرمی هم باشد.