بررسی نسخه ارلی اکسس بازی Gravelord؛ بازگشت به ریشه‌های شوتر اول شخص
اگر دنیای بازی‌های ویدیویی را به دقت در چند سال اخیر دنبال کرده باشید، حتما می‌دانید که شوترهای اول شخص کلاسیک که به اصطلاح به آن‌ها Boomer Shooter (به معنی شوترهای پیرمردی) گفته می‌شود، بازار داغی دارند. این بازی‌ها، مکانیزم‌های شوترهای دهه ۹۰ میلادی را به همراه گرافیک پیکسلی عرضه می‌کنند تا پیرمردهای گیمر (مثل من) را که از هزاران نسخه کال آف دیوتی و بتلفیلد خسته شده‌اند، سرگرم نگه دارند. جالب است بدانید که اکثر این «بومر شوتر»ها توسط استودیوهای مستقل و کوچک و گاها تیم‌های تک‌نفره ساخته می‌شوند.
حالا بازی Gravelord که یکی از مورد انتظارترین بومر شوترهای سال‌های اخیر بود، در قالب نسخه پیش‌نمایش (Early Access) عرضه شده و ادعا می‌کند که بی‌نقص‌ترین تجربه را از شوترهای دهه ۹۰ میلادی ارائه می‌دهد. استودیوی سازنده این بازی، یعنی Fatbot Games که در کشور اسلواکی قرار دارد، فقط از ۶ نفر تشکیل شده که تا به حال دو بازی را منتشر کرده‌اند و Gravelord سومین بازی آن‌ها محسوب می‌شود. این استودیو می‌گوید که برای ساخت این بازی از Doom و Quake الهام گرفته و سعی کرده با گرافیکی مدرن‌تر و یک سری المان امروزی، فرمول موفق آن‌ها را تکمیل کند. حتی مثل Doom و Quake، صورت شخصیت اصلی بازی هم همیشه در وسط صفحه نشان داده می‌شود و هر چقدر که جونتان کمتر باشد، صورت او هم زخمی‌تر و خونین‌تر می‌شود.
طبق گفته استودیوی سازنده Gravelord، یکی از مهمترین بخش‌های شوترهای دهه ۹۰ میلادی که این روزها دیگر چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرد، وجود یک شخصیت اصلی خفن مثل Duke Nukem است که ۲۴ ساعته با تکه کلام‌هایش، نه‌تنها دشمنانتان را تحقیر، بلکه حس قدرت و شکست‌ناپذیری را در بازیکن تقویت کند.
داستان Gravelord، همان‌طور که نامش هم نشان می‌دهد (به معنی ارباب قبرستان) درباره یک نگهبان قبرستان است که مثل پدر و اجدادش، وظیفه نگهبانی و کفن و دفن مردگان را برعهده دارد. اما ظاهرا کسی که قاتل پدر او هم بوده، نوشیدنی خاصی را در اختیار مرده‌ها قرار می‌دهد تا بتوانند مرگ را دور بزنند و دوباره زنده شوند. طبیعتا این موضوع، شغل Gravelord را سخت می‌کند. حالا شما به‌عنوان ارباب قبرستان، باید بیل خود را به دست گرفته و به دنبال این شخص مرموز بروید. در جریان بازی می‌توانید یک سری «کمیک بوک» را از روی زمین جمع کنید که با خواندن آن‌ها با بخش‌های بیشتری از داستان بازی آشنا می‌شوید.
در همان ابتدای اولین مرحله بازی متوجه دوتا از مهمترین نقاط قوت Gravelord می‌شوید؛ یکی گرافیک رنگارنگ و جذاب آن که در عین شباهت زیاد به بازی‌های قدیمی، محیطی باحال، تاریک و پر از نورهای رنگارنگ را مقابل چشمانتان قرار می‌دهد. به طور کلی، از نظر بصری، Gravelord شباهت زیادی به قسمت دوم Project Warlock دارد که ترکیبی از حس نوستالژی با المان‌های امروزی به‌حساب می‌آید. مورد بعدی صداگذاری بازی است. سلاح‌های بازی همان‌طور که انتظارش را داشتیم، بلند، پر سر و صدا و حسابی گوش‌خراش هستند و حتی صداهای دیگر مثل صدای دشمنان، تکه‌تکه شدنشان و ناقوسی که با هر بار ذخیره شدن بازی به صدا درمی‌آید، همگی نوید تجربه‌ای خاص را می‌دهند. در کنار همه این‌ها، تکه‌کلام‌های شخصیت اصلی بازی هم به شما یادآوری می‌کند که چقدر دشمنانتان حقیر و ناچیز هستند. شاید بتوانیم تنها نقطه ضعف بازی را در این بخش، موسیقی آن بدانیم؛ چرا که اکثر بومر شوترها، موسیقی متال سنگین و هیجان‌انگیزی دارند که روند بازی را جذاب‌تر می‌کنند؛ ولی در Gravelord موسیقی خاصی وجود ندارد.
اولین و مهمترین سلاح شما در این بازی «بیل» است. بله، همان ابزار کارتان که به کمکش قبرها را می‌کنید. این بیل صرفا یک سلاح نیست؛ بلکه قابلیت‌های جادویی زیادی هم دارد که می‌توانید با کارت‌هایی که از روی زمین برمی‌دارید، آن‌ها را فعال کنید. وقتی سازنده بازی گفت که یک سری از المان‌های بازی‌های امروزی را به Gravelord اضافه کردیم، دقیقا متوجه منظورش نشدیم تا اینکه اولین کارت را از روی زمین برداشتیم. بله، Gravelord یک سری المان روگ‌لایک هم دارد و هر بار که کارتی را از روی زمین برمی‌دارید، می‌توانید قابلیت‌های خود را ارتقا داده و کارت جدیدی را روی لبه کلاه خود قرار دهید.
برای مثال می‌توانید بیل خود را روی زمین بگذارید تا به تمام دشمنانی که از کنارش رد می‌شوند، رعد و برق بزند یا آن را به منطقه‌ای پرتاب کنید و سپس همان‌جا ظاهر شوید. شاید دوست داشته باشید که همیشه با شاتگان لذت‌بخش بازی بجنگید، ولی هیچ‌وقت نمی‌توانید بیل را کنار بگذارید. در حقیقت این مکانیزم جابجایی یا به اصطلاح Teleport بیل، یکی از مهمترین ویژگی‌های آن به‌حساب می‌آید که حتی برای پیشرفت در مراحل بازی یا پیدا کردن راه‌مخفی‌ها، مجبورید از آن استفاده کنید.
صحبت از شاتگان کردیم، بد نیست اشاره‌ای هم به سلاح‌های گرم Gravelord کنیم. این بازی ۵ سلاح گرم دارد که شامل کلت، شاتگان دولول، مسلسل، موشک انداز و در نهایت، سلاح برقی می‌شود که هر کدام مزایا و معایب خودشان را دارند و برای شرایط خاصی کاربرد دارند. ولی با تک‌تک این سلاح‌ها می‌توانید زامبی‌ها و هیولاهایی را که به سمتتان هجوم می‌آورند، تکه‌تکه کنید و از صدای شلپ‌شلوپ خونی که از آن‌ها می‌ریزد، لذت ببرید. نکته مثبت اینکه همه سلاح‌های بازی قابل ارتقا هستند که با ارتقا آن‌ها، حالت‌های ثانویه شلیک فعال می‌شوند.
طراحی مراحل یکی از نقاط قوت Gravelord محسوب می‌شود. برخلاف اکثر بومر شوترها، نقشه مراحل گیج‌کننده نیست و لازم نیست بعد از اینکه دکمه‌ای فشار دادید، دنبال این بگردید که چه دری و کجا باز شد. همه مراحل (حداقل این‌هایی که در نسخه Early Access هستند) خیلی با دقت و تمیز طراحی شده‌اند و واقعا هیچ‌وقت احساس گم‌شدن یا اعصاب‌خوردی در روند بازی نداشتم. در پایان هر مرحله، درست مثل همه بومر شوترها، به شما آمار و ارقامی نشان داده می‌شود که می‌گوید چقدر از راه‌مخفی‌های بازی را پیدا کرده‌اید، چند درصد از دشمنان را کشته‌اید و چقدر از آیتم‌ها را از روی زمین برداشته‌اید.
در نهایت باید به بحث فنی Gravelord هم اشاره کنیم. این بازی برای نصب چیزی حدود ۴-۵ گیگابایت فضا نیاز دارد و حتی با یک سیستم ضعیف با پردازنده Core i5 نسل قدیمی، ۸ گیگابایت رم و کارت گرافیک آنبورد هم می‌توانید آن را به‌راحتی اجرا کنید؛ بنابراین دغدغه‌ای از بابت نرخ فریم یا روان اجرا شدن بازی وجود ندارد. نسخه Early Access گریولورد به زودی برای کامپیوتر عرضه می‌شود که ۸ مرحله دارد. استودیوی سازنده وعده داده که در نسخه نهایی این بازی، علاوه بر مراحل بیشتر، بخش Level Editor هم اضافه می‌شود که به کمک آن می‌توانید خودتان مراحل مختلفی را برای بازی طراحی کنید.
بازی Gravelord با اینکه فعلا در نسخه Early Access قرار دارد، ولی نوید تجربه یک شوتر اول شخص کلاسیک عالی را می‌دهد. همه المان‌هایی که باعث موفقیت Doom و Quake شده بودند، در این بازی هم رعایت شده و یک سری مکانیزم جدید مثل المان‌های روگ‌لایک و امکان ارتقا سلاح‌ها و قابلیت‌ها هم به آن اضافه شده است؛ اما Gravelord در زیر پوسته جدیدش، یک شوتر کلاسیک است. خبری از پرکردن خشاب نیست، جونتان مثل کال آف دیوتی به خودی پر نمی‌شود و برای باز کردن درهای پیش‌رویتان باید به دنبال کلیدهای رنگی بگردید. از همه مهم‌تر، شخصیت اصلی با تکه‌کلام‌ها و تحقیر کردن هیولاها، این حس را منتقل می‌کند که انگار برای بار اولین Duke Nukem یا Blood بازی می‌کنید؛ بنابراین اگر می‌خواهید تجربه بازی دوران کودکیتان را زنده کنید، Gravelord را از دست ندهید. اگر هم می‌خواهید تا زمان نسخه نهایی آن منتظر بمانید، می‌توانید سراغ نزدیک‌ترین رقیب آن، یعنی بازی Hellbound بروید. از آنجایی که نسخه Early Access این بازی را بررسی کردیم، نمره‌ای به آن نمی‌دهیم؛ ولی اگر همین کیفیت در نسخه نهایی آن هم رعایت شود، بعید است که نمره‌ای کمتر از ۸٫۵ از من دریافت کند.
بازی Gravelord روی کامپیوتر بررسی شد و کد آن توسط ناشر در اختیار زومجی قرار گرفت.