بررسی بازی Shadow of the Orient؛ برای عاشقان بازی‌های رترو

اگر جزو نسلی باشید که با بازی‌های کنسول‌هایی مثل سگا یا نینتندو بزرگ شده‌اند، احتمالا Shadow of the Orient می‌تواند به اثری شدیدا دوست‌داشتنی برای شما تبدیل شود. بازی به‌وسیله استودیو اسپیس‌لب ساخته و منتشر شده است و پس از عرضه روی پی سی در اواخر سال ۲۰۲۴، نسخه کنسولی آن هم به‌زودی منتشر می‌شود و به همین مناسبت نگاهی به تجربه بازی داشته‌ایم. Shadow of the Orient چه از حیث طراحی‌های پیکسل‌آرتی و چه حتی مکانیک‌های بازی، شدیدا حس و حال آثار رترو و قدیمی را دارد و دقیقا مثل همان بازی‌ها، می‌تواند حسابی مهارت‌های مخاطب را به چالش بکشد.

داستان Shadow of the Orient در سرزمینی خیالی به نام Orient جریان دارد که مردمان آن‌ها سال‌های طولانی در صلح و آرامش زندگی کرده‌اند؛ با این حال ظهور نیرویی اهریمنی آرامش این سرزمین را به‌هم می‌زند و حالا گیمرها باید در نقش کاراکتری که ظاهری شبیه به مبارزین آسیای شرقی دارد، به نبرد با این هیولاها بروند.

Shadow of the Orient اثری کاملا اکشن و پلتفرمر است؛ به این معنی که در بازی نه خبری از المان‌های روگ‌لایک است و نه حتی ویژگی‌های سبک مترویدوینیا و همین موضوع هم آن را بیش‌تر شبیه به بازی‌های رترو کرده است. در صورت مرگ در هر یک از مراحل بازی، شما صرفا به چک‌پوینت قبلی برگردانده می‌شوید و تجربه بازی هم حالتی مرحله‌ای دارد که در هر مرحله، محیطی با حس و حالی متفاوت در انتظار گیمر خواهد بود.

اما اگر تصور می‌کنید با این المان‌ها، Shadow of the Orient تبدیل به اثری ساده می‌شود، سخت در اشتباه هستید. چه جنبه‌های پلتفرمر و چه جنبه‌های اکشن بازی، درجه سختی نسبتا بالایی، مخصوصا در مقایسه با بازی‌های امروزی دارند. دشمنان بازی با تنوع مناسب خود، می‌توانند حسابی شما را به دردسر بیندازند و کوچک‌ترین اشتباهی در پرش‌ها یا زمان‌بندی ضربه‌ها، می‌تواند منجر به ضربه خوردن شود. درجه سختی بازی به مرور در مراحل افزایش پیدا می‌کند و مراحل پایانی بازی، حسابی چالش‌برانگیز هستند. با اینکه درجه‌سختی بالا، پشت سر گذاشتن موانع آن را شیرین‌تر کرده است ولی گاهی هم این حس به گیمر دست می‌دهد که برخی از این چالش‌ها کمی ناعادلانه هستند و حتی فارغ از سطح مهارت شما، انگار در برخی قسمت‌ها ناگزیر به ضربه خوردن و آسیب دیدن هستید.

برای مقابله با دشمنان، شخصیت بازی در ابتدا صرفا به مشت مجهز است ولی به مرور با گشتن در مراحل، می‌توانید سلاح‌های سرد یا حتی پرتابی مختلفی به‌دست بیاورید و با آن‌ها حساب دشمنان را برسید. مراحل بازی با اینکه خطی هستند، اما وسعت نسبتا زیادی دارند و در هر مرحله، می‌توانید با گشتن محیط‌ها نسبت به آزاد کردن مردمِ زندانی‌شده یا حتی باز کردن جعبه‌ها اقدام کنید که پاداش‌های ارزشمندی هم برای گیمر به‌ارمغان می‌آورند.

اما یکی از مسائل بازی، کوتاه بودن بیش از حد تجربه آن است. Shadow of the Orient را حتی با وجود چالش مراحل، نهایت در سه چهار ساعت می‌توان به پایان رساند. البته بازی در کنار بخش داستانی، حالتی چالش‌محور هم دارد که می‌توان برای مدتی هم با آن سرگرم شد.

در بین مراحل داستانی بازی، Shadow of the Orient چند باس فایت هم برای گیمرها تدارک دیده است. جذابیت اصلی این باس فایت‌ها، به چالش کشیدن مهارت‌های پلتفرمینگ و مبارزه‌ای به‌صورت همزمان است و معمولا باید با سرعت‌عمل کافی، بتوانید از بین شلیک‌های دشمنان جاخالی بدهید و در موقعیت مناسب، به او ضربه بزنید. باس فایت‌های بازی کیفیت قابل‌قبولی دارند و تنوع خوبی بین مراحل ایجاد می‌کنند.

سازنده‌های Shadow of the Orient، گرافیک بازی را به شکلی پیکسلی طراحی کرده‌اند که در کنار تداعی کردن حس و حال نوستالژیک، با کیفیت خوبی هم اجرا شده است. محیط‌های بازی تنوع مناسبی از حیث بصری دارند و از مناطق برفی گرفته تا قسمت‌های سرسبز را می‌توان در آن‌ها دید. دشمنان و شخصیت اصلی بازی هم با جزییات بصری مناسب و انیمیشن‌های روانی طراحی شده‌اند و در مجموع، جنبه‌های بصری و حتی صوتی Shadow of the Orient نمره قبولی را می‌گیرند.

در مجموع، Shadow of the Orient هرچند حرف تازه‌ای برای گفتن در بین آثار هم‌سبک خود ندارد و تجربه کوتاهی هم ارائه می‌کند، ولی حس نوستالژی شیرینی برای طرفداران آثار اکشن و پلتفرمر دوبعدی به‌ارمغان می‌آورد و می‌تواند ارزش یک بار تجربه را داشته باشد.