بررسی بازی موبایل Call of Duty: Heroes
اکتیویژن را میتوان در زمرهی ناشران چیره دست و قدرتمند صنعت بازیهای ویدیویی به حساب آورد. استفاده از نام IP های پر درآمدی که در اختیار دارد و عرضه سالانه آنها با کوچکترین تغییرات و کسب سود بسیار بالا، از شگردهای این ناشر مطرح است. حال که به نوعی در بازار بازیهای تیراندازی اول شخص نظامی حرف اول را میزند، نوبت به پلتفرم تلفنهای هوشمند رسیده است. این بار با همان سبک همیشگی و نسخههای موبایلی سری CoD، مانند Strike Team رو به رو نیستیم، بلکه اکتیویژن اینبار سعی دارد تا معروفترین بازی خود را وارد سبکی کند که عنوان Clash of Clans در آن حکمروایی میکند. دلیل اصلی این حرکت، به طور حتم سود و موفقیت بازی محبوب Clash of Clans است و اکتیویژن از پتانسیل نام Call of Duty بهره جسته تا درآمد و استقبال از Heroes تضمین شود. حال به سراغ بررسی بازی Call of Duty: Heroes میرویم تا ببینیم در کار خود موفق بوده است یا خیر.
همانطور که گفته شد، بازی شباهت بسیار زیادی به Clash of Clans (به اختصار CoC) دارد و پایه آن بر اساس گیمپلی این بازی بنا شده است. در بازی ۴ رکن جمع کردن منابع، ساخت نیرو و حمله به دیگران، ارتقا پایگاه و دفاع از منابع، حرف اول را میزنند. منابع بازی طلا و نفت هستند که با آنها میتوان به ساخت سرباز یا ارتقا ساختمانها پرداخت. برای کسب منابع بیشتر، باید شروع به غارت و حمله به دیگران کنید. در دو حالت کمپین تک نفره و PvP ( بازیکن در برابر بازیکن) که به مقر دیگران حمله میکنید، این منابع به دست میآیند و با توجه به میزان خسارتی که وارد میکنید، تا ۳ ستاره به شما تعلق میگیرد. تا به اینجا مورد جدیدی ندیدیم که بخواهیم از آن به عنوان یک ویژگی منحصر به فرد یاد کنیم و اکثر آنها در بازیهای دیگر هم یافت میشود. فقط الگوبرداری به اینجا ختم نمیشود و کار حتی به کپی از عناوین دیگر رسیده است و باعث شده Heroes هویتی از خود نداشته باشد.
کلاس بندی سربازان فقط تغییری در نام خود دیده و بدون کوچکترین خلاقیت طراحی شدهاند. در قسمت مبارزات تنها کاری که باید انجام دهید این است که سربازان را به خوبی در میدان نبرد پیاده کنید. ما چنین سبکی را در بازی Star Wars: Commander هم تجربه کردیم که مبارزات اهمیت ویژهای دارند ولی در اینجا خبری از توجه به سابقه و نام Call of Duty نیست و فقط در میان مبارزات، حضور شخصیتهای نامآشنای سری مانند کاپیتان پرایس و مکتاویش مقداری کمک میکنند تا بازی جذاب شود. بعد از مبارزات نه چندان جالب که اکثرا به باخت و از دست دادن امتیاز ختم میشود، مشکلات دیگری هم کم کم ظاهر میشوند. در بحث دفاع از منابع و ارتقاء مقر برای جلوگیری از موفقیت دشمنان، کافی است طوری نقشه خود را بچینید که حریف نتواند از شبه باگهای ساختمانهای دفاعی استفاده کند و تمام مقر را با خاک یکسان کند. در اینجا هم استراتژی تقریبا معنایی ندارد و فقط میتوانید نظارهگر پتانسیلهای از دست رفته توسط سازندگان بازی باشیم.
به طور کلی سازندگان بازی که در پی طراحی رابط کاربری ساده بودهاند، نتوانستهاند به هدفی که داشتند برسند و طراحی منوها با این که در ظاهر ساده به نظر میرسند، اما در هنگام کار گیجکننده خواهند بود. به عنوان مثال اگر اولین بارتان باشد که به بازی مشغول میشوید، پیدا کردن قهرمان در حین مبارزات باعث دردسر میشود. دیگر قسمتها هم به همین شکل است و تغییر زاویه دوربین که به صورت مداوم در حین مبارزات انجام میشود، باعث سردرگمی و از دست دادن تمرکز بر روی عملیات خواهد شد.
محیط و تمامی مدلهای بازی سهبعدی طراحی شده اند و جزئیات قابل قبول آنها همراه نورپردازی مناسب، سبب شده تا Heroes یک بازی کاملا ضعیف نباشد. امکان تغییر کیفیت سایهها در تنظیمات، مورد بسیار خوبی است که باعث میشود مخاطب با توجه به قدرت تلفن هوشمند خود، به نرخ فریم مناسب دست پیدا کند. البته این قسمت از بازی خالی از مشکل نیست و نوعی خشک بودن مدلها و انیمیشنهای مصنوعی مشاهده میشود که کمی از لذت بازی میکاهد. اما در کل سازندگان در بخش گرافیکی تلاش بسیاری کردهاند و اغلب کسانی که به بازیهای موبایل مشغول هستند، در اولین نگاه متوجه کیفیت بالای جلوههای بصری خواهند شد. دانلود از گوگلپلی/ دانلود از آیتونز/ دانلود از ویندوز استورتهیه شده در زومجی
Call of Duty: Heroes
نقاط قوت
- کنترل کاراکترهای آشنای این مجموعه در یک بازی استراتژیک
- طراحی محیط قابل قبول
- تنوع در نوع حملات
نقاط ضعف
- بیهویت بودن بازی و نداشتن خلاقیت
- نبردهای بدون استراتژی با توجه به سبک بازی
- عدم ایجاد انگیزه برای ادامه دادن بازی