کابوس‌وارترین بازی‌های دهه اخیر

در دنیای گِیم، بازی‌های ترسناک از جایگاه ویژه‌ای برخوردار هستند. آن‌ها می‌توانند قلب آدم را به تپش بیندازند و حتی تا مرز آشفتگی ما هم پیش روند. بازی‌های ژانر ترسناک علاوه براینکه دارای صحنه‌های وحشتناک هستند، مملو از لحظات و موقعیت‌های شگفت‌انگیز و دلهره‌آور هستند و از اتمسفر رعب‌آور و چشمگیری برخوردار هستند. این ژانر بازی‌هایی را در دل خود جای داده است که بعضا درکنار موقعیت‌های ترسناک، با درام رازآمیز و پیچیده خودشان ما را در مقام بازیکن به چالش کشیده و سردرگم می‌کنند. برای مشاهده بهترین بازی های ترسناک روی پلتفرم اندروید کلیک کنید.

دانلود از آپارات | تماشا در یوتیوب

اکنون که دهه‌ی ۲۰۱۰ را پشت سرگذاشته‌ایم، شاید بد نباشد نگاهی داشته باشیم به برخی از کابوس‌وارترین بازی‌های ویدئویی ۱۰ سال گذشته. اگر یکی از طرفداران این ژانر هستید که بخش بزرگی از زمان خودتان را صرف این بازی‌ها می‌کنید و خاطرات زیادی از مراحل این بازی‌ها در ذهنتان تلمبار شده که نیاز است دوباره آن‌ها را مرور کنید، با زومجی همراه باشید و این مطلب را از دست ندهید.

توسعه‌دهنده:رمدی اینترتینمنت

ناشر: رمدی اینترتینمنت

متاکریتیک: ۸۳

اگر سریال«

توئین پیکس»

و داستان‌های

استیون کینگ

در هم ادغام شوند، نتیجه‌ی کار بازی

آلن وِیک

از آب در می‌آید. بازی روایتگر داستان

آلن ویک

است، نویسنده‌ای که سعی دارد همسر مفقود شده‌اش را در شهر

برایت فالز

(Bright Falls) که شباهت فراوانی به شهرِ فیلم«

توئین پیکس»

دارد، پیدا کند. همچون نام شهر اتفاق‌های عجیبی مثل نیروهای سایه که توانایی‌های فرا طبیعی، آسیب‌ناپذیری و قابلیت تسخیر دارند

آلِن

را درگیر خود می‌کنند. بازی از صحنه‌های خشن و خونریزی برخوردار نیست، اما وقتی شما در مقام بازیکن توسط تاریکی شکار می‌شوید و به دام می‌افتید، یا زمانیکه نیروی تاریکی کل ساکنان شهر را در مقابل شما قرار می‌دهد، حس ترس خاصی به شما دست می‌دهد و هیچ چیز نمی‌تواند شما را مثل این مواقع تنها و ناتوان در دنیای مخوف بازی به حال خودتان رها کند.

توسعه‌دهنده: آیرون مانکی استودیوز

ناشر: الکترونیک آرتز

متاکریتیک: ۹۰

اگر قرار باشد بازی‌ای را مثال بزنیم که ترسی همراه‌با خورده شدن دست و پا داشته باشد باید از سری بازی‌های دد اسپیس (Dead Space) نام ببریم. دد اسپیس از داستان‌های فضایی ترسناک الهام گرفته است. در اینجا فضا عاملی است که باعث ترس ما می‌شود. فرض کنید موجودات بیگانه و وحشی با بدن های عجیب و غریب که از دل داستان‌های لاوکرافت بیرون آمده‌اند مدام قصد جان شما را می‌کنند و شما مجبور هستید با این کابوس کنار بیایید. با انتشار نسخه دوم کسی فکرش را نمی‌کرد که بازی مانند نسخه اول همانقدر ترسناک باشد، ولی کسانی که این تصور را داشتند اشتباه می‌کردند.

توسعه‌دهنده: بلوبر تیم

ناشر: اسپیر

متاکریتیک: ۷۲

این بازی ویدئویی توسط شرکت بلوبر تیم (Bloober Team) ساخته شده است. لیرز آو فییر (Layers of fear) یک بازی ترسناک روانشناختی است که سرنخ‌ها و تاثیرات خودش را از آثار مستقل ابتدایی دهه کپی کرده است. شما در نقش یک هنرمند دچار اختلالات روانی هستید و سعی دارید شاهکار خودتان را خلق کنید آن هم در عمارتی که مدام هرگوشه و کنار آن به طرز مخوفی تغییر می‌کند و هر از گاهی با معماهایی رو‌به‌رو می‌شوید که ذهن شما را به خودش مشغول می‌کند، با این اوصاف اگر فکر می‌کنید که حوصله حل معماهای سخت را دارید، این بازی برای شما ساخته شده است. همانند خیلی از بازی‌ها در این سبک، لیرز آو فییر مدام شما را مجبور می‌کند که در مورد اینکه چه چیزی واقعی است و چه چیزی حاصل تخیل است تصمیم بگیرید، همینطور از ما می‌خواهد که در تجربه سوررئالیستی شخصیت اصلی سهیم باشیم.

توسعه‌دهنده: سوپرمسیو گیمز

ناشر: سونی

متاکریتیک: ۷۹

آنتیل داون ( Until Dawn) یکی از بازی‌های انحصاری است که برای پلتفرم پلی‌استیشن 4 ساخته شده است. شما در این بازی می‌توانید سبک ماجراجویی خودتان را انتخاب کنید و با این کار روی روند داستان تاثیر بگذارید. تاثیرهای بازی از طیف گسترده‌ای از سبک‌های وحشت حاصل شده است، از اسلشرهایی مثل فیلم «جمعه، سیزدهم» گرفته تا افسانه‌های خیالی شامل کانیبالیسم و وِندیگو که در آن‌ها انسان با خوردن گوشت انسانی دیگر تبدیل به هیولا می‌شود. شما به‌عنوان بازیکن نه‌تنها باید از سایر شخصیت‌ها محافظت کنید بلکه باید در مواقع بحرانی بهترین تصمیم‌ها را بگیرید، همه این موارد به غیرقابل پیش‌بینی بودن بازی کمک می‌کند.

توسعه‌دهنده: تانگو کیم ورکز

ناشر: بتسدا سافت ورکز

متاکریتیک: ۷۵

یک بازی سوم شخص که کارگردان معروف شینجی میکامی آن را ساخته است، کسی که برای ساخت بازی رزیدنت ایول(Resident Evil) لقب «پدر سبک وحشت» را به خودش اختصاص داد. اما هرقدر رزیدنت ایول تاثیرگرفته از بی مووی‌ها، فیلم‌های زامبی، انگل‌ها و موجودات جهش یافته بود، The Evil Within بیشتر از تمی روان‌شناختی برخوردار است، عاملی که این بازی را به Silent Hill نزدیک‌تر می‌کند و چه کسی می‌تواند شخصیت‌های این بازی را، مثل کوئل، لورا و محبوب همه کیپر (Keeper) فراموش کند؟

توسعه‌دهنده: کپکام

ناشر: کپکام

متاکریتیک: ۸۶

نسخه ۷ رزیدنت ایول بعد از نسخه‌های ۵ و ۶ منتشر شد. از سرنخ‌هایی که به فیلم « کشتار با اره برقی در تگزاس»می‌رسد، تا اتمسفر دلهره‌آور و نبردهایی تکراری و عصبی کننده با رئیس خانواده و همینطور سکانس‌های نفرت‌انگیز، همه در این بازی جای دارند. اگرچه این نسخه نقطه عطفی در سری رزیدنت ایول بود اما لازم است در اینجا از ریمیک نسخه ۲ این مجموعه هم یادی کنیم که درواقع یک رستگاری معجزه‌آسا برای شرکت کپکام (Capcom) به همراه داشت.

توسعه‌دهنده: کریتو اسمبلی

ناشر: سگا

متاکریتیک: ۷۹

و بالاخره رسیدیم به این بازی که بیشترین قرابت را با نسخه اصلی فیلم «بیگانه» دارد. بیشتر بازی‌هایی که عنوان Alien را یدک می‌کشند برداشتی از بیگانه‌‌ی جیمز کامرون هستند. طرفدارهای سری بیگانه این حق را دارند که چیزی اتمسفریک‌تر را تجربه کنند که ترس را از مکان‌های خفقان‌آور و بسته به جان گیمرها می‌اندازد، یعنی تجربه‌ای مشابه شاهکار ریدلی اسکات. تو این بازی شما تکنیک‌های زیادی برای دفاع از خودتان دربرابر بیگانه‌ها دارید اما بیشتر زمانتان صرف پنهان شدن از دست بیگانه‌ها می‌شود که صدای خرناس آن‌ها را در نزدیکی خود می‌شنوید.

توسعه‌دهنده: ۷۷۸۰ استودیوز

ناشر: کونامی

متاکریتیک: ۸۵

شاید هیچوقت کونامی(Konami) را برای انتشار این بازی نبخشیم. پی.تی(P.T) یک تیزر برای یکی از نسخه‌های سری بازی Silent Hill بود که توسط هیدئو کوجیما و گیلرمو دل تورو طراحی و کارگردانی شده بود. باید گفت خود دمو نه‌تنها از سایلنت هیل که از خیلی بازی‌های ویدئویی دیگر ترسناک‌تر از کار در آمد. طیف زیادی از سبک‌های وحشت در این بازی به چشم می‌خورد که هر کدام قابلیت میخکوب کردن شما را دارند. شاید در آینده هیچوقت شاهد چنین ایده‌ای در ژانر وحشت نباشیم.

توسعه‌دهنده: رد برلز

ناشر: رد برلز

متاکریتیک: ۷۸

اوت لست (Outlast) جهش عظیمی در تعریف بازی‌های مستقل دهه ۲۰۱۰ بود که توسط شرکت کانادایی Red Barrels تهیه و منتشر شد. بازیکن در نقش یک روزنامه‌نگار به مکانی متروکه برای کشف حقیقت در مورد آزمایش‌های غیرانسانی سفر می‌کند. بازی از گیم‌پلی ساده‌ای برخوردار است، ولی تمرکز آن دقیقا روی باطنی‌ترین و درونی‌ترین ترس‌های ما قرار دارد. ترس از فضای‌های بسته و تاریک، تحت تعقیب قرار گرفتن، بی پناه و بی کمک بودن دربرابر دشمنی که تمام تلاشش را می‌کند که شما را به دام بیندازد.

طبق معمول همیشه قبل از اینکه ترسناک‌ترین بازی دهه اخیرو با هم مرور کنیم، یادی می‌کنیم از مواردی که تو این فهرست جای آن‌ها خالی است:

• Freddy Fazbear’s Pizzeria Simulator (سال ۲۰۱۷)
• Inside(سال ۲۰۱۶)
• Slender: The Eight Pages (سال ۲۰۱۲)
• Hellblade: Senua’s Sacrifice (سال ۲۰۱۷)
• SOMA (سال ۲۰۱۵)

توسعه‌دهنده: فریکشنل گیمز

ناشر: فریکشنل گیمز

متاکریتیک: ۸۵

میراثی که این بازی از خود به‌جای گذاشت را نمی‌شود اغراق شده دانست، بطوریکه موتور بازی‌سازی مستقل را از نو به راه انداخت. می‌توان گفت این بازی یکی از منحصربه‌فردترین نمونه‌های ژانر ترس و بقا است. بازیکن باید دنیِل را هدایت کند که در یک قلعه تاریک و بدشگون گیر افتاده است و مجبور است پازل‌های پیچیده را حل کند و خودش را از اتفاق‌های بدشگون در امان نگه دارد. بازی‌های کمی تا این حد می‌توانند حس تنهایی و بی پناه بودن را به وجود شما بیندازند به‌حدی که شاید برای مدتی بعد از تمام شدن بازی نخواهید تنها باشید تا به دام افسردگی بیفتید.