نقد فصل اول سریال The Umbrella Academy

این روزها تعداد سریال‌های ابرقهرمانی مانند فیلم‌ها در حال افزایش است و سالانه شاهد تولید و انتشار سریال‌های ابرقهرمانی متعددی هستیم که برخی از کیفیت بهتری نیز برخوردار هستند. بیشتر این سریال‌ها اقتباسی از کمیک‌های مارول یا DC است و کمتر سریال ابرقهرمانی طی این سال‌ها دیدیم که اقتباسی از کمیک‌های این دو غول بزرگ دنیای کمیک نباشد. در هرحال محبوبیت این سریال‌ها باعث شد تا دیگر ناشران بزرگ کمیک نیز به فکر ساخت سریال براساس کارهای خود بیفتند که شاید محبوبیت و شهرت آثار مارول یا DC را نداشته باشند، اما باتوجه‌به داغ بودن بازار فعلی قطعا فرصت بسیار خوبی ناشران کمتر شناخته شده است که نه‌تنها از ساخت فیلم یا سریال براساس کارهای خود سود ببرند، بلکه باعث شهرت آثار و مجموعه‌های خود نیز می‌شوند. شبکه نتفلیکس که بخش زیادی از شهرت خود را مدیون ساخت و انتشار سریال‌های اقتباس شده از دنیای مارول است، مدتی می‌شود که به‌دنبال ساخت اقتباس از دیگر کمیک‌ها است که یکی از این اهداف، ساخت اقتباس از کارهای دارک هورس است و سریال The Umbrella Academy یکی از اولین همکاری‌ها این دو بوده است. سریالی که بی‌شباهت به دنیای X-Men از مارول و Doom Patrol از دی سی نیست و شاید در نگاه اول به‌نظر می‌رسد که یک تقلید سطحی و درجه چندم از این مجموعه‌ها باشد، اما سؤال اصلی اینجا است نتفلیکس در یکی از مهم‌ترین تلاش‌های خود برای ساخت یک سریال ابرقهرمانی از یک مجموعه غیر مارولی یا DC موفق بوده یا خیر. در ادامه با زومجی و نقد فصل اول سریال The Umbrella Academy همراه باشید.

سریال The Umbrella Academy شباهت‌های غیر قابل انکاری به دنیای X-Men و حتی Doom Patrol دارد که صد البته خالق مجموعه یعنی جرارد وی نیز سابقه کار روی کمیک Doom Patrol را نیز داشته است. در هر حال سریال با روایتی نسبتا متفاوت کارش را آغاز و از همان ابتدا تفاوت‌های خودش را نیز آشکار می‌کند. برخلاف بسیاری از آثار ابرقهرمانی، سریال بیشتر از اینکه دنبال نجات دنیا یا صحنه‌های اکشن باشد، بیشتر روایت شخصی‌تری از شخصیت‌های سریال را ارائه می‌دهد تا جایی که حتی بیشتر از اینکه آن‌ها را مثل یک ابرقهرمان به تصویر بکشد، بیشتر به شکل یک شخصیت‌های خاکستری به تصویر کشیده شده‌اند که می‌توانند با اشتباهات خود به دیگران ضربه بزنند. سریال از جایی شروع می‌شود که به علت یک اتفاق تلخ در گذشته دیگر خبری از گروه ابرقهرمانی آکادمی آمبرلا نیست و حال هر شخص مشغول کاری است و مرگ پدر خوانده آن‌ها باعث می‌شود که دوباره آن‌ها به عمارت قدیمی بازگردند و دور هم جمع شوند. نکته جالبی که گروه ابرقهرمانی آکادمی آمبرلا دارد این است که مردم با آن‌ها مثل گروهی از سلبریتی‌ها رفتار می‌کنند و شهرتی مثل آن‌ها را دارند که نمونه مشابه آن را می‌توانیم در سریال The Boys هم ببینیم، اما در اینجا کمی داستان متفاوت است و یک اتفاق باعث پایان کار آن‌ها شده است. اگرچه از ابتدا می‌دانیم دنیا در حال به پایان رسیدن است و شاید هم انتظار داشته باشیم که جلوی آن گرفته شود، اما ما بیشتر غرق مشکلات شخصیت‌ها می‌شویم که هر شخص مشکلات متفاوتی دارد.

حتی این موضوع در مورد شخصیت‌های منفی مثل چاچا و هیزل هم صدق می‌کند و با اینکه نسبت به منبع اقتباس خود تفاوت دارند، اما روایت داستانی خوبی در داستان به آن‌ها داده شده تا حداقل احساس نکنیم که با دو شخصیت تک بعدی که هدف آن‌ها فقط متوقف کردن نامبر فایو است، مواجه هستیم که دقیقا عاشق شدن هیزل از همین نکات است که نشان می‌دهد هر شخصیت قابلیت تغییر را نیز دارد که این تغییر شخصیتی هم در داستان کاملا قابل لمس است حتی اگر این عشق به‌خاطر وجود دونات شکل گرفته شده باشد. هرچند شاید این احساس وجود داشته باشد که روند ابتدای سریال کمی کند است که صد البته باتوجه‌به نوع روایت داستان عادی است، اما از لحظه ورود نامبر فایو می‌توان گفت که روند کلی سریال با تغییر بزرگی مواجه می‌شود. درواقع نامبر فایو ستاره بی‌چون و چرای سریال است که مشخص می‌شود نمرده و هنوز زنده است و حال او در تلاش است تا مانع پایان یافتن دنیا شود. صد البته که نامبر فایو واقعا تنها شخصیتی است که به‌دنبال راهی برای متوقف کردن آخرالزمان است و همچنین تنها شخصیتی بود که دنبال استفاده از تمامی توانایی و قدرتش بود و همین حریص بودنش باعث شد تا به آینده سفر کند، اما باعث نشده تا ما با مشکلات وی مواجه نشویم. در طول تلاش نامبر فایو، شاهد سفر او به آینده و مشکلاتش هستیم که درواقع او با سفر به آینده متوجه پایان یافتن دنیا می‌شود و در دنیایی که تک و تنها است و در این دنیا قرار است تنها بزرگ شود، یک عروسک مدل لباس به تنها همدم وی در این دنیای خالی از سکنه تبدیل شده است.

ادامه این مطلب بخش‌هایی از داستان پایان فصل اول سریال The Umbrella Academy را فاش می‌کند

پایان فصل اول سریال The Umbrella Academy هم کمی قابل پیش‌بینی بود و هم کمی ما را غافلگیر کرد. درواقع از همان ابتدا یا حداقل از اواسط سریال تقریبا می‌دانستیم که چه چیزی می‌تواند باعث شروع آخر الزمان شود، اما مسیر آن طی قسمت‌های مختلف بارها تغییر کرد و باعث شد تا به برخی از مسائل شک پیدا کنیم. حتی این نکته که وانیا درواقع شخصی است که پایان دنیا را رقم خواهد زد، چیز قابل پیش‌بینی است و با اینکه در طول داستان شخصیت لئونارد یا سازمان مخوفی که دنبال تغییر نیافتن خط زمانی هست، را مسئول این اتفاقات می‌دانیم، اما در پایان مشخص می‌شود که خود خانواده هارگریوز باعث این اتفاق شوم شده‌اند. ما همان ابتدا متوجه می‌شویم که وانیا هم قدرتی دارد که به دلایلی کنترل شده و حداقل تا اواخر سریال از آن خبر ندارد. درواقع اینکه خود خواهر و برادرهای وانیا هستند که باعث می‌شوند تا وانیا به لئونارد پیبادی نزدیک‌تر و مقدمات شروع آخر الزمان محیا شود و در ادامه همین اختلافات درون خانوادگی که در طول سریال به آن پرداخته شده، باعث می‌شود تا وانیا که توانایی کنترل کردن قدرتش را ندارد، به مرز جنون و دیوانگی برسد و هرکسی که سر راه او قرار بگیرد، را کنار بزند و درنهایت باعث پایان دنیا شود. هرچند کار وانیا بی شباهت به جین گری/فینیکس نیست، اما درواقع چیزی که ما سال‌ها از فیلم‌های X-Men انتظارش را داریم و دو اقتباس ضعیف از داستان دارک فینیکس را شاهد بویم، حداقل در پایان فصل اول سریال The Umbrella Academy شاهد نمایش نسخه متفاوتی از آن هستیم تا حداقل کمی جای یک اقتباس خوب از دارک فینیکس را پر کند. درکنار فاش شدن راز قدرت وانیا و اینکه او درواقع مسئول نابودی دنیا است، ما در طول داستان متوجه دلیل سخت‌گیری هارگریوز نیز می‌شویم که چرا تلاش می‌کرد تا کلاوس رازهای تاریک‌تری از قدرت خود را کشف کند که همین موضوع باعث بازگشت برادر مرده آن‌ها یعنی بن می‌شود.

پایان اسپویل

درکنار نقاط قوت و ضعف سریال، تیم بازیگری سریال یکی از نقاط بسیار مثبت سریال است و هر یک توانسته‌اند نسخه بهتری از شخصیت خود در سریال را ارائه دهند. شاید در ابتدا نام الن پیج بیش از هر بازیگر دیگر سریال مورد توجه قرار گرفته بود، اما درواقع شاید کمی پایین‌تر از بازیگران اصلی سریال قرار بگیرد و عملکرد دیگر بازیگران نسبت به پیج که بازی وی نیز اصلا و ابدا ضعیف نبوده، در سطح بالاتری قرار دارد. در مجموع ایدن گالاگر، بازیگر نقش شماره پنج درواقع با اینکه سن پایین‌تری هم دارد، شاید پیشتاز این گروه باشد. بازی وی نه‌تنها باعث شده تا نگاه‌های زیادی به او خیره شوند، بلکه باعث شده تا شخصیت شماره پنج به ستاره اصلی سریال تبدیل شود و هر زمانی‌که شاهد حضورش در سریال باشیم، صحنه را به‌نام خود بزند. در نتیجه بزرگ‌ترین مشکل سریال The Umbrella Academy شاید این باشد که در مجموع موضوع یا داستان جدیدی را ندارد و قبلا این شکل داستان را بارها دیده بودیم و شاید می‌توانست یک تا دو قسمت کوتاه‌تر باشد، اما در روایت نسبتا متفاوت آن موفق عمل می‌کند تا جایی که سریال نه‌تنها شخصیت مستقلی را ارائه می‌دهد، بلکه به یکی از آثار تلویزیونی برتر ابرقهرمانی در سال‌های اخیر تبدیل شود. درواقع عجیب نیست که بگویم سریال The Umbrella Academy حداقل در فصل اول همان چیزی را ارائه می‌دهد که از یک فیلم X-Men انتظارش را طی این سال‌ها داشتیم و سال‌ها منتظر آن بودیم. همچنین نباید از جلوه‌های ویژه با کیفیت سریال نیز غافل شد که شاید بهترین قسمت آن جلوه‌های ویژه کن هال (پوگو)، دستیار رجینالد باشد که او یک شامپانزه انسان نما است.