نقد فیلم The Gorge | عاشقانه‌ای در دل دره وحشت!

اسکات دریکسون، کارگردان آثاری مثل فیلم Sinister و فیلم The Black Phone بیشتر به‌عنوان کارگردان فیلم‌های ترسناک شناخته می‌شود، اما با کارگردانی فیلم Doctor Strange نشان داد که به کارگردانی آثار غیر ترسناک هم علاقه‌مند است. حالا او یک فیلم علمی تخیلی، اکشن و عاشقانه را برای اپل تی‌وی پلاس کارگردانی کرده است که نسبت به کارهای قبلی او تفاوت بیشتری دارد. فیلم The Gorge داستان دو تک‌تیرانداز نخبه را دنبال می‌کند که به آنها مأموریتی مرموز محول می‌شود: محافظت از دو طرف یک دره عمیق و غیرقابل نفوذ، بدون اینکه بدانند واقعاً در زیر آن‌ها چه چیزی نهفته است.

فیلم تنگنا پس از یک معرفی کلی از دو شخصیت خود خیلی سریع داستان اصلی را آغاز می‌کند که شاهد اثری مرموز هستیم. به‌طور کلی از همان ابتدا سوالات زیادی مطرح می‌شود و یکی از مهم‌ترین بخش‌های داستان از همان ابتدا شاهد رونمایی از آن هستیم. دریکسون خیلی زود مشخص می‌کند که شخصیت‌ها قرار نیست دیگر از این مکان خارج شوند و درواقع اینجا آخر خط آن‌ها خواهد بود و پس از پایان ماموریت قرار نیست از این مکان خارج شوند. چنین موضوعی می‌توانست یک رونمایی بزرگ در میانه‌های فیلم باشد، اما باز هم می‌توانستیم آن را به پای این بخش بگذاریم که شاید مورد بزرگ‌تری در ادامه وجود دارد.

در واقعیت این موضوع هم وجود دارد و در اولین شب حمله موجودات زامبی شکل که مثل وایت واکرهای بازی تاج و تخت در حال بالا آمدن از دره هستند، شاهد یک فضای نسبتا ترسناک هستیم که شخصیت‌ها با هر چیزی که می‌شود باید مانع بالا آمدن آن‌ها شوند. در همین حال شاهد شکل‌گیری یک رابطه جذاب بین دو شخصیت اصلی فیلم هستیم که درواقع علاقه آن‌ها به یکدیگر در طول زمان باعث شروع اتفاقات اصلی فیلم خواهد شد. تلاش شخصیت مایلز تلر برای رسیدن به شخصیت آنیا تیلور جوی باعث می‌شود تا روند فیلم تغییر کند.

نتیجه اما چیزی نمی‌شود که انتظارش را داریم درنهایت نمی‌خواهد یا نمی‌تواند عمق بیشتری به داستان دهد. او حتی از بخش توانایی اصلی خود که ساخت یک اثر ترسناک هم باشد فاصله گرفته است تا خیلی زود ترس و وحشت از موجودات و دنیای اتفاقات فیلم از بین برود. متاسفانه فیلم در بخش داستانی عجله زیادی می‌کند و با اینکه تلاش می‌کند و هدف هم این است که یک فیلم اکشن شود، اما چیزهای زیادی برای این بخش فدا خواهد شد تا بخشی که می‌توانست فیلم را به یک اثر بهتر تبدیل کند، به یک اثر ضعیف‌تر تبدیل خواهد کرد.

درواقع اون هیجان اولیه ما نسبت به دنیای پایین دره و راز پشت آن خیلی زود رنگ می‌بازد و این ناامید کننده است. ایده کلی پشت موجودات فیلم از همان ابتدا قابل حدس است و درواقع خود شخصیت‌ها این موضوع را فاش می‌کنند اما نوع کشتن و جلوگیری از آن‌ها می‌توانست یک راز جذاب باشد که تا اواخر فیلم ادامه داشته باشد. اما فیلم اهداف متفاوتی دارد و می‌خواهد یک فیلم اکشن و همزان یک فیلم عاشقانه باشد. درنهایت موجودات ترسناک و بی‌ریخت فیلم بیشتر حکم موانعی دارند که جلوی دو شخصیت اصلی فیلم قرار می‌گیرند.

اما فیلم The Gorge شباهت عجیبی به بازی Gears of War پیدا می‌کند؛ به‌خصوص روند کلی آن مشابه DLC هایوباسترز بازی Gears 5 است که اگر بازی را تجربه کرده باشید، احتمالا همان موقع متوجه این قضیه خواهید شد. البته داستان به اندازه بازی‌های Gears of War قوی نیست، اما یک نمای کلی از یک اثر لایو اکشن از روی بازی‌های این مجموعه شوتر و اکشن می‌تواند باشد که می‌توانیم انتظار آن را داشته باشیم. عجیب هم نیست که بگویم جذابیت پرده دوم فیلم هم برای من همین موضوع است؛ چرا که بخش‌های دیگر داستان من را کاملا ناامید کرده است.

اما پرده سوم فیلم ادامه همان روند بخش دوم فیلم است و پایان کلی آن چیزی است که می‌توانستیم انتظار داشته باشیم. پس از اینکه تکلیف ما با موجودات فیلم مشخص شد، فیلم خیلی سریع به نقطه پایان می‌رسد. فیلم عملا فراموش می‌کند اکنون باید لحظاتی را نمایش دهد که ببینیم شخصیت‌های فیلم مبتلا شده‌اند یا سرنوشت دیگری در انتظار آن‌ها است و در یک اقدام عجیب فیلم بدون پرداختن به بخش مهمی از داستان فیلم به پایان می‌رسد. فیلم قابل پیش‌بینی تمام می‌شود و پایان آن چیزی است که می‌توانیم انتظار آن را داشته باشیم.

اما بخش ناامید کننده این است که فیلم هرچه پتانسیل داشت را خیلی زود با اقدام پایانی شخصیت‌ها نابود می‌کند. در عوض فیلم می‌توانست با کمی دادن زمان بیشتر داستان خود را تکمیل کند و همچنین لحظات پر از تعلیقی را ارائه دهد. البته مشکلی هم که در مورد داستان فیلم وجود داد این است که با وجود دنیای خطرناکی در دره وجود دارد، شاهد نگهبانان کمی برای آن هستیم که چندان از نظر منطق داستانی این موضوع جور در نمی‌آید. شاید بگویید خب آن‌ها نمی‌خواهد افراد زیادی از دنیای ترسناک فیلم با خبر شوند، اما برای محافظت از آن به بیش از ۲ نگهبان نیاز است.

متاسفانه بسیاری از فیلم‌های امروزی به سمت چنین پایان‌هایی می‌روند؛ حتی اگر با یک فیلم هنری و جشنواره‌ای طرف نباشیم و این واقعا آزار دهنده است که خوشبختانه دریکسون و اپل از ارائه چنین پایانی دوری کرده‌اند. همچنین اما فیلم در بخش‌های دیگر عملکرد مثبتی دارد؛ به‌خصوص آنیا تیلور جوی و مایلز تلر باعث شده‌اند فیلم به اثری قابل تماشاتری تبدیل شود. با اینکه درنهایت فیلم فدای عجله سازندگان برای پایان دادن به آن می‌شود، اما بازی درخشان تیلور جوی و تلر و ایجاد یک شیمی جذاب بین آن‌ها باعث می‌شود واقعا نگران آینده هر دو شخصیت در پایان فیلم باشیم.

اگرچه آن‌ها فراموش کردند که نیاز است تا روزهای قرنطینه شدن شخصیت‌ها را نمایش دهند و بخش مهمی از داستان را رد می‌کنند. در هر حال فیلم شخصیت‌های زیادی ندارد و این دو شخصیت باید کل فیلم را به جلو ببرند. در بخش‌های فنی هم شاهد اثر با کیفیتی هستیم که چه جلوه‌های ویژه و چه موجودات فیلم کیفیت و طراحی خوب دارند. البته از پتانسیل موجودات فیلم به درستی استفاده نشده است، اما درنهایت فیلم حداقل در این بخش کم‌کاری نکرده است و از تمامی توان ممکن برای اثری با کیفیت بهره برده‌اند.

درنهایت فیلم The Gorge اثری کاملا متوسط است که بازی‌های خوبی از سوی آنیا تیلور جوی و مایلز تلر، ستارگان فیلم طرف هستیم، اما فیلم نمی‌تواند از پتانسیل‌هایی که دارد به‌درستی استفاده کند. فیلم می‌توانست روی بخش ترسناک و دلهره‌آور تمرکز بیشتری داشته باشد، اما درنهایت یک فیلم اکشن و عاشقانه است که می‌خواهد فقط و فقط بیننده را سرگرم کند. البته با یک اثر کاملا سرگرم کننده طرف هستیم که شاید عمق خاصی نداشته باشد، اما بیننده را برای کمتر از دو ساعت سرگرم خواهد کرد.

البته کلیت فیلم به‌خاطر عجله‌ای که برای رسیدن به پایان دارد باعث تبدیل شدن آن به یک فیلم کاملا فراموش‌شدنی می‌شود، اما درنهایت اثری است که می‌تواند ارزش ‌یک‌بار برای تماشا کرده را داشته باشد. فیلم تنگنا شاید اثری نباید که دریکسون بعدها از آن با افتخار یاد کند، اما می‌تواند باعث شود او شانس خود را برای ساخت فیلم‌های بیشتر خارج از سبک ترسناک بیشتر امتحان کند و شاید نتیجه‌های بعدی بهتر باشد.