بررسی هدست پلی استیشن پالس الیت | پرادعا یا پرکاربرد؟

در نسل ۹ کنسول‌ها به شکل واضحی شاهد توجه سونی به ارائه‌ی تجربه‌ی صوتی عالی به بازیکن‌ها بوده‌ایم. خرید شرکت Audiokinetic (سازنده‌ی نرم‌افزار Wwise) توسط SIE درکنار تاکید مارک سرنی روی قابلیت‌های Tempest Engine به‌عنوان واحد پردازشی اختصاصی صدا در کنسول PS5، همه و همه نشان دادند که پلی استیشن می‌خواهد در نسل جدید بیشتر روی کیفیت صدای بازی‌ها مانور دهد.

حالا هدست وایرلس ۱۵۰ دلاری پالس الیت از راه رسیده است؛ جدیدترین گام سونی به سوی بهتر کردن تجربه‌ی صوتی گیمرها موقع تجربه‌ی بازی‌ها با پلی استیشن 5. با دیدن ویدیو بررسی Pulse Elite بهتر می‌توانید درباره‌ی خریدن یا نخریدن آن تصمیم‌گیری کنید.

فروشگاه تک سیرو، هدست پالس الیت شرکت Sony را برای بررسی در اختیار زومجی قرار داده است.

لطفا برای حمایت از زومجی در یوتیوب تماشا کنید

وجود سیستم صوتی پیشرفته از پایه در پلی استیشن 5 و استفاده‌ی تیم‌های بازی‌سازی بزرگ از فناوری‌های نرم‌افزاری روز برای صداگذاری بازی‌ها می‌تواند تاثیر قابل توجهی روی لذت بردن گیمر از ویدیوگیم داشته باشد. ولی هیچ‌کدام از این پیشرفت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری باعث نمی‌شود که هدست‌های گیمینگ پلی استیشن، خود به خود بین بهترین‌های بازار قرار بگیرند.

وقتی سونی هدست پالس 3D را عرضه کرد، بسیاری از گیمرها در اصل باتوجه‌به برچسب قیمت ۱۰۰ دلاری از این محصول راضی بودند. بالاخره Pulse 3D یک هدست در دسترس و خوش‌قیمت برای شنیدن صدای سه‌بعدی بازی‌ها با کیفیت قابل قبول محسوب می‌شود. اما در طول سال‌ها هدست‌های گیمینگ باکیفیتی با قیمت‌های بالاتر عرضه شده‌اند که پالس 3D توانایی رقابت با آن‌ها را ندارد؛ تا حدی که شاید تنها برتری این محصول سونی نسبت به آن هدست‌ها، مقداری هماهنگی بیشتر با تمپست انجین و در کل فناوری صدای سه‌بعدی PS5 باشد. هرچند این نکته هم برای بسیاری از افرادی که هدست‌هایی همچون Razer Kaira Pro را خریدند، کوچک‌ترین اهمیتی ندارد.

با اینکه سونی هدست‌های بسیار عالی زیادی دارد، اسم هدست‌های پلی استیشن هیچ‌وقت انقدر خوب در نرفت. زیرا در مقایسه با برخی از برندهای دیگر که آن‌ها هم سری هدست‌های به‌خصوص برای گیمرها را می‌سازند، چند هدست PlayStation حرف زیادی برای گفتن نداشتند؛ مخصوصا چون در تجربه‌ی خیلی‌ها از جمله خود من، از برخی جهات آن‌چنان بادوام و مقاوم نبودند.

در این بین پلی استیشن پالس الیت به‌عنوان محصولی پیشرفته‌تر از تمام هدست‌های گیمینگ قبلی پلی استیشن معرفی شد؛ محصولی بیرون‌آمده از دل خرید شرکت Audeze توسط بخش سرگرمی تعاملی شرکت سونی.

پالس الیت یک تفاوت اساسی نه فقط با هدست‌های قبلی پلی استیشن، بلکه با بسیاری از هدست‌های گیمینگ بازار دارد. این تفاوت چیزی نیست جز به‌کارگیری درایورهای مغناطیسی مسطح (Planar Magnetic Drivers) به‌جای درایورهای داینامیک (Dynamic Drivers) معمول که در غالب هدفون‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

یکی از ویژگی‌های بارز هدفون‌های ساخته‌شده با درایورهای مغناطیسی مسطح، تفکیک منابع صوتی مختلف است. در تجربه‌ی ویدیوگیم روی پلی استیشن 5 با پالس الیت، در عین اینکه تجربه‌ی صوتی کلی از چند نظر به هدست پالس 3D نزدیک بود، تفکیک بهتر صدا به خوبی احساس می‌شد؛ به این معنی که در محیط‌های شلوغ که اصوات متفاوت از جهات مختلف و با شدت‌های گوناگون توسط افراد و اشیا تولید می‌شوند، پالس الیت اجازه می‌داد درک مناسبی از هرکدام از آن اصوات داشته باشم. صدای استروبات، موسیقی متن و هواپیمایی که در سمت چپ پرواز می‌کرد، تفکیک‌شده و دارای هویت صوتی مشخصی بودند.

سونی می‌گوید درایورهای هدست پالس الیت با الهام از هدفون‌های استودیویی و به شکلی ساخته شده‌اند که در تمام طیف شنیداری انسان، دقتی نزدیک به ۱۰۰ درصد داشته باشد؛ تا بازیکن‌ها بتوانند صدای بازی‌ها را به شکل کاملا باورپذیر و دقیقا همان‌گونه‌ای بشنوند که سازندگان می‌خواستند.

توانایی ارائه‌ی دقیق صداهای متعلق به فرکانس‌های بسیار پایین و بسیار بالا، یکی از نکات مثبتی است که هدفون‌های مبتنی بر درایورهای مغناطیسی مسطح با آن‌ها شناخته می‌شوند. به همین خاطر اینکه موقع تجربه‌ی بازی با پالس الیت واقعا صداهای تولیدشده توسط تیم بازی‌سازی را از دست نمی‌دهید، تعجب‌آور نیست. بالاخره SIE شرکت Audeze را تصاحب کرد و به‌سادگی می‌تواند از تکنولوژی جواب‌پس‌داده‌ی درایورهای مغناطیسی مسطح آن بهره ببرد.

به‌لطف درایورهای باکیفیت پالس الیت، این هدست اصوات مختلف از جمله صداهای قرارگرفته در فرکانس‌های Midrange (میانی | فرکانس‌های ۳۰۰ تا ۵۰۰۰) را معرکه و گوش‌نواز به مخاطب ارائه می‌دهد. اکثر صداهایی که در فیلم‌ها و سریال‌ها، بازی‌ها و آهنگ‌ها می‌شنوید، در همین بازه‌ی فرکانسی قرار دارند.

اما عملکرد هدست در تمامی فرکانس‌ها همین‌قدر سطح بالا نیست. در حقیقت همه‌ی صحبت‌های سونی درباره‌ی Pulse Elite به یک اندازه دقیق نیستند. هدست جدید پلی استیشن اصلا شدت صدای بیس قابل توجهی ندارد. پس برخلاف آن‌چه سونی می‌گوید، صدای «تک‌تک رویارویی‌های حماسی در بازی‌ها» نمی‌تواند شما را تحت تاثیر قرار دهد. چون پالس الیت نمی‌تواند صدای انفجار ناگهانی را به شکل واقعا تکان‌دهنده و قدرتمند به مخاطب منتقل کند. اگر با پالس الیت به موزیک‌های دارای بومینگ بیس قوی گوش بدهید، به شکل جدی‌تر متوجه این ضعف می‌شوید.

استفاده از Planar Magnetic Drivers می‌تواند تضمین‌کننده‌ی پوشش دادن بیشتر صداهای بم حتی با فرکانس ۲۰ هرتز باشد. ولی این دقت اصلا ربطی به‌شدت صدای بیس ندارد. آراییس نظریان از تیم زومجی با سابقه‌ی آهنگسازی پس از گوش دادن به موسیقی‌های مختلف با پالس الیت گفت:

به وضوح احساس کردم که میزان Bass، متوسط و روبه‌پایین است. ولی وضوح صدا بسیار جالب به نظر می‌رسد. درواقع تفکیک صداها بسیار خوب انجام می‌شد. احساس کردم در فرکانس‌های بسیار پایین، ضربه کیک درام ضعیف‌تر بود، ولی خود صدای ساز Bass واضح و جذاب شنیده می‌شد.

رضا حیدری‌نسب از تیم زومجی که آشنایی زیادی با انواع‌واقسام هدفون‌های موجود در بازار دارد، صحبت جالبی را در این رابطه مطرح کرد. او فکر می‌کند که مسئله می‌تواند تا حدی مربوط‌به تلاش پالس الیت برای «ارائه‌ی صدای بازی به بازیکن‌ها به شکل موردنظر خود بازی‌سازها» باشد:

درایورهای باکیفیت و خوبی دارد؛ با میدرنج تمیز. اما صدای بیس در حدی نیست که توقع داشتیم. مثلا صدای انفجار در بازی نمی‌تواند به‌گونه‌ای باشد که تمام بدن شما را به لرزه دربیاورد. شاید دلیل ضعیف بودن میزان بیس این است که هدفون‌های صداگذارها و آهنگسازهای بازی‌ها، مانیتورینگ هستند. هدفون‌های مناسب مانیتورینگ، هیچ فرکانسی را الکی و به شکل مصنوعی تقویت نمی‌کنند. در نتیجه شاید پالس الیت واقعا همان‌طور که سونی می‌گوید، دقیقا صدایی را به گوش برساند که مورد نظر تیم بازی‌سازی بوده است؛ همان صدایی که صداگذارهای بازی می‌شنیدند.

کیفیت صوتی و حتی نکات دیگری مانند بیشتر بودن حداکثر ولوم پالس الیت نسبت به پالس 3D، اصلی‌ترین نقاط قوتی نیستند که رشد آن نسبت به مدل قبلی را نشان می‌دهند. هدست جدید پلی استیشن که ۵۰ دلار از قبلی گران‌تر است، یک قدم مثبت بزرگ در زمینه‌ی راحتی استفاده برای کاربر برداشته است.

ماهیت درایورهای مغناطیسی مسطح باعث می‌شود که بسیاری از هدفون‌هایی که از آن‌ها استفاده می‌کنند، سنگین‌تر و خسته‌کننده‌تر باشند. همچنین باید به مصرف بیشتر انرژی توسط این درایورها اشاره کرد. بسیاری از هدفون‌های بی‌سیم به سراغ آن‌ها نمی‌روند تا متمرکز روی شارژدهی بیشتر باشند.

ولی خوش‌بختانه سونی بدون قربانی کردن بسیاری از موارد مهم برای گیمرها، پالس الیت را با Planar Magnetic Drivers ساخت. پالس 3D فقط ۱۲ ساعت شارژدهی داشت؛ درحالی‌که پالس الیت پس از یک دور شارژ کامل که حدود ۱۵۰ دقیقه زمان می‌برد، ۳۰ ساعت مفید کار می‌کند. مطابق بررسی‌های انجام‌شده حتی در صورت اتصال همزمان به دو دستگاه و استفاده‌ی مداوم از میکرفون هدست، این عدد به کمتر از ۲۵ نمی‌رسد. البته نباید فراموش کرد که در همین محدوده قیمت، هدست‌های بی‌سیمی در بازار پیدا می‌شوند که تقریبا ۴۰ ساعت شارژدهی دارند.

یک نکته‌ی مهم دیگر این است که اگر در زمان تجربه‌ی بازی به خودتان بیایید و ببینید که شارژ Pulse Elite تمام شده، با ۱۰ دقیقه شارژ می‌توانید به مدت ۲ ساعت از آن استفاده کنید. Pulse Elite با شارژرهای گوناگون سازگاری دارد. از شارژر اضافه‌ی داخل جعبه هدست هم غافل نشوید که می‌تواند در موقعیت‌های مختلف روی میز یا دیوار قرار بگیرد تا پالس الیت از آن آویزان و شارژ شود.

سونی ظاهرا حتی در طراحی پدهای روی گوش‌ها هم شدیدا به‌راحتی استفاده توجه کرد. پالس الیت یکی از آن هدست‌هایی نیست که وقتی آن‌ها را روی سر می‌گذارید، طوری به سر می‌چسبند که تقریبا هیچ صدایی از بیرون نمی‌آید. اما همین که ساختار پدهای پالس الیت تا آن حد جذب نیست، باعث می‌شود که هوا بهتر در اطراف گوش‌های شما حرکت کند و پس از چند ساعت از هدست خسته نشوید.

پالس الیت پدهای نرم‌تر و نسبتا بزرگ‌تری در مقایسه با Pulse 3D دارد. وقتی که چهار یا پنج ساعت به‌صورت مداوم مشغول بازی کردن باشید، تفاوت آن‌ها از لحاظ راحتی گوش کاملا مشخص می‌شود.

شاید مواردی مثل زیبایی ظاهری یا نوع جای‌گیری دکمه‌ها روی بدنه هدست تا حدی سلیقه‌ای و وابسته به نظر شخصی هر فرد باشد، ولی قرارگیری راحت‌تر پالس الیت روی گوش انکارناپذیر به نظر می‌رسد؛ به‌خصوص با درنظرگرفتن اینکه پالس الیت برخلاف پالس 3D باعث نمی‌شد گوش‌های من به سرعت عرق کنند. قسمت تل پالس الیت هم برای افراد مختلفی از تیم زومجی که هدست را امتحان کردند، مناسب بوده است و اصلا سر را اذیت نمی‌کند.

در این بین درصورتی‌که تجربه‌ی مواجهه با شکستن یک هدست پلی استیشن از سمت راست یا چپ را داشته باشید، احتمالا به یک نکته در طراحی Pulse Elite توجه خواهید کرد. برخلاف بدنه Pulse 3D که ساختار سه‌تکه داشت، بدنه Pulse Elite ساختار دوتکه دارد؛ به این معنی که کل هدست از دو قطعه تشکیل شده که دقیقا در وسط قسمت سفیدرنگ بالایی پالس الیت به هم اتصال دارند. احتمال فشار آمدن به آن بخش از بدنه به مراتب کمتر است و همین موضوع احتمالا شکستن بدنه هدست در نقاط اتصال را کاهش می‌دهد.

در دنیای امروز انقدر محصولات مختلفی در بازه‌های قیمتی متفاوت به بازار عرضه می‌شوند که بررسی هیچ دستگاهی نمی‌تواند نسبت به قیمت آن بی‌تفاوت باشد. تک‌تک نکات مثبت پالس الیت به‌عنوان یک هدست گیمینگ متمرکز روی کنسول PS5 آن را به یک انتخاب ۱۵۰ دلاری عالی برای گیمرهای پلی استیشن 5 تبدیل می‌کنند. اصلا یکی از اصلی‌ترین دلایل جذابیت پالس الیت از ابتدا همین بود که به‌عنوان هدست ۱۵۰ دلاری، از فناوری Planar Magnetic Drivers تیم Audeze بهره می‌برد.

اگر هدف اصلی‌تان از خرید هدست این است که از شنیدن صدای بازی‌ها روی پلی استیشن 5 لذت ببرید و حداکثر ۱۵۰ دلار را به خرید هدست گیمینگ اختصاص می‌دهید، Pulse Elite به احتمال زیاد بهترین انتخاب محسوب می‌شود. ولی جدا از اینکه بسیاری از افراد با نیازهای تخصص دیگر اصلا تمایل خاصی به خرید آن نخواهند داشت، حتی بین هدست‌های گیمینگ بی‌سیم سازگار با PS5 هم گزینه‌ای حرفه‌ای‌تر همچون Arctis Nova Pro برند استیل‌سریز را می‌بینیم؛ با قیمت ۳۵۰ دلار.

مثلا باید بدانید قدرت Active Noise Cancellation (پخش آنتی‌فاز صدای بیرون از هدست برای حذف آن) هدست Arctis Nova Pro انقدر زیاد است که اگر یک نفر درکنار شما سشوار روشن کرده باشد، تقریبا صدای آن را نمی‌شنوید. این در حالی است که Pulse Elite اصلا Active Noise Cancellation ندارد و به Passive Noise Isolation (حذف شدن عادی بخشی از صدای بیرون به‌لطف ساختار فیزیکی هدست) بسنده می‌کند.

تازه نباید فراموش کرد که تفاوت قیمت‌های محصولات خارجی در ایران، همیشه بازتاب‌دهنده‌ی اختلاف قیمت دلاری آن‌ها نیست. پس حتما موقع انتخاب هر محصول، قیمت آن در ایران را با قیمت محصولات سطح بالاتر مقایسه کنید. برای نمونه می‌دانیم که اختلاف قیمت پلی استیشن 5 دیسک‌خور و دیجیتالی در ایالات متحده آمریکا ۱۰۰ دلار است. ولی تفاوت قیمت آن‌ها در ایران اکنون به‌جای ۶ میلیون تومان به کمتر از ۲ میلیون تومان می‌رسد.

هدست‌های بی‌سیم قبلی پلی استیشن یک مشکل اساسی داشتند که تصمیم‌گیری برای خرید آن‌ها را سخت می‌کرد. چه مشکلی؟ اینکه موقع استفاده روی دستگاه‌های دیگر تبدیل به هدست باسیم می‌شدند. ولی دانگل PlayStation Link در وهله اول همین ایراد را برطرف می‌کند. شما می‌توانید دانگل USB پلی استیشن لینک را هم به کنسول PS5 و هم به کامپیوتر خود وصل کنید. در نتیجه موقع کار با ویندوز یا مک هم امکان استفاده‌ی بی‌سیم و عالی از هدست Pulse Elite را دارید.

از اتصال سریع و آسان به‌علاوه‌ی پخش صدا با تأخیر حداقلی و بدون کاهش کیفیت تا حفظ اتصال بی‌سیم هدست با دستگاه در فاصله‌ی طولانی‌تر از اکثر هدست‌های مشابه، همگی از مواردی هستند که فناوری پلی استیشن لینک را جذاب جلوه می‌دهند.

پالس الیت از بلوتوث هم پشتیبانی می‌کند. پس روی کنسول‌های دستی همچون نینتندو سوییچ و همین‌طور آیپد، آیفون و انواع‌واقسام تبلت‌ها و گوشی‌های هوشمند اندرویدی هم می‌توان از آن استفاده کرد. حالا این را به‌علاوه‌ی امکان اتصال همزمان هدست به دو دستگاه (یکی با PS Link و دیگری با بلوتوث) کنید تا بیشتر بفهمید که چرا هدست‌های بعدی پلی استیشن نباید جرئت عرضه بدون پشتیبانی همزمان از PS Link و بلوتوث را به خود بدهند.

در همین حین می‌شود به پشتیبانی پلی استیشن پورتال از PlayStation Link نیز اشاره داشت. بااین‌حال طبیعتا اکثر دارندگان PS5 صاحب PS Portal نیستند و در نتیجه هماهنگی پالس الیت با پورتال تاثیری روی انتخاب آن‌ها نمی‌گذارد.

میکرفون Pulse Elite هم از نظر حذف صداهای اضافی به مراتب بهتر از پالس 3D عمل می‌کند. میکرفون Pulse 3D قابلیت جالبه‌جایی نداشت و در بخشی از بدنه‌ی هدست قرار گرفته بود. وقتی از آن استفاده می‌کردید، بخش قابل توجهی از اصوات محیط به گوش شنونده می‌رسید. اما Pulse Elite هم می‌گذارد که میکرفون را مقابل دهان خود قرار دهید و هم با هوش مصنوعی حجم زیادی از هر نوع نویز محیطی را حذف می‌کند.

میکرفون این هدست، کیفیت صدای بالایی ندارد و به هیچ عنوان به درد تولید محتوا نمی‌خورد. اما انصافا عملکرد قابل توجهی را از خود در حذف صداهای فرعی نشان می‌دهد. حتی اگر داخل یک اتاق پر از افراد مختلف نشسته باشید و آن‌ها مدام با هم حرف بزنند، میکرفون هدست Pulse Elite شرکت سونی کاری می‌کند که در چت صوتی تقریبا فقط صدای شما به گوش گیمرهای دیگر تیم برسد. چرا که توانایی تشخیص صدای کاربر و جداسازی آن از اصوات دیگر را دارد.

سونی دکمه‌ی میوت میکرفون را روی بدنه‌ی خود آن قرار داده است. هرچند فشار دادن دکمه‌ی میوت دسته دوال‌سنس هم میکرفون هدست Pulse Elite را Mute می‌کند.

منهای این درجا زدن، در تمامی بخش‌های دیگر شاهد پیشرفت پالس الیت نسبت به پالس 3D هستیم؛ در بعضی بخش‌ها کمتر و در بعضی بخش‌ها بیشتر. پیشرفت‌ها در حدی هستند که اگر هنوز برای پلی استیشن 5 خود هدست گیمینگ نخریده‌اید، بهتر باشد که کمی بیشتر خرج کنید و Pulse Elite را بگیرید. اما اگر همین حالا Pulse 3D دارید، فقط و فقط باید برای خودتان بسنجید که چه‌قدر پیشرفت‌های پالس الیت برای شما مهم یا بی‌اهمیت هستند.