با عرضه بازی رزیدنت ایول چهار در سال ۲۰۰۵، مجموعه بازی‌های رزیدنتِ استودیو کپکام وارد دوره جدیدی می‌شود. در این نسخه از بازی که حالا دیگر برخلاف نسخه‌های کلاسیک، نه یک بازی سروایول‌هارر، بلکه یک بازی اکشنِ تمام عیار به‌حساب می‌آمد، دیگر خبری از دوربین ثابت نبود و اعضای استودیو زاویه دوربین روی شانه را برای بازی خود انتخاب کرده بودند. این تغییرِ اساسی اما با استقبال مثبت همگان روبه‌رو می‌شود، تا جایی که زاویه دوربین این بازی و سیستم هدف‌گیری آن به استاندارد جدیدی در بازی‌های ویدیویی تبدیل می‌شود. جدای از زاویه دوربین اما رزیدنت ایول چهار یک بازی شوتر سوم‌شخص مهیج و جذاب هم به‌حساب می‌آمد که به‌لطف گیم‌پلی روان و درگیرکننده‌اش، ارزش تکرار بسیار بالایی هم داشت. این موارد نسخه چهارم بازی را نه‌تنها به یکی از موفق‌ترین بازی‌های رزیدنت، بلکه به یکی از ماندگارترین بازی‌های تاریخ هم تبدیل می‌کند.
همان‌طور که مطلع هستید به‌تازگی کپکام، در ادامه روند بازسازیِ بازی‌های قدیمی مجموعه رزیدنت ایول، در جدیدترین اثر خود سراغ بازی رزیدنت چهار رفته و این نسخه به‌نسبت مدرن بازی را که طول این سال‌ها برای پلتفرم‌های مختلف پورت و حتی یک‌باری هم ریمستر شده بود، باری دیگر از نو بازسازی کرده است. ناگفته پیداست که این نسخه از بازی هم مشابه نسخه‌های بازسازی شده قبلی با استقبالِ گرم خریداران روبه‌رو شده است. در این برنامه از ریلود اما درکنار تجربه دو نسخه قدیمی و جدید بازی رزیدنت چهار، مروری خواهیم داشت بر رویکرد کپکام به مقوله ریمیک و ریمیک‌سازی و دلایل ضعف و قوت این نسخه از بازی‌های را باهم مرور خواهیم کرد.
نظرات