بهترین شخصیت سال ۲۰۱۸ از نگاه زومجی

نیوتون در یکی از جملات معروفش می‌گوید:

دلیل اینکه می‌توانم دوردست‌ها را ببینم این است که بر شانه‌ی غول‌ها ایستاده‌ام

این جمله‌ی نیوتون را خیلی راحت می‌توانیم به صنعت بازی‌های ویدیویی و صدالبته دیگر صنایع و هنرهای وابسته به نیروی انسانی بسط بدهیم. صنایعی که حقیقتا بدون حضور اشخاصی تاثیرگذار و به‌خصوص، نمی‌توانستند تا امروز به حیات خود ادامه بدهند و رشد کنند. همانطور که چند کلمه قبل‌تر هم گفتم، این جمله برای صنعت بازی هم صادق است؛ دیگر خودتان بهتر از من با زنان و مردان بزرگی که این صنعت عظیم را تا امروز گسترش و سر و شکل دادند آشنا هستید. در ادامه‌ی این مطلب و صد البته رویداد برترین‌های سال ۲۰۱۸ زومجی، با پنج نفر از برترین و تاثیرگذارترین اشخاص سال ۲۰۱۸ صنعت گیم از نگاه زومجی آشنا می‌شویم. پس با ما همراه شوید و بیایید باهم، کارنامه‌ی این پنج غول بزرگ که صنعت بازی را در سال ۲۰۱۸ روی شانه‌های خود علم کردند، زیر ذره‌بین ببریم.

کیلی در سن ۱۴ سالگی و در رویداد Cybermania '94: The Ultimate Games Awards با نوشتن سناریوهای مختلف برای برگزارکنندگان و شرکت‌کنندگان رویداد سایبرمانیا، فعالیت حرفه‌ای خود را آغاز کرد و تا همین امروز که مشغول خواندن این مطلب هستیم، همچنان به‌برگزاری رویدادها و مراسم‌هایی بزرگ و جذاب مثل E3 Coliseum و The Game Awards مشغول است. رویدادهایی که به‌لطف حضور کیلی در هسته‌ی تیم برگزارکننده‌شان، سال به سال پیشرفت می‌کنند، بهتر می‌شوند و افراد بیشتری را با هنر هشتم آشنا می‌کنند.

رویداد بزرگ The Game Awards 2018 جف کیلی توانست میلیون‌ها نفر را پای خود میخکوب کند و حتی بیشتر از جوایز اسکار سال گذشته تماشا شود. حضور اشخاص مطرح حوزه‌ی سرگرمی مثل هانس زیمر، لورن بالف، برادران روسو و از همه مهم‌تر، حضور سه غول بزرگ صنعت گیم یعنی فیل اسپنسر، رجی فیس ام و شان لیدن که حضورشان درکنار یک‌دیگر یکی از قاب‌های جاودان تاریخ صنعت بازی را رقم زد، از موارد قابل توجه «گیم آواردز 2018» بود. حضور گروهای اجرای زنده موسیقی آثاری همچون Spider-Man و God of War و اجرای شدیدا جذاب Devil Trigger بازی Devil May Cry 5، رویداد The Game Awards 2018 را پرانرژی، جذاب و خاص کرد و بینندگان میلیونی‌اش را سرحال آورد. در کنار این موارد، حضور و سخن‌رانی بازیسازانی بزرگ مثل کوری بارلوگ و جوزف فارس در این رویداد را هم در نظر بگیرید تا کار بزرگ جف کیلی در سال ۲۰۱۸ برای‌تان ملموس‌تر از قبل شود. فکر کنم شما هم با من موافق باشید که قرار دادن اسم جف کیلی در لیست برترین و تاثیرگذارترین شخصیت‌های سال ۲۰۱۸ زومجی یکی از آسان‌ترین کارهای دنیا است!

اسپنسر سال ۲۰۱۸ را با تمرکز روی مدیریت سرویس‌های ارائه‌ی خدمات به کاربران، انتشار بازی‌های انحصاری باکیفیت و سرمایه‌گذاری روی آینده‌ی برند ایکس باکس شروع کرد، ادامه داد و به‌پایان رساند و نکته‌ی بسیار جالب اینجاست که او در تمامی این موارد تا به امروز توانسته نمره‌ی قابل قبولی را کسب کند. شاید اسپنسر و مایکروسافت نتوانستند در انتشار بازی‌های انحصاری آن‌طور که باید موفق ظاهر شوند و عملکرد نه‌چندان قوی Sea of Thieves و State Of Decay 2 درمقابل شاهکاری مثل Forza Horizon 4 یا بازی‌های بزرگ و انحصاری رقیب مستقیم‌شان سونی یعنی Spider-Man و God of War، قسمتی از کارنامه‌ی درخشان او در سال ۲۰۱۸ را تحت تاثیر قرار بدهد اما باور کنید که مرد قوی‌هیکلِ ایکس باکس به‌قدری در ارائه‌ی خدمات به کاربران و سرمایه‌گذاری روی استودیوهای مایکروسافت خوب عمل کرده که این قسمت منفی از کارنامه‌ی او را می‌توانیم نادیده بگیریم.

شاید برای‌تان سوال شود که منظورم از ارائه‌ی خدمات به کاربران و سرمایه‌گذاری روی آینده‌ی برند ایکس باکس چیست؛ من هم در ابتدا، به شما از سرویس شگفت‌انگیز Xbox Game Pass می‌گویم. سرویسی که با پرداخت مبالغی ناچیز مثلا تنها یک دلار، به شما اجازه‌ی دسترسی به یک عالمه بازی جذاب را می‌دهد. این سرویس درکنار سرویس Backward، یک آرشیو به‌شدت غنی از بازی‌های نسل‌های قبلی ویدیو گیم در کنار نسل هشتم را در دسترس شما قرار می‌دهد. عرضه کنترلرهای ویژه افراد ناتوان جسمی هم از دیگر توجهات ویژه‌ی مایکروسافت و فیل‌ اسپنسر به کاربران ایکس باکس بود و عملکرد درجه‌ یک او در این زمینه را به ما گوشزد می‌کند. برای صحبت از سرمایه‌گذاری اسپنسر روی آینده‌ی برند ایکس باکس شاید اشاره به خرید استودیوهای The Initiative، inXile Entertainment و Obsidian Entertainment کافی باشد. نام‌هایی هیجان‌انگیز که قرار است در سال‌های آینده، رقابت مایکروسافت و سونی در ساخت بازی‌های انحصاری را نزدیک‌تر و هیجانی‌تر از قبل بکنند. تمامی این موارد باعث شدند تا در سال ۲۰۱۸، فیل اسپنسر به یکی از شخصیت‌های مهم صنعت بازی تبدیل شود و در لیست پنج شخصیت موثر سال ۲۰۱۸ زومجی جای بگیرد.

نسل هشتم در کل و مثل دیگر نسل‌های صنعت بازی، تا به‌اینجای کار نسلی پربار و موفق برای نینتندو بوده است و اگر نگاهی به عملکرد این کمپانی در سال ۲۰۱۷ و حتی قبل‌تر از آن داشته باشیم و عرضه بازی‌هایی موفق همچون The Legend of Zelda: Breath of the Wild و قسمت‌های متنوع سوپر ماریو را درنظر بگیریم، این موضوع را به‌کامل‌ترین شکل ممکن درک خواهیم کرد. نینتندو در این سال‌ها، ایدئولوژی معروفش یعنی ارائه‌ی سرگرمیِ خالص به مخاطبان و بازیکنان را باقدرت دنبال کرده و تا همین لحظه، آن را بدون هیچ کم و کاستی به‌ثمر نشانده است. الآن که داریم از برترین و تاثیرگذارترین شخصیت‌های سال حرف می‌زنیم شاید برای‌تان سوال شود که این همه مقدمه‌چینی‌های من برای معرفی چه کسی است و من هم شما را بیشتر از این منتظر نمی‌گذارم و می‌گویم رجی فیس ام (که در ادامه‌ی مطلب او را با نام رجی خطاب خواهیم کرد)

رجی برای گیمرها و دنبال‌کنندگان هنر هشتم یک چهره‌ی کاملا شناخته شده است و بعد از ورود باشکوهش روی استیج E3 سال ۲۰۰۴، خودش را در دل آن‌ها به‌خصوص هواداران نینتندو جا کرد. او که فعالیت خود را از سال ۲۰۰۳ میلادی در نینتندو به‌عنوان رئیس واحد بازاریابی این کمپانی در منطقه‌ی آمریکا، کانادا و آمریکای لاتین شروع کرده بود، به‌اندازه‌ای خوب و درخشان ظاهر شد که در سال ۲۰۰۶ به‌عنوان رئیس شعبه‌ی آمریکای کمپانی نینتندو انتخاب شد.

رجی خیلی خوب تا به‌امروز توانسته با سیاست‌های نینتندو مبنی بر ارائه‌ی سرگرمی خالص به‌بازیکنان هماهنگ شود و موفقیت نینتندو سوییچ در سالیان اخیر، علمکرد کاملا مثبت و روبه‌جلوی او را برایمان اثبات می‌کند. ارائه‌ی سرویس‌های گوناگون به کاربران نینتندو سوییچ، انتشار بازی‌هایی به‌شدت جذاب و موفق مثل Super Smash Bros Ultimate و صدالبته، اجرای موفق پروژه‌ی Nintendo Labo در سال ۲۰۱۸ و موارد موفقیت‌آمیز دیگر در این سال، دست به دست هم دادند تا رجی فیس ام را در جمع پنج شخصیت برتر و تاثیرگذار سال ۲۰۱۸ زومجی ببینیم.

بارلوگ اما دنبال انجام یک کار بزرگ بود و همین، مسیرش را به سمت استودیو سونی‌سانتامونیکا نورانی کرد و او را دوباره به سری گاد او وار برگرداند. بارلوگ حالا کارگردان خلاق جدیدترین نسخه از مجموعه گاد او وار شده؛ قسمتی که کشته‌مرده‌های این سری، سال‌ها منتظرش بودند و برای دیدن دوباره‌ی شبح اسپارتا نمی‌توانستند صبر بکنند؛ موضوعی که فشار زیادی را بردوش بارلوگ گذاشته بود. بارلوگ که در پروژه‌های قبلی‌اش با ایده‌های جاه‌طلبانه‌ی او مخالفت شده بود، حالا می‌تواند تمامی آن‌ها را در اثری که صفر تا صد آن مال خود خودش است اجرای‌شان کند. از دوربین روی شانه گرفته تا تدوین پویا و بدون کات و همراهی یک کاراکتر ثانویه در تمام طول داستان بازی از مواردی بودند که بارلوگ توانست آن‌ها را به‌لطف تیم حرفه‌ای و صدالبته حمایت همه‌جانبه‌ی سونی، اجرایی کند.

ثبت میانگین امتیازات ۹۴ در بلاگ متاکریتیک و دریافت بازخوردهای مثبت از بازیکنان و منتقدین و صدالبته دریافت جایزه‌ی برترین بازی سال از مجامع مختلف مثل رویداد بزرگ The Game Awards، عملکرد بزرگ، درخشان و قابل‌احترام کوری بارلوگ را نمایش می‌دهند. مواردی که خیلی راحت او را به یکی از تاثیرگذارترین اشخاص سال ۲۰۱۸ زومجی تبدیل کرده‌اند.

پوپ فعالیت خود را در استودیو سونی پیکچرز شروع کرد و شاید هیچ وقت حتی فکرش را هم نمی‌کرد که روزی پایش به ساخت بازی‌های ویدیویی باز شود. وی سال‌ها بعد وارد این حرفه شد و از همان ابتدا، ایده‌های جذابش را به بازی تبدیل کرد. Gearhead Garage از اولین آثار پوپ است و ایده‌ی جذابی که هسته‌ی اصلی بازی را تشکیل می‌داد، توجه کمپانی‌هایی مثل ولو و اکتیویژن را جلب کرد. این بازی در واقع شبیه‌ساز «مکانیکی اتوموبیل» بود و در زمان عرضه‌اش یعنی سال ۱۹۹۹، اثری بی‌همتا و جذاب به‌شمار می‌رفت.

پوپ در ادامه‌ی فعالیت حرفه‌اش وارد استودیوهای مختلفی شد. وی مدتی را در استودیو سانتا مونیکا به‌کار مشغول شد و پس از آن، وارد استودیو محبوب ناتی‌داگ شد. پوپ در مدت فعالیتش در ناتی‌داگ، به تیم‌های برنامه‌نویسی بازی‌های Uncharted: Drake's Fortune و Uncharted 2: Among Thieves کمک کرد و حقیقتا در ساخت این دو بازی، عملکرد مهم و ثمربخشی را از خودش برجای گذاشت؛ به‌نقل از پوپ، فعالیت در ناتی‌داگ همراه با بروس استرلی (Bruce Straley) که دومین قسمت از مجموعه‌ی آنچارتد را کارگردانی کرده بود، برایش مفید و اساسی بوده است.

پوپ پس از مدتی، تصمیم می‌گیرد تا زمان بیشتری را با همسر ژاپنی‌اش یعنی کِیکو بگذراند و این انتخاب پوپ، او را از همراهی ناتی‌داگ در ساخت بازی Uncharted 3: Drake's Deception دور و کرد و به دنیای ساخت آثار مستقل بازگرداند. The Republia Times نام اولین بازی مستقل پوپ پس از جدایی‌اش از ناتی‌داگ بود. سفرهای پوپ و همسرش به سنگاپور برای کمک در ساخت یک بازی، ایده‌ی ساخت اثری با محوریت کنترل «یک مامور بررسی گذرنامه‌های مسافران» را وارد ذهنش کرد؛ پوپ بازی Papers, Please را در سال ۲۰۱۳ میلادی منتشر کرد و تحسین جامعه‌ی بازیکنان را برانگیخت. ایده‌ی جالب بازی Papers, Please که با گرافیک هشت بیتی پیاده‌سازی شده بود، واکنش‌های مثبتی را روانه‌اش کرد.

در سال ۲۰۱۸ میلادی یعنی پنج سال بعد از عرضه‌ی Papers, Please، بازی Return of Obra Dinn به کارگردانی لوکاس پوپ روانه‌ی بازار شد. پوپ در این بازی، سبکی نو از طراحی بصری را پیاده‌سازی کرده و محیط‌های چند بیتی را به‌صورت سه‌بعدی درآورده است. پوپ با بهره‌بردن از سبک بصری به‌کار رفته در سیستم‌عامل‌های قدیمی مکینتاش یعنی مونوکروم، کاری خارق‌العاده و بی‌نظیر انجام داده است و شاید دریافت جایزه‌ی بهترین طراحی بصری یک بازی از رویداد The Game Awards بتواند اهمیت آن را برای‌مان مشخص کند. در کنار جلوه‌های گرافیکی، Return of Obra Dinn یک ماجرای اسرارآمیز را برای بازیکنانش روایت و آن‌ها را وارد پروسه‌ی حل کردن یک پرونده‌ی قتل عظیم که از ۶۰ سوژه تشکیل شده است، می‌کند.

گذاشتن تمامی این موارد کنار هم و ساخت و عرضه‌ی بازی Return of Obra Dinn، یکی از خاص‌ترین و جذاب‌ترین آثار نسل هشتم از تاریخ صنعت بازی، زومجی را بر این داشت تا عنوان چهره‌ی برتر سال ۲۰۱۸ را به لوکاس پوپ اختصاص دهد.

نظرسنجی بهترین شخصیت سال به پایان رسید و کوری بارلوگ برنده این بخش شد:

همچنین نتایج نظرسنجی مورد انتظار‌ترین بازی سال هم به پایان رسیده که می‌توانید در مطلب مربوطه آن را مشاهده کنید.