بهترین‌های سینما و تلویزیون سال ۲۰۱۹ از نگاه زومجی

در روز‌هایی به سر می‌بریم که بازار رویداد‌های سینمایی گرم است. هم سازندگان عطش آن را دارند که با دریافت جایزه نام آثارشان را بر سر زبان‌ها بیندازند و هم مخاطبان کنجکاوند بدانند شاخص‌‌ترین آثار امسال کدام‌اند. مراسم‌هایی مثل گلدن گلاب، اسکار و همینطور جشنواره‌هایی مثل کن شاید مطرح‌ترین رویداد‌هایی هستند که غالبا برای آشنایی با آثار شاخص هر سال به آن‌ها مراجعه می‌کنیم. نمی‌توان آن‌ها را به کلی نادیده گرفت. به هرحال فیلمی که اسکار بگیرد، نخل طلای کن دریافت کند یا گلدن گلاب ببرد، توجه همه را برای یکبار هم که شده به خود جلب می‌کند که آن را ببینند.

ضمن اینکه همواره در تاریخ آن رویداد هم نامش به ثبت می‌رسد. اما چالش اصلی اینجا است که تا چه اندازه می‌توان به نامزد‌ها یا برگزیدگان این رویداد‌ها اعتماد کرد؟ به‌عنوان مثال آیا فیلمی که اسکار بهترین فیلم را می‌گیرد، واقعا بهترین فیلم آن سال است؟ معیار انتخاب بهترین فیلم همواره مشخص است؟ آیا هر سال یک معیار وجود دارد یا شرایط متفاوتی همه ساله دخیل است؟ با بررسی روند تاریخی جشنواره‌ها قاعدتا به این دریافت می‌رسیم که هیچ‌گاه نمی‌توان نظری قطعی را مطرح کرد. هر جشنواره یا مراسم، معیار‌های خودش را دارد. داوران مخصوص به خودش را هم در آن سال دارد. بسیار اتفاق می‌افتد که یک فیلم برنده اسکار، از نگاه بسیاری از مخاطبان عام و خاص صلاحیت بهترین فیلم شدن را ندارد. یا از آن بدتر این است که یک فیلم در عین شایستگی، یک بازیگر در عین داشتن اجرایی کم نقص، اصلا مورد توجه اسکار قرار نمی‌گیرند.

این‌ها ماحصل این است که فاکتور‌های زیادی در انتخاب بهترین اثر وجود دارد و شرایط زیادی هم در آن دخیل‌اند. ما در این بخش بر آن شدیم، با رصد کردن بسیاری از آثار که تا این لحظه کیفیت خوب آن‌ها در دسترس است و همچنین بدون تاثیر گرفتن از مراسم‌های مطرح، انتخاب‌های خودمان را داشته باشیم. همان‌طور که در بخش مقدمه هم یاد کردیم، قطعا انتخاب یک اثر به‌عنوان بهترین فیلم، لزوما بهترین همگان نیست. مهم آن است که ما برای انتخابمان دلیل داشته باشیم. لازم به ذکر است کیفیت آثار سینمایی و تلویزیونی نیز به نسبت سال گذشته بسیار بهتر بود. همین اتفاق کار را برای انتخاب تنها ۵ گزینه در هر بخش بسیار دشوار کرد.

حال به توضیح بخش‌های مختلف رویداد بهترین‌های سینما و تلویزیون از نگاه زومجی می‌پردازیم. این نکته را در ابتدا ذکر می‌کنیم که سعی داشتیم بخش‌ها را خلاصه کنیم و تنها به قسمت‌هایی بپردازیم که با اطمینان بیشتری می‌توانستیم نامزد‌هایش را انتخاب کنیم. به این ترتیب بخش‌های این رویداد زومجی به شرح زیر است:

• بهترین بازیگر نقش اول زن
• بهترین بازیگر نقش اول مرد
• بهترین انیمیشن بلند
• بهترین سریال کمدی
• بهترین سریال درام
• بهترین کارگردانی
• بهترین فیلم

از تاریخ ۲۶ دی ماه، رویداد بهترین‌های سینما و تلویزیون از نگاه زومجی، به‌صورت رسمی کار خود را آغاز خواهد کرد. هر روز ساعت ۱۹، برنده یکی از ۷ بخش که توسط اعضای تحریریه زومجی انتخاب شده‌اند، اعلام می‌شوند. در فاصله ۲۴ ساعته بین اعلام برندگان، کاربران زومجی نیز می‌توانند با شرکت در نظرسنجی، برنده خود را در شاخه مورد نظر انتخاب کنند. پس از اعلام برنده شاخه بعدی (دقیقا ۲۴ ساعت پس از اعلام برنده قبلی)، نظرسنجی کاربران نیز بسته می‌شود و نتیجه انتخاب کاربران در صفحه مربوط‌به نامزدها قابل رویت است.

شما همیشه و در هر حالی می‌توانید با مراجعه به صفحه اصلی مراسم به آدرس zoomg.ir/MSOTY2019 از روند برگزاری مراسم و برندگان هر بخش اطلاعات کسب کنید و با کلیک کردن روی عکس هر بخش، به پست مربوطه بروید. تا پیش از اعلام نتایج بخش مربوطه، قفلی روی عکس‌ها وجود دارد که به‌معنی اعلام نشدن برنده بخش مورد نظر است. پس از اعلام نتایج، قفل از روی عکس برداشته می‌شود و شما می‌توانید به‌راحتی با کلیک کردن روی عکس، وارد پست مربوط‌به برنده بخش مورد نظر بشوید.

ابتدا باید توضیح دهیم که در بخش انتخاب بهترین بازیگر، تنها به بازیگران نقش اول مرد و نقش اول زن اکتفا کرده‌ایم. در بخش بهترین بازیگر زن، دو گزینه وجود دارند که درواقع رقابت اصلی امسال میان این دو نفر است. هم به لحاظ پتانسیلِ نقش و هم به لحاظ اجرایی که از خود به نمایش گذاشته‌اند، خود را بیشتر از سایر رقبای امسال به چشم می‌آورند. آن دو نفر کسانی نیستند جز Scarlett Johansson و Renee Zellweger. یکی برای فیلم داستان ازدواج و دیگری برای فیلم جودی. اما دراین‌میان نباید از یک بازی بر آمده از چارچوب ژانر ترسناک نیز غافل شد. آن هم بازی کسی مثل Florence Pugh برای فیلم میدسامر. خواهر دوست داشتنی فیلم انگل بونگ جون هو و Lupita Nyong’o‌ برای فیلم Us از دیگر انتخاب‌ها هستند.

رقابت در این دسته امسال به اوج خود رسیده است. به جرات می‌توان گفت رقابتی بسیار داغ‌تر نسبت به بخش بازیگران زن وجود دارد. امسال شاهد نقش آفرینی‌های متفاوت بسیاری در میان مردان بودیم. طبیعتا پر سروصدا‌ترین اجرا را یواکین فینیکس دارد که معنای واقعی بیشتر بار فیلم جوکر را با این اجرا بر دوش کشیده است. طبیعیست که در میان انتخاب‌های ما هم باشد. رابرت دنیرو نیز هرگاه هدایتگرش اسکورسیزی باشد، آنقدر جزییات در بازی‌اش می‌توان یافت که همه را متقاعد کند که یکی از بهترین‌های سال باشد. آدام درایور نیز با اجرای ویژه اش در فیلم داستان ازدواج، پا به پای اسکارلت جوهانسون، فیلم را به حد قابل اعتنایی رسانده است. دراین‌میان دو بازیگر هستند که در درجه اول با نقش بسیار متفاوتی به صحنه آمده‌اند و در درجه دوم شاید بتوان گفت یکی از ماندگار‌ترین اجرا‌های خود را هم به نمایش گذاشته‌اند. اولی رابرت پاتینسون است که با انتخاب‌های هوشمندانه‌اش دارد به کلی روند کارنامه‌اش را تغییر می‌دهد. دومی هم آدام سندلریست که با این نقش عملا از تمام اجرا‌های سطح پایینش فاصله می‌گیرد و با این فیلم پرواز می‌کند.

در این بخش تنها سه نامزد را شایسته انتخاب دانسته‌ایم. اولی انتخابیست که نامش در تاریخ انیمیشن ثبت است. داستان اسباب بازی ۴ قطعا یکی از خوب‌های امسال بود و قسمت تاز‌ه‌اش باز هم ما را با جهان این اسباب بازی‌ها درگیر کرد. انیمیشن بعدی به جرات می‌توان گفت یکی از رقبای جدی داستان اسباب بازیست. انیمیشنی با قصه‌ای بسیار جذاب و اجرایی متناسب با فضای داستان. گزینه‌ای نیست جز I Lost My Body. آخرین نامزد هم انیمیشن دوست داشتنی و قابل اعتنای Klaus است.

امسال آثار کمدی قابل توجهی را نیز در دنیای سریال شاهد بودیم. کار برای انتخاب آثار در این بخش نیز تا حدی دشوار بود. بااین‌حال فصل ششم Bojack Horseman را نمی‌شد نادیده گرفت. Rick and Morty باز هم آمد و ما را مجاب به انتخاب کرد. فصل دوم سریال Fleabag و همینطور فصل دوم سریال Barry‌ از دیگر سریال‌های قابل قبول امسال بودند که در انتخاب‌هایمان جای گرفتند. فصل دوم سریال Succession نیز آنقدر خوب پیش رفت که درنهایت نامش در بین بهترین سریال‌های کمدی امسال ما قرار گرفت.

سریال Chernobyl، سریالی که توانست از یک داستان واقعی وام بگیرد و یک فاجعه ترسناک را به تصویر بکشاند، یکی از پنج نامزد بهترین سریال درام ماست. سریال Mr Robot در فصل چهارمش هم توانست ما را مجاب به انتخابش کند. انتخاب دیگری که از جهان کمیک وام گرفته است و نگرشی به تبعیض‌های نژادی آمریکا دارد سریالی نیست جز Wachmen . فصل دوم سریال Mindhunter پاسخ انتظار دو ساله‌مان را داد و درنهایت سریال پر سروصدای نت فلیکس یعنی The Witcher به‌عنوان آخرین نامزد ما در این بخش جای گرفت.

مارتین اسکورسیزی ۷۷ ساله با یک فیلم سه ساعت و نیمه عصاره جهان مافیایی‌اش را به تصویر کشیده‌ است. بدون هیچ شکی او را در گزینه‌هایی بهترین کارگردانی قرار می‌دهیم. رابرت اگرز به سینمای اکسپرسیونیسم آلمان ادای دین لذت بخشی کرده است و به پاس یک فضا سازی کم نظیر برای جهان فیلمش، شایسته نامزد بهترین کارگردانیست. برادران سفدی این بار پخته‌تر شده‌اند و اشتباهات سابق را ندارند. ریتم فیلمشان را آنقدر حساب شده در دست گرفته‌اند که محال است پلک بزنید. بونگ جون هو هم بازی‌های ژانری‌اش را در انگل به کمال رسانده است. معجونی از ترسناک، درام، کمدی سیاه، جنایی و لحظاتی هم فانتزی. این همان چیزی نبود که از او انتظار داشتیم؟ تارانتینو نیز در آخرین ساخته‌اش حال و هوای تازه‌ای را در پیش گرفته است. به‌دنبال سرگرم کردن ما از جنس پالپ فیکشن نیست، به پرسه زنی با کاراکتر‌هایش می‌پردازد و چند مک گافین خوب هم ایجاد می‌کند. فضایی که می‌خواسته را به خوبی القا کرده است و شوک نهایی‌‌اش را هم در پایان نشان می‌دهد. آخرین انتخاب ما در بخش کارگردانی خود اوست.

«مرد ایرلندی» و «انگل»، دو گزینه‌ای هستند که احتمالا در انتخاب بسیاری از مخاطبان و رویداد‌های سینمایی قرار می‌گیرند. برای ما هم کم نقص بودن این دو فیلم آشکار است. به‌راحتی این دو گزینه را در بخش بهترین فیلم قرار می‌دهیم. فیلم «داستان ازدواج» هم اگرچه ایراداتی دارد، اما نقاط قوت بسیاری را می‌توان برای آن ذکر کرد که نامزد بهترین فیلم باشد. (در بخش بهترین فیلم به‌طور ویژه درباره آن صحبت خواهد شد). دو انتخاب را به‌طور ویژه بررسی کرده و پیشنهادشان می‌کنیم. فیلم «فانوس دریایی» The Lighthouse هم به لحاظ کارگردانی و هم به لحاظ اجرای دو بازیگرش آنقدر قدرتمند است که می‌توان از ایرادات فیلمنامه‌اش چشم پوشید. فیلمی که احتمالا زیاد مورد توجه مراسم‌ها قرار نگیرد. هیجان انگیز‌ترین انتخاب، فیلم «جواهرات تراش نخورده» Uncut Gems است. با رصد کردن کارنامه برادران سفدی و تماشای آخرین اثرشان، به این باور رسیدیم که فیلم آن‌ها باید معرفی شود. فیلمی که قطعا در مراسمی مثل اسکار و گلدن گلاب جایی ندارد اما با هر معیاری فیلمی قابل اعتناست.